Θέματα όπως το γεωγραφικό ανάγλυφο, η σύνδεση πόλης- υπαίθρου, η βιομηχανική γεωργία, οι νέες τεχνολογίες, η ΚΑΠ, το κομματικό κράτος κ.α. απαιτούν σοβαρή ανάλυση, όπως και θέματα με ιδιαίτερη βαρύτητα για εμάς δλδ το οικολογικό αποτύπωμα, τα μεταλλαγμένα, οι εξορύξεις, η πανδημία των ΑΠΕ κ.α.. Βέβαια από την πιο χυδαία και επικίνδυνη για την δημοκρατία κυβέρνηση που πέρασε εδώ και δεκαετίες, δεν περιμένουμε τίποτα περισσότερο από εξαπάτηση, πρακτικές υποκόσμου και καταστολή. Ο πολλαπλασιασμός των εισοδημάτων των κυβερνώντων την ίδια στιγμή που οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερη φθορά και συρρίκνωση τον πρωτογενή τομέα με την επακόλουθη ερημοποίηση της υπαίθρου, τα λέει όλα. Κάτι που φυσικά συμβαίνει και σε όλη την Ευρώπη με τα τελευταία βίαια γεγονότα στις Βρυξέλλες να είναι χαρακτηριστικά. Γι αυτό και μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού στηρίζει τα μπλόκα των αγροτών, καταλαβαίνοντας πως είναι ο μοναδικός τρόπος αντίστασης απέναντι στην καθημερινή και σιωπηλή βία που δέχονται από το κράτος, μια και ακριβώς αυτή την ίδια βία νιώθουμε στο πετσί μας οι περισσότεροι από εμάς.

Και κάτι ακόμη με αναφορά στο συμβολικό πεδίο αλλά εξίσου σημαντικό. Το κυρίαρχο παράδειγμα της εποχής μας θέλει τον εργαζόμενο με κύρια χαρακτηριστικά τον ακραίο ωφελιμισμό, την συνεχή κινητικότητα και την ρήξη σε όποιες σχέσεις έχει με τα ήθη, τις παραδόσεις, την πολιτισμική και γλωσσική κληρονομιά. θεωρώντας όλα αυτά ως εμπόδια στην κατάκτηση του καταναλωτικού παραδείσου και στην «ανάπτυξη». Ο αγρότης ως αντιπαράδειγμα σε όλα τα παραπάνω, με την εκπληκτική του ικανότητα να δένεται με ανθρώπους, με κουλτούρες και με τόπους, αποτελεί για τις ελίτ της δύναμης και του χρήματος ένα παρωχημένο είδος εργαζόμενου που νομίζουν πως είναι και περιττός. Ενώ ισχύει ακριβώς το αντίθετο, όχι μόνο για τη φύση της δουλειάς του ως παραγωγού, αλλά και γιατί είναι εκείνος ο ανθρωπότυπος που κρατάει ζωντανό τον δεσμό ανάμεσα στην φύση και τον άνθρωπο, κάτι που σήμερα είναι για όλους μας πιο αναγκαίο από ποτέ.

 ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

ΟΜΑΔΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΠΑ-ΓΙΩΤΑ