Περισσότεροι από 5.000 κιλκισιακά νοικοκυριά, όσοι περίπου και οι μικροί παραγωγοί , υφίστανται φέτος μια πρωτοφανή ληστεία του γλίσχρου εισοδήματός τους. Οι έμποροι και μεταπράτες, όπως είχαμε καταγγείλει από τις αρχές του καλοκαιριού με την έναρξη του θερισμού, αγόρασαν με ανοιχτές τιμές το σιτάρι τους, ανέγραψαν σε τιμολόγια αγοράς που συμπλήρωσαν οι ίδιοι, τιμή από 8-10 λεπτά, δεν πλήρωσαν ούτε καν σε αυτήν την εξευτελιστική τιμή στον χρόνο αγοράς και το πράττουν τώρα, αφού εν τω μεταξύ από τα μέσα Ιουλίου η τιμή πέρασε τα 14-15 λεπτά και από τον Αύγουστο, με αφορμή και τις πυρκαγιές στη Ρωσία, η τιμή του σταριού απογειώθηκε πέραν των 20 λεπτών.
Ήδη πολλοί αγρότες του νομού διαμαρτύρονται διότι ακόμα και τώρα που είναι παγκοίνως γνωστό ότι η τιμή του σκληρού ξεπέρασε και τα 22 λεπτά, εμφανίζονται μεταπράτες και πληρώνουν με τιμή 10 λεπτά! Μια πρόχειρη εκτίμηση οι 5.000 μικροί παραγωγοί πούλησαν με τη μέθοδο που περιγράψαμε περισσότερους από 50.000 τόνους σκληρού σταριού σε μεταπράτες. Και η «κλοπή» εισοδήματος (διαφορά τουλάχιστον 10 λεπτών από τις διεθνείς τιμές αγοράς) μεταφράζεται σε 5.000.000 ευρώ!
Όλα αυτά συμβαίνουν χωρίς να νοιαστεί κανείς από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ή την οργανωμένη Πολιτεία γενικότερα, της Δικαιοσύνης μη εξαιρουμένης, να προστατεύσει τους ανοχύρωτους μικρούς σιτοπαραγωγούς.
Είναι μάλιστα απορίας άξιον γιατί δεν επεμβαίνουν αυτεπάγγελτα για λόγους δημόσιου συμφέροντος οι εισαγγελικές αρχές καθώς η συμπεριφορά των μεταπρατών καταργεί κάθε έννοια καλής πίστης στις συναλλαγές, ενώ πολλά από τα χαρακτηριστικά των προαναφερθεισών αγοραπωλησιών κινούνται στα όρια του ποινικού νόμου.
Χάθηκε η άμυνα των αγροτών
Η μοναδική άμυνα των σιτοπαραγωγών του νομού, οι δυο Ενώσεις Συνεταιρισμών και κυρίως η ΕΑΣ Κιλκίς τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της παιδιαριώδους συμπεριφοράς των διοικητικών της στελεχών, απώλεσαν το κύρος τους και την εμπιστοσύνη των σιτοπαραγωγών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η κραταιά κάποτε ΕΑΣ Κιλκίς που συγκέντρωνε περισσότερους από 60.000 τόνους σιτηρών και επηρέαζε όχι μόνο τοπικά., αλλά και πανελλαδικά την τιμή του προϊόντος, βαθμιαία απώλεσε την εμπιστοσύνη των παραγωγών με αποτέλεσμα φέτος να συγκεντρώσει λιγότερους από 3.000 τόνους, όσους δηλαδή και ένας μεγαλοπαραγωγός του νομού!
Είναι αποδεικτικό της αφασικής συμπεριφοράς των εν λόγω στελεχών ότι άφησαν απροστάτευτους τους αγρότες και δεν ένοιωσαν την ανάγκη ούτε καν της πολιτικής καταγγελίας της ληστρικής συμπεριφοράς των μεταπρατών. Την ώρα που οι αγρότες μας χάνουν τεράστια ποσά τα εν λόγω διοικητικά στελέχη αφιερώνουν τον χρόνο και την ενέργειά τους για την κατάκτηση των θέσεων στη διοίκηση, προκαλώντας το κοινό αίσθημα.
Εσχάτως μάλιστα η διαμάχη μεταφέρεται και στις δικαστικές αίθουσες, όπου οι τέσσερις παραιτηθέντες σύμβουλοι ζητούν τον ορισμό προσωρινής διοίκησης και της προκήρυξης νέων εκλογών, τρεις μήνες μετά τις εκλογές από τις οποίες αναδείχτηκαν σύμβουλοι.
Κι αν η αφαίμαξη των παραγωγών είναι η μια πλευρά της χαοτικής (μη) λειτουργίας κανόνων λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, η αφαίμαξη των καταναλωτών αποτελεί την άλλη.
Οι αλευροβιομήχανοι προανήγγειλαν και ήδη υλοποιούν πολιτική αύξησης των τιμών των αλεύρων λόγω αύξησης της τιμής του σίτου, με αποτέλεσμα τη μετακύλιση της αύξησης σε μια σειρά προϊόντας πρώτης ανάγκης (ψωμί, ζυμαρικά κλπ).
Και πάντα ταύτα συμβαίνουν με την κυβέρνηση είτε να κάνει απλωτές στις παραλίες, είτε να παραπέμπει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού τους αλευροβιομήχανους. Δηλαδή τους παραπέμπει σε μια επιτροπή που δεν κατόρθωσε να επιβάλει πρόστιμα ούτε στην ομολογημένη από τις γαλακτοβιομηχανίες σύμπυξη καρτέλ στο γάλα!
