Το μέλλον με πράξεις κερδίζεται. Με βήματα σταθερά και πρωτοπόρα. Οι ισοπεδωτικοί κανόνες συχνά κανονιοβολούν  αντί να κανονίζουν την κοινωνία.  Η παιδεία είναι σύμφυτη με την ελευθερία. Η απάντηση σε κάθε θεωρία δίνεται με το πείραμα. Αλλιώς, λείπει η απόδειξη.
Σε κανένα  σχολείο, δημόσιο ή ιδιωτικό δεν έχουν όλοι οι μαθητές τις ίδιες επιδόσεις και τις ίδιες μαθησιακές δυνατότητες.  Σε καμία τάξη σχολείου δεν βρίσκονται όλοι οι σπουδαστές στο ίδιο  γνωστικό επίπεδο. Ούτε φυσικά κι έχουν όλοι οι μαθητές την ίδια οικονομική, πνευματική και φροντιστηριακή στήριξη από το σπίτι τους.
Στόχος μιας δίκαιης και δημοκρατικής Πολιτείας  είναι να προσφέρει στους μαθητές  τις γνώσεις που χρειάζονται, έτσι ώστε να αναπτυχθούν ανάλογα με την κλίση και τις δεξιότητές τους, δίχως να «παίζει» κυρίαρχο ρόλο σ' αυτό η οικονομική θέση του γονέα. Η χειρότερη σπατάλη για μια χώρα είναι αυτή που αφορά στο έμψυχο κεφάλαιο. Χώρα  που διώχνει τα παιδιά της στα 4 σημεία του ορίζοντα δεν έχει κανένα μέλλον. 
Στόχος του σχολείου είναι να δώσει γενικά σε κάθε μαθητή, αλλά κι εξατομικευμένα  ό,τι χρειάζεται για να εξελιχθεί με βάση τις ικανότητες και τα  ενδιαφέροντά του. Να παρέχει εσωσχολική φροντιστηριακή διδασκαλία σ’ αυτόν που αντιμετωπίζει δυσκολίες, αλλά και  να στηρίζει εκείνον που  αναζητεί νέους μαθησιακούς ορίζοντες, ώστε να μην είναι το μάθημα ανιαρό για τον έναν και κουραστικό για  το άλλον.
Η άποψη ότι η κατηγοριοποίηση  του σχολείου σε «γενικό» και «πειραματικό» διαχωρίζει τους μαθητές σε καλούς και κακούς, θεωρώ πως είναι υπερβολική, γιατί καλοί και καλύτεροι μαθητές υπάρχουν σ’ όλες τις μορφές εκπαίδευσης, δημόσιας και ιδιωτικής. Σε κανένα επάγγελμα δεν είναι ίδιοι αυτοί που το μετέρχονται. Πάντα θα υπάρχουν  οι λιγότερο  ή περισσότερο καλοί, είτε αυτοί είναι γιατροί, είτε δάσκαλοι, είτε πολιτικοί. Το σχολείο είναι καθρέφτης της κοινωνίας, καθόσον λειτουργεί μέσα στα πλαίσια αυτής. 
Σε κανένα σχολείο, σε καμιά γειτονιά, πλούσια ή φτωχιά και σε καμιά σχολική τάξη, δεν είναι όλοι οι μαθητές στο ίδιο μαθησιακό επίπεδο, όπως δεν είναι και όλοι οι δάσκαλοί τους στο ίδιο γνωσιακό επίπεδο. Είναι διγλωσσία να μιλούμε για αξιοκρατία , αλλά να απορρίπτουμε συγχρόνως τα αξιολογικά κριτήρια. Αλλιώς δεν θα υπήρχαν οι βαθμολογίες στα σχολεία, ούτε και οι "εισαγωγικές" εξετάσεις στα πανεπιστήμια.
Πρόσφατα βγήκαν τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων. Με δεδομένη τη μείωση του αριθμού των εισαχθέντων, κατά 20.000, πολλοί από τους υποψηφίους θα αναζητήσουν έναν άλλο δρόμο σπουδών σε ιδιωτικά κολέγια εδώ στην Ελλάδα ή θα φύγουν στο εξωτερικό. Επομένως,  η εκπαίδευση από ζήτημα  μορφωτικό μετατρέπεται σε οικονομικό και όστις έχει την οικονομική δυνατότητα τον Κύριον είδε.
Η πόλη μας είναι μικρή και από κοινωνικής πλευράς ομοιόμορφη. Δεν είναι χωρισμένη σε λαϊκά και σε αριστοκρατικά προάστια. Ο θεσμός του «Πειραματικού» σχολείου, όπως  παλιά του «Πρακτικού», είναι δημόσιος, δεν έχει δίδακτρα και δεν απευθύνεται σε φουσκωμένα πορτοφόλια, όπως η ιδιωτική εκπαίδευση "εδώ" ή η τριτοβάθμια εκπαίδευση στο εξωτερικό.
Η εγγραφή ενός μαθητή σε Πειραματικό σχολείο είναι προαιρετική και αποτελεί μία δυνητική επιλογή. Επιπλέον, ανοίγει δρόμους  σε όσους  θέλουν να καινοτομήσουν και να προχωρήσουν στον χώρο της έρευνας. Με τα παραπάνω δεδομένα δεν βλέπω να υπάρχει λόγος να λείψει από τους μαθητές η συγκεκριμένη δυνατότητα.
Εν κατακλείδι,  η λειτουργία του 2ου Πειραματικού Γυμνασίου στην πόλη του Κιλκίς προσθέτει δίχως να αφαιρεί. Ανοίγει νέες προοπτικές  εκπαίδευσης, χωρίς  να  αποκλείει  καμία από τις υπάρχουσες. Και, μόλις, μέσα σ’ έναν χρόνο  λειτουργίας του, βλέπουμε να κερδίζει την πρώτη θέση στον πρόσφατο  πανευρωπαϊκό  διαγωνισμό, μεταξύ 40 ευρωπαϊκών ομάδων, αποδεικνύοντας την αξία του και κάνοντας ευτυχείς γονείς, μαθητές και καθηγητές. Τιμώντας συνολικά την πόλη και τη χώρα μας. Πρόκειται για μια σημαντική πρωτιά, που αξίζει ένα μεγάλο «Μπράβο».