Με ποια λογική και ποια ισχύ θα τολμούσε ένας τοποθετημένος κυβερνητικός πολιτικός να οδηγήσει σε δίκη αυτόν που τον τοποθέτησε στη θέση που έχει;
Είναι παρατηρημένο, όταν η δικαιοσύνη σκοντάφτει πάνω σε πολιτικά ονόματα, για τυχόν αδικήματα, αποτέλεσμα νομικό δεν βγαίνει. Θα συνέβαινε ποτέ αυτό, αν δεν υπήρχε ο νόμος «περί της (μη) ευθύνης υπουργών;
Άρα, το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι η κατάργηση του συγκεκριμένου νόμου. Και το δεύτερο η δικαστική εξουσία να εκλέγει η ίδια την ηγεσία της, για να μην εξαρτάται από την εκτελεστική. Διαφορετικά θα μπαζώνεται διαρκώς η αλήθεια, γιατί η υπόθεση από νομική θα γίνεται πολιτική και κατ’ επέκταση κομματική.
Είναι επίσης παρατηρημένο ότι οι πολλές αναβολές σε μια υπόθεση επιφέρουν την παραγραφή της. ιδίως όταν αφορούν σε πολιτικούς και μεσολαβούν εκλογές. Το ίδιο νόημα έχει και η «αρχειοθέτηση» μιας υπόθεσης, που ναι μεν οδηγεί στην απαλλαγή του ενόχου, όχι όμως και στην αθώωσή του. Στα παραπάνω πρέπει να ενταχθεί ο επινοητικός και πονηρός όρος «αδιευκρίνιστος». Όσα εκατομμύρια κι αν έχουν φαγωθεί από τον ΟΠΕΚΕΠΕ τη ζημιά θα την πληρώσει το αιώνιο κορόιδο της κοινωνίας , ολαός. Αυτός που προσφωνείται με την εθνική λέξη με τα τρία «α» και επί το λαϊκότερο ως «μαλάκας»!
Εκατό πενήντα τέσσερις άβουλοι βουλευτές δρώντας ως «μπετόν αρμέ» μετέτρεψαν με την ψήφο τους ένα έγκλημα σε πλημμέλημα για υπουργό, ένοχο για 57 θανάτους, γιατί ήταν του κόμματός τους! Η αλχημεία ως μέθοδος μετατροπής του μετάλλου σε χρυσό, πέρασε από τη χημεία στην πολική, όπου μια ψηφοφορία από την πλειοψηφία αρκεί να γίνει το έγκλημα πλημμέλημα.
Το καλύτερο πλυντήριο για όλους τους ποινικούς λεκέδες είναι η πολιτική. Αν κλοτσήσεις ένα σκυλί, πας φυλακή και δικαίως. Αν όμως δεν τοποθετήσεις ως κράτος πίνακα ελέγχου για την κυκλοφορία των τρένων, του ευτελούς ύψους των 85.000 και σκοτωθούν 57 ψυχές, δεν τρέχει τίποτα. Την ίδια εκείνη ώρα που κάποιοι κλέβουν εκατομμύρια από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, σε βάρος των αληθινών αγροτών!
Ο Γιάννης Αγιάννης του Βίκτωρα Ουγκώ μπήκε φυλακή για ένα καρβέλι ψωμί. Στην Ελλάδα δηλώνεις ότι έχεις χιλιάδες καλλιεργημένα στρέμματα πάνω στον Γράμμο ή στη λίμνη Κάρλα, και παίρνεις επιδότηση από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, αν έχεις κομματικό μέσο. Αρκεί μόνο ένα ΑΦΜ και μια φωτογραφία με κάποιες ρίζες ελιές!!!
Καλύτερα ανορθόγραφες αλήθειες παρά καλογραμμένα ψέματα, λέει μια παροιμία. Καλύτερα ανορθόγραφος πλην όμως έντιμος πολίτης, παρά πολιτικός με καλοειπωμένα ψέματα. Με ψέματα που αποτελούν διαχρονικά τον κορμό της πολιτικής, η οποία δεν είναι πλέον ζήτημα ηθικής, αλλά μιας φτιαχτής νοοτροπίας, όπου η αλήθεια και η (αν)αλήθεια συνυπάρχουν ως σιαμαίες αδερφές.
Οι μεγάλες ιδέες είναι οι ουτοπικές. Είναι αυτές που περιέχουν ανεκπλήρωτες αλήθειες. Τη δημοκρατία επί 2.500 χρόνια την κυνηγά ο άνθρωπος στη χώρα μας και αντί να πλησιάζει, όλο και απομακρύνεται.
Στα Τέμπη δεν καταπατήθηκε και καταπλακώθηκε μόνο μέσα στα χώματα η αλήθεια, αλλά σκοτίστηκε ο ήλιος της Δικαιοσύνης. Στο εξής δε πρέπει να τραγουδάμε της «Δικαιοσύνης ήλιο νοητέ», αλλά της «Δικαιοσύνης ήλιε σκοτεινέ»!
Το κύρος της δικαιοσύνης, εθνικής και ευρωπαϊκής, βρίσκεται στα χέρια δύο εντίμων και ικανών δικαστίνων: Της Ρουμάνας Λάουρας Κοβέσι και της Ελληνίδας Πόπης Παπανδρέου. Άραγε θα τα καταφέρουν; Πάντως ως τώρα τίμησαν και οι δύο την αποστολή τους. Ίδωμεν!
