Ενώ δηλαδή η δημοκρατία έχει ακρωτηριαστεί , ενώ η χώρα πληθυσμιακά έχει μειωθεί, ενώ χιλιάδες Έλληνες χάνουν την πρώτη τους κατοικία, η πολιτική όλο και πιο πολύ μοιάζει με σχέση δέντρου τσεκουριού.
«Τίνα θέλετε απολύσω υμίν; Βαραβάν ή Ιησούν τον λεγόμενον Χριστόν;», ρώτησε ο Πόντιος Πιλάτος τον μαινόμενο όχλο. Και ο όχλος απάντησε στέλνοντας τον Χριστό στο σταυρό.
Σε ποια χώρα του κόσμου θα είχε παραιτηθεί ένας υπουργός αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για 57 θανάτους, και λίγους μήνες μετά, θα έβγαινε πρώτος σε σταυρούς στο νομό του; Τι είναι αυτό που κάνει έναν πολιτικό αρεστό στον λαό, που πριν λίγο καιρό, έπνεε μένεα εναντίον του;
Είναι η μνήμη του που τον έχει εγκαταλείψει; Είναι η μοίρα του και το κακό του ριζικό; Είναι το σύνδρομο της Στοκχόλμης; Είναι η παράλογη σχέση βιασμού και οργασμού; Ή μήπως είναι ο λαός που έχει πιει τόσο νερό από το πηγάδι της λήθης, ώστε να τα έχει όλα ξεχάσει;
«Τίνα θέλετε να απολύσω», θα ξαναρωτούσε ο Πόντιος Πιλάτος: Αυτόν που δεν άγγιξε δραχμή από τα δημόσια ταμεία ή αυτόν που έφερε την ακρίβεια στη χώρα; Κι ο όχλος θα απαντούσε ξανά: «αυτόν που έφερε την ακρίβεια, γιατί στη χώρα αυτή, εκτός από τον μυθικό Φινέα, είναι και η Δικαιοσύνη τυφλή.
Ο πιο μεγάλος επιλήσμων είναι ο λαός. Δεν είναι τυχαίο που η ετυμολογία τον συνδέει με τη λέξη «λας» που σημαίνει πέτρα. Διότι η πέτρα δεν έχει αισθήματα, δεν έχει μνήμη, κι ας έχουν χτιστεί πάνω της τα ενδοξότερα έργα της αρχαίας Ελλάδας, ξεκινώντας από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης.
Ο Τσίπρας είναι μία από τις σπάνιες περιπτώσεις, όπου ένας πολιτικός δεν έχει χρεώσει τη χώρα του με μία δεκάρα, που δεν χρωστά σε κομματικά δάνεια , που δεν απέκτησε ακίνητα, και παρόλα αυτά, ο δυστυχισμένος και ευκολόπιστος λαός, κατά τον Σολωμό, τον καταδίκασε σε σταύρωση! Αυτός είναι ο λαός της Ελλάδας. Ο λαός που δεν δεχόταν το όνομα Μακεδονία, ούτε σε σύνθετη γεωγραφική μορφή, τώρα που οι Σκοπιανοί του παίρνουν την πρώτη κατοικία, στην παραλιακή Χαλκιδική, μέσω των ξένων Funds, ούτε μιλά ούτε αντιδρά. Είμαστε λαός που κρύβει των αστεριών το φως για να φανούν οι πυγολαμπίδες.
«Τίνα θέλετε να απολύσω;» θα ρωτούσε ο Πόντιος Πιλάτος ξανά: τον νοικοκύρη ή τον ανοικοκύρευτο, που έχει πάει το εξωτερικό χρέος στα ύψη με δισεκατομμύρια ευρώ. Ενώ, την ίδια ώρα το μεγαλύτερο λογοπαίγνιο της Ιστορίας,που λέγεται λαός, θα απαντούσε και πάλι: σταύρωσον, σταύρωσον τον νοικοκύρη !
Στο «τι» και στο «τις» πταίει για τα πολιτικά κακά στον τόπο δεν θα αναφερθώ. Τον πολιτικό αναλυτή δεν θα τον κάνω. Θα περιοριστώ μόνο να πω τα εξής τρία πράγματα: Μην τα βάλεις ποτέ με τα ΜΜΕ, γιατί θα τα βρεις μπροστά σου. Μην καταπιαστείς ποτέ με ένα καυτό πρόβλημα, που δεν τόλμησε να το λύσει κανείς, γιατί θα βρεις τον μπελά σου. Δεν χρειαζόταν να χρεωθείς το Μακεδονικό». Και τέλος μην ξυπνάς ποτέ μια αρκούδα που κοιμάται. .Άσε την να ζει σε λήθαργο.
Σε τοπικό επίπεδο θέλω μόνο να πω ότι η οργανωτική κατάσταση για τον Σύριζα Κιλκίς, κατά τον τελευταίο καιρό ήταν από παραλυτική έως διαλυτική, σε όλους τους τομείς και σε όλα τα επίπεδα, πράγμα που φάνηκε , αφενός με την έλλειψη Γραφείου Τύπου και εκλογικού κέντρου και αφετέρου με την παντελή απουσία κόσμου και στελεχών τη μέρα ανακήρυξης του ψηφοδελτίου. Το σημαντικότερο ωστόσο τούτη τη στιγμή ενόψει των εκλογών της 25ης Ιουνίου είναι να δοθεί συλλογικά η μάχη.
