Που όμως οι Κιλκισιώτες τους αντάμειψαν σε τρεις συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις, για να ‘χάσουν’ στην τέταρτη, (λόγω ‘’ατυχέστερου’’ για αυτούς Καλλικράτη), αν και τα ποσοστά τους στον πρώην Δήμο και μέσα στην πόλη, παρέμειναν στα ίδια υψηλά επίπεδα, υπεράνω του 52%!
Εάν υποθέσουμε ότι ψηφοφόροι συμφωνούν με τα έργα ‘εκλεκτών’ τους, τότε τα παράπονα για το κλείσιμο της κεντρικής οδού Βενιζέλου προέρχονται μάλλον από την μειοψηφία στην πόλη!
Διότι η τότε δημοτική αρχή, που επινόησε την ανάπλαση Κήπου-Πάρκου, και εξασφάλισε τα πέντε εκατομμύρια ευρώ καλύφθηκε πίσω από τις δύο θετικές δημόσιες ‘διαβουλεύσεις’, που απαιτούσε η ένταξη στο ΕΣΠΑ για την χρηματοδότηση, έχοντας μάλιστα την απαιτούμενη συναίνεση και του συνόλου των μηχανικών της πόλης, καθ’ ύλη ειδικότερων, ως και του συνδικαλιστικού τους οργάνου από επάνω! Είδατε να διαμαρτύρεται κανείς και ας ήταν και είναι το μισό δημοτικό συμβούλιο μηχανικοί;
Διότι το θέμα της ανάπλασης του Κήπου-Πάρκου, που εξακολουθεί να με απασχολεί, δεν ήταν μόνο τεχνικό, ούτε ακόμη και χρηματο-οικονομικό. Ήταν πρωτίστως πολιτικό (να μη γίνει του Αμανατίδη, τότε), που θα σημάδευε την λειτουργία της πόλης στη συνέχεια και για μια ζωή για πολλούς.
Πολιτικό μεν γιατί κατάργησαν την δική μας ανάπλαση του εμπορικού κέντρου, που βρισκόταν από του Μαρτίου σε εξέλιξη, ως υποσχέθηκαν προεκλογικά σε δυστροπούντες, εφ’ όσον επικρατήσουν. Εμείς εξαγγείλαμε και αρχίσαμε τις εργασίες, διότι πιστεύαμε ότι η δική μας ανάπλαση του εμπορικού κέντρου, θα άλλαζε την φυσιογνωμία της πόλης που παρέμενε η αυτή από της απελευθερώσεώς της το 1913 (!).
Λειτουργικό δε γιατί η δική τους επιλογή απέκοψε και νέκρωσε εμπορικά και συγκοινωνιακά μια κεντρική αρτηρία και δημιούργησε κυκλοφοριακή δυσφορία, προβληματική για ομαλή και σύντομη διακίνηση για έναν που εισέρχεται με το αυτοκίνητο από δυτικά κατευθυνόμενο προς το κέντρο ή την βορειοανατολική πλευρά της πόλης και αντιστρόφως.
Η νέα πραγματικότητα είχε ως αποτέλεσμα να μετακινηθεί το κέντρο και οι δραστηριότητες της πόλης προς τα κάτω και νότια, απ’ όπου και η μοναδική ευχερής είσοδος και έξοδος της πόλης.
Ερώτησα, από κεκτημένο ενδιαφέρον, ‘ηρωικό’ από χρόνια επιτηδευματία επιστήμονα, που διατηρεί κατάστημα κοινής ωφελείας στην περιοχή κοντά στο επιμελητήριο, να μου πει την γνώμη του αν είναι ευχαριστημένος από την κίνηση του καταστήματός του. Η απάντησή του ήταν αβίαστη! Νοιώθει ότι είναι αποκλεισμένος, λόγω Βενιζέλου (οδού), από τους πληθυσμούς του δυτικού Κιλκίς, που είναι και οι πολυπληθέστεροι της πόλης και επαρχίας και του νομού. Οι τελευταίοι, λέγει, εισέρχονται στην πόλη από την νότια είσοδο της, για να καταλήξουν στην πλατεία Ειρήνης!.
Το είπε ξεκάθαρα!
… Δεν με νοιάζει αν έγινε ωραιότερη η πλατεία πρώην Κήπου-Πάρκου. …Που δεν έγινε!
…Με νοιάζει που το Κιλκίς μετακινήθηκε από τα κάτω φανάρια και πέρα, γύρω από την πλατεία Ειρήνης και παρακάτω!
Και δεν είχε άδικο! Δείτε, όπως βλέπω και εγώ από το μπαλκόνι της κατοικίας μου, τώρα που μπήκαμε στο καλοκαίρι, την ερημιά της 21ης Ιουνίου από τα κάτω φανάρια και επάνω, μετά που κλείνουν τα καταστήματα, σε αντίθεση με την κίνηση και ζωή που παρατηρείται την ίδια ώρα, στην πλατεία Ειρήνης απέναντι και παραπέρα!
Είναι μια αρνητική διάσταση και συνέπεια της συγκεκριμένης ανάπλασης του Πάρκου-Κήπου, που συνδυάσθηκε με την πεζοδρόμηση τμήματος της οδού Βενιζέλου!
Τα πρώτα χρόνια, όταν η αγορά του Κιλκίς συντηρούνταν από τα πολυάνθρωπα Κρούσια, η καρδιά της πόλης κτυπούσε επάνω ψηλά στην στροφή προς το μοναδικό Γυμνάσιο με τους μαθητές και τις μαθήτριες και το παλιό Διοικητήριο με τις υπηρεσίες του!
Όταν αποψιλώθηκαν από τους κατοίκους τα Κρούσια, το κέντρο μετακινήθηκε στη διασταύρωση Βενιζέλου – 21ης Ιουνίου, όπου η Δημαρχία, η Νομαρχία, η Μητρόπολη, ο δημοτικός Κήπος με το Πάρκο, το ‘φιλέτο’ της πόλης!
Σήμερα με τον αποκλεισμό της Βενιζέλου και των νέων κυκλοφοριακών συνθηκών, οι ανάγκες του κόσμου εξυπηρετούνται καλύτερα από την περί την πλατεία Ειρήνης περιοχή, όπου κτυπά πλέον η ‘καρδιά’ της πόλης!
Καλά θα κάνει η σημερινή δημοτική αρχή, με τα νέα και ‘φρέσκα’ μυαλά που διαθέτει, να επαναφέρει σαν θέμα προς συζήτηση, το καυτό θέμα της οδού Βενιζέλου κυρίως της κυκλοφορίας, υπόγειας, υπέργειας, κάποιας καλύτερης, δεν ξέρω….
Φυσικά να μπει στο τραπέζι των συζητήσεων, για να γίνουν κατανοητές οι σκέψεις των ακριβοπληρωμένων μελετητών, που ανέδειξαν την μελέτη τους πρώτη (και με διαφορά και μπόνους) σε πανελλήνιο διαγωνισμό που εκτελέστηκε. Να εξηγηθεί π.χ. σε τι αποβλέπει η περιχαράκωση ως φρούριο της κομψής Βιβλιοθήκης, πρώην κέντρου αναψυχής και εστίασης, ή οι τεράστιοι όγκοι τσιμέντου που παραμένουν ανεκμετάλλευτοι. Αδυνατώ να πιστέψω κάτι που έμαθα τελευταία. Ότι η αμοιβή των μελετητών εξαρτάται, βάσει των ισχυόντων κανόνων, από τον όγκο του τσιμέντου που θα ‘πέσει’! Και οι έχοντες την μορφή πωρόλιθου κυβόλιθοι, που επένδυσαν τοίχους και τειχία, θεωρούνται τσιμέντο! Να μάθει επί τέλους ο κόσμος γιατί παραμένουν στεγνές και ρυπαρές οι πισίνες νερού που είναι η βιτρίνα του έργου, που βραβεύτηκε. Για αυτό δεν φταίνε οι διάδοχοί μας…
Αλλά και να συζητηθεί η αγνοημένη, διαρκώς αναγγελλόμενη και μηδέποτε εκτελούμενη, περιφερειακή, πίσω από τον Άη Γιώργη.
Κυρίως όμως και εδώ θα επιμείνω, να ανασυρθεί από τα συρτάρια των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου η ακριβοπληρωμένη μελέτη της νοτιο-ανατολικής περιμετρικής αρτηρίας από το αεροδρόμιο μέχρι τον κόμβο της Αργυρούπολης, με πέντε ή έξι εισόδους στην πόλη.
Εμείς, το υπ’ εμέ δημοτικό συμβούλιο, μετά την υπό τον καθηγητή της πολυτεχνικής του ΑΠΘ Νάτσινα και των συνεργατών του μελέτη της ανάπλασης του εμπορικού κέντρου, (πεζοδρόμηση της 21ης Ιουνίου κλπ), ψηφίσαμε στο προϋπολογισμό, προ 25ετίας, κονδύλιο 50 εκατομμυρίων (τότε) για την μελέτη της ανωτέρω αναφερομένης περιμετρικής οδού της πόλης.
Έκτοτε και επί τρείς τετραετίες το έργο αναφερόταν μόνον όταν χρειάζονταν αναμορφώσεις του προϋπολογισμού του, που πολλαπλασίασαν το κόστος της μελέτης, φυσικά υπέρ του αναδόχου, αλλά μόνον μέχρις εκεί! Νομίζω ότι εκεί που έφθασαν σήμερα τα πράγματα, έπρεπε να δοθεί πρώτη προτεραιότητα στην περιμετρική, διότι παρήλθε η εποχή των ‘εύκολων’ χρηματοδοτήσεων έργων οδοποιίας από ευρωπαϊκά προγράμματα.
Η σαράντα μέτρων πλάτους λωρίδα γης πέριξ της πόλης με απαγορευμένης κάθε άλλης χρήσης των ιδιοκτησιών, πλην της οδοποιίας, αναμένει όχι μόνον την μελέτη, αλλά την εκτέλεση, γνωστών όντων και των χρονοβόρων ρυθμών των απαλλοτριώσεων!
Γι’ αυτό, χάριν της αντιμετώπισης του κυκλοφοριακού προβλήματος της πόλης, που οξύνθηκε από επάνω και με το κλείσιμο της Βενιζέλου, και δημιουργεί αρνητική εικόνα σε μια σύγχρονη πόλη, πρέπει η εν λόγω περιμετρική οδός να αποτελέσει αντικείμενο του άμεσου ενδιαφέροντος των όσων έχουν λόγο επ’ αυτού και αντιλαμβάνεται κανείς ποιους εννοώ…
