Κομβικό ρόλο στη λειτουργία της θα έπαιζε ο Γενικός Διευθυντής, που μη υπάρχοντος τότε ΑΣΕΠ, η επιλογή επαφίονταν στην διακριτική ευχέρεια του Δημάρχου, που επικεντρώθηκε στο πρόσωπο του Ηλία Αβραμίδη, χημικού μηχανικού, άριστου τεχνοκράτη, τεχνικού συνεργάτη της τότε υπ’ εμέ ΤΕΔΚ. Η Επιχείρηση θα διοικείται από Συμβούλιο που όριζε το Δημοτικό Συμβούλιο, όπως συμβαίνει μέχρι τώρα.
Η ΔΕΥΑ υπό την διεύθυνση και τον προγραμματισμό του Ηλία Αβραμίδη γρήγορα ‘’ανδρώθηκε’’ και κάλυψε εντυπωσιακά με τα έργα της τις ανάγκες σε ύδρευση και διπλορροϊκή αποχέτευση ενός Κιλκίς, που εν τω μεταξύ τριπλασιάσθηκε σε πληθυσμό και ανοικοδομήθηκε με ‘’απαιτητικές’’ πολυκατοικίες.
Παράλληλα η ΔΕΥΑ, με ίδιες ενέργειες, απέκτησε άνετες ιδιόκτητες εγκαταστάσεις, μηχανοκίνητο εξοπλισμό και έχοντας ίδιον προϋπολογισμό και τεχνικό πρόγραμμα αύξησε το ανθρώπινο δυναμικό της, όλων των ειδικοτήτων, σε βαθμό να εξελιχθεί σε ‘’ναυαρχίδα’’ και πρεσβευτή των υπηρεσιών του Δήμου, προς τα έξω. Πολλοί ‘’έφαγαν’’ ψωμί με τον ιδρώτα τους από την ΔΕΥΑ, και άλλοι τόσοι ‘’πίνουν’’ νερό στο όνομά της και στο όνομα του Ηλία Αβραμίδη. Όμως τα χρόνια πέρασαν και κάποιο ‘’βάσκανο’’ μάτι φαίνεται να εμφιλοχώρησε στους χώρους της και από δεκαετίας τώρα δημιουργήθηκαν και δημιουργούνται προβλήματα στη λειτουργία της και στο έργο του Ηλία Αβραμίδη προσωπικά, που υποβαθμίζουν την εικόνα της. Δεν γνωρίζουμε τα αίτια που τα δημιούργησαν. Και δεν θα εμπλακούμε σε καταμαρτύρηση ευθυνών!
Εκείνο που γνωρίζουμε είναι οι γνώσεις, οι ικανότητες για έργο και η αγνότητα του χαρακτήρα του Ηλία Αβραμίδη. Πάνω σε αυτά στηρίχθηκε η ΔΕΥΑ και ευδοκίμησε από συστάσεώς της επί των δημαρχιακών ημερών μας, για να φθάσει μέχρι εκεί που έφθασε
σήμερα. Εμάς μας αρκεί που δικαιωθήκαμε για την επιλογή μας στο πρόσωπο του Ηλία Αβραμίδη.
Μαθαίνομε τελευταία ότι παραπέμφθηκε από το υπό τον νέο πρόεδρο του ΔΣ της ΔΕΥΑ, για, προ διετίας πειθαρχικό παράπτωμα και τιμωρήθηκε ο Γενικός Διευθυντής Ηλίας Αβραμίδης με κράτηση μισθού 20 ημερών, διότι, λέει, εθεάθη πρωινές ώρες σε γνωστό ‘’καφέ’’ στο κέντρο της πόλης, ‘’άνευ αδείας’’. Και ερωτώ εγώ: Από ποιον θα έπαιρνε άδεια ένας διευθυντής, αυτός που δίνει άδεια στους άλλους εργαζόμενους;
Ασφαλώς η έξοδός του θα είχε σχέση με τις πολλές καθημερινές υποθέσεις της Επιχείρησης. Μάλιστα η παραπομπή συνοδεύονταν και με δεύτερη ‘’άνευ αδείας’’
παράβαση, όταν θεάθηκε σε γνωστό αναψυκτήριο, συνοδεύοντας εμένα τον υπογράφοντα και γνωστό δημοσιογράφο τοπικού συγκροτήματος, αλλά αυτή η παράβαση παραγράφηκε, λόγω παρέλευσης διετίας!
Αγνοούν ότι ο Γενικός Διευθυντής, με τις πολλές υποχρεώσεις ‘’εργάζεται ή εφημερεύει’’ όλες τις ώρες του εικοσιτετραώρου, όλες τις ημέρες της εβδομάδας και τριακόσιες εξήντα πέντε ημέρες τον χρόνο, εκτός φυσικά από τις νόμιμες κανονικές άδειες;
Αγνοούν την θεσμοθετημένη ‘’Θέση Ευθύνης’’ του Γενικού Διευθυντή (αν και υπάρχουν πολλοί νομικοί στον Δήμο), θέση που κατέχει ‘’με αξιολόγηση και το σπαθί του΄΄ ο Ηλίας Αβραμίδης και θέση που του δίδει διακριτικά προνόμια.
Θα έλεγα παραφρασμένα…‘’Εκρεμάσθη επί ξύλου’’ ο Ηλίας, αυτός που ‘’εκρέμασε εν ύδασι’’ την πόλη του Κιλκίς, όπως ακούνε οι πιστοί στα δώδεκα Ευαγγέλια την Μ. Πέμπτη.
Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν φήμες, (από την πλευρά της αντιπολίτευσης), ότι δημιουργούνται προβλήματα στην εκτέλεση των μεγάλων εμβληματικών έργων της ΔΕΥΑ, με τον χειρισμό των οποίων διαφοροποιείται ο Ηλίας Αβραμίδης, που ως διευθυντής, συμμετέχει με δικαίωμα λόγου και ψήφου στα συμβούλια λήψης αποφάσεων της Επιχείρησης και ότι εξ αιτίας αυτής της στάσης, τελεί υπό περιορισμό με τον εκφοβισμό ακόμη και της υποβάθμισης! Εάν επικρατεί τέτοια ατμόσφαιρα στην ΔΕΥΑ Κιλκίς, πολύ φοβούμαι ότι θα επακολουθήσουν και άλλες ‘’πειθαρχικές’’ παραστάσεις σε βάρος του. Μήπως αυτή η διάσταση, της μη σύμφωνης γνώμης σε αποφάσεις του ΔΣ, αποτελεί την αιτία των εις βάρος του διώξεων, γιατί οι πειθαρχικές διώξεις ενός Γενικού Διευθυντή επιτυχημένης επιχείρησης για έναν καφέ στην πόλη, μου φαίνονται πολύ ‘’αναιμικές’’ και ‘’παιδαριώδεις’’. Μήπως είναι βαθύτερα τα αίτια της δίωξης, πέραν ενός ‘’καφέ στην άμμο’’, με τη λογική του ισχυρού της εξουσίας για όποιον δεν συμφωνεί μαζί του. Ίσως και κάποια άλλα, που δεν καταμαρτυρούνται, ότι οι διώξεις εναντίον του είναι προσχηματικές, με σκοπό τον παραγκωνισμό που μπορεί να φθάσει μέχρι την αποδυνάμωσή του. Φοβούμαι ότι άλλος είναι ο ‘’καϊλές’’ τους, γι’ αυτό και λέγω με θλίψη, για τα όσα αρνητικά συμβαίνουν στην άλλοτε ευνομούμενη Επιχείρηση Ύδρευσης, ότι κάπου αλλού είναι το πρόβλημα, που οδηγεί στις πειθαρχικές παραπομπές του Διευθυντή, κατά το άλλο λαϊκό ρητό: ‘’αλλού πονάει η γριά κι αλλού την τρίβει ο γέρος’’, όπου γριά είναι η ΔΕΥΑ και γέρος η ‘’αγέρωχη’’ εξουσία.
