-μετά το πέρας της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας και -πριν την τέλεση του Μνημόσυνου και της ομιλίας για το θλιβερό γεγονός- τα τρία τέταρτα του Χριστεπώνυμου πλήθους αποχώρησαν από το Ναό.

- στην επιμνημόσυνη δε δέηση και την κατάθεση στεφανιών στο πάρκο παρευρίσκοντο -μετρημένοι- πέντε πολίτες της πόλης του Κιλκίς, μιας πόλης των 30.000 κατοίκων-  εκτός βέβαια ης επίσημης πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας που την εκπροσωπούσε και διερωτάται κανείς:

- Που βρίσκονταν οι χίλιοι περίπου υποψήφιοι Περιφερειακοί, Δημοτικοί και Κοινοτικοί σύμβουλοι, οι οποίοι κατά συρροή κατακλύζουν τα πανηγύρια του Νομού μας συνήθως μ’  ένα μπουκάλι εισαγόμενου ποτού στο τραπέζι τους, εις ένδειξη οικονομικής βοήθειας προς τους διοργανωτές του πανηγυριού.

- Οι πολίτες της πόλης που την συγκινητική εκείνη ώρα κατέκλυζαν τις γύρω καφετέριες, τους ήταν δύσκολο να έρθουν δυο μέτρα παραπέρα να παραβρεθούν στο Γεγονός;

- Από την εκπαιδευτική κοινότητα, τους διαμορφωτές Εθνικής συνείδησης  της επόμενης γενιάς, ΟΥΔΕΙΣ παρευρίσκετο

- Από τους πρώην επισήμους – εκπροσώπους της πόλης ΟΥΔΕΙΣ παρευρίσκετο

   Η Ιστορία διδάσκει ότι λαός που ξεχνάει και της γυρίζει την πλάτη του είναι καταδικασμένος να ξαναζήσει τις συμφορές του και τις ήττες του.

   Είναι αυτή η  συμπεριφορά μας άγνοιας και αδιαφορίας ένα άνοιγμα των Πυλών μας για να περάσει ανενόχλητος τελείως κάποιος καινούργιος Αττίλας.  

   Ειδικά οι υπεύθυνοι ας διερευνήσουν επιτέλους τα αίτια αυτής της συμπεριφοράς των πολιτών κι ας προσπαθήσουν να βοηθήσουν προς την κατεύθυνση αλλαγής της. 

ΑΣ ΑΝΑΛΟΓΙΣΘΕΙ Ο ΚΑΘΕΙΣ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΛΟΓΟΥΝ