Όσο κι αν πολλοί συμπατριώτες μας δεν αισθάνονται ευχάριστα όταν ακούν κάτι καλό για τους γερμανούς, είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε μαζί τους, -κι όχι μόνο σαν μέλη και εταίροι της ΕΕ-, αλλά, και σαν άμεσα συνδεδεμένοι και  „ εξαρτώμενοι“ από κάθε είδος συναλλαγή, από την αμυντική βιομηχανία μέχρι την κουζίνα της κάθε νοικοκυράς.
Αυτό το γράφω με αφορμή τις τελευταίες διαπραγματεύσεις  CDU, SPD, CSU για τη συγκρότηση της  Κυβέρνησης  του Μεγάλου Συνασπισμού όπως τον αποκαλούν οι γερμανοί (Große Koalition).  Σ αυτές, λοιπόν, τις  διαπραγματεύσεις  μπαίνει πάντα και η χώρα μας μέσα κι όχι πάντα για καλό ( όταν  μπαίνει από το  SPD ), αλλά, και για κακό ( όταν μπαίνει από το  CSU ).  H Frau Merkel  και η παρέα της είναι στη μέση και προσπαθούν να βρουν συμβιβαστική λύση ανάμεσα στις προτάσεις των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) και των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας  (CSU).
Ένα παράδειγμα από τις τελευταίες συζητήσεις :  Η Σοσιαλδημοκρατία βάζει πρόβλημα ανάπτυξης για τη χώρα μας και κατά συνέπεια περισσότερα κεφάλαια για επενδύσεις για να αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα της ύφεσης και της ανεργίας , κυρίως, των νέων στην Ελλάδα, αλλά,  και στις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, ενώ, οι Χριστιανοκοινωνιστές  βάζουν θέμα δημοσιονομικού χρέους, που σημαίνει περισσότερη λιτότητα για όλους.
Έτσι, βλέπουν τη χώρα μας οι εταίροι της υπό σύνθεση γερμανικής συγκυβέρνησης. ( Για όσους ανησυχούν μήπως χάσουμε τον Σόιμπλε ας κοιμούνται ήσυχοι δεν τον χάνουμε).
Aπό την άλλη ,έχουμε την ΕΕ, η οποία, συνεχώς μας υποβάλλει σ ένα σκωτσέζικο ντουζ  με συνέπεια να μη μπορεί κάτω από τη συνεχή πίεση η ελληνική Κυβέρνηση ν ακολουθήσει μια συγκεκριμένη πορεία για να βγεί από την κρίση.“ Μια στο καρφί και μια στο πέταλο που λέει ο λαός μας“.  Αυτή είναι η αλληλεγγύη που συνεχώς επικαλείται το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο  και που το περνάνε <ντούκου> οι ...διορισμένοι από τις Βόρειες Χώρες  Μπαρόζο και Χέρμαν φαν Ρομπάι παντελώς άχρρωμοι, άγευστοι και άβουλοι πολιτικοί. Δεν ξέρω αν οι ιστορικοί του μέλλοντος θ αναφερθούν καθόλου στους δύο πολιτικούς ή θα τους αγνοήσουν τελείως.
Ας ελπίσουμε, οτι  επόμενος Πρόεδρος  θα είναι ο γερμανός Μάρτιν Σούλτς (Martin Schulz) με τεράστια πυγμή και κύρος σε όλες τις πτέρυγες του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου, αλλά, και με συναίσθηση της έννοιας της αλληλεγγύης μεταξύ των Ευρωπαικών Λαών.
Ελπίζουμε !!      Τί άλλο!!