Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024, 5:15:11 μμ
Κυριακή, 06 Ιανουαρίου 2019 22:46

Επιδοτήσεις κτηνοτρόφων

Του Αναστάσιου
Αμανατίδη.

…Γεια σου, ‘άρχοντα’ πρωτοψάλτη…, χαιρέτησα εγκάρδια, μέρα μεσημέρι, στον δρόμο, τον ιεροψάλτη εκκλησίας γνωστού μεγάλου χωριού του βορειοδυτικού Κιλκίς, που περνούσε τυχαία από εκεί. Ήξερα ότι τον κολακεύει το αναλόγιο και ότι αγαπάει αυτό, που με μεράκι κάνει! Ανεβαίνει στην υπερυψωμένη θέση του πάντα περιποιημένος και καμαρωτός και στην ψαλτική του έχει εξαιρετική απόδοση με την καλλιφωνία του. Κάθε φορά που παρακολουθούσα τελετές στην εκκλησία του χωριού, του έδινα συγχαρητήρια! Αναπτύχθηκε, θέλω να πιστεύω, μια αμοιβαία συμπάθεια, που από μέρους μου διατηρείται ακόμη. Η τυχαία συνάντηση μας έγινε έξω στο πεζοδρόμιο στην οδό Ελ. Βενιζέλου, όπου το ιατρείο μου.
… Ένα λεπτό γιατρέ σε θέλω λίγο…


…Παρακαλώ…
Μου φάνηκε, πως δεν ερχόταν σε μένα και ότι η διασταύρωση των δρόμων μας ήταν συμπτωματική.
…Να, ξέρεις, …επειδή(ς) είχα μπει σε ένα πενταετές επιδοτούμενο πρόγραμμα κτηνοτροφίας. Όμως τώρα μετάνιωσα και θέλω να πουλήσω τα ζώα, πριν κλείσει η πενταετία, που ορίζει ο νόμος. Γι’ αυτό λέγω, να μου δώσεις ένα χαρτί, ότι είμαι άρρωστος, δηλαδή ανίκανος να τα συντηρήσω, γιατί τότε μόνο μπορώ να τα πουλήσω, χωρίς πρόστιμο και επιστροφή χρημάτων, πριν την εκπνοή της πενταετίας, όπως θέλουν οι κανονισμοί.
Είδε που τον παρακολουθούσα με προσοχή και συμπάθεια και συνέχισε απτόητος…
…Δεν είναι τίποτε, γιατρέ, μια υπογραφή θα βάλεις!
…Όταν μου είπανε οι αρμόδιοι του γραφείου Γεωργίας της Νομαρχίας αυτόν τον τρόπο, ότι μόνον με χαρτί του γιατρού γίνεται η δουλειά μου, αμέσως εσένα σκέφτηκα!...
…Εκτιμώ ιδιαιτέρως, αγαπητέ μου, την προτίμηση, αλλά δυστυχώς λυπούμαι πολύ, παρ’ όλο, που μπορεί να ήθελα, αλλά δε θα μπορέσω να σε εξυπηρετήσω! Όπως κατάλαβες, εκτιμώ πολύ, ότι τιμάς επάξια το αναλόγιο της εκκλησίας και ήθελα κάποτε να σου φανώ και εγώ χρήσιμος κάπου! Δεν μπορώ, όχι για τίποτε άλλο, αλλά γιατί το πολυπόθητο ‘χαρτί’, η ιατρική γνωμάτευση ανικανότητας, πρέπει να είναι γραμμένη από νοσοκομειακό γιατρό, με την στρόγγυλη σφραγίδα κρατικού νοσοκομείου και όχι από ιδιώτη ιατρό, πολύ περισσότερο από εμένα, ως γενικό ιατρό και ακόμα πιο πολύ εγώ ως δημόσιο πρόσωπο, πρέπει να τα αποφεύγω αυτά.
Δεν κατάλαβα αν τον στενοχώρησα, γιατί οι Θρακιώτες, περισσότερο ανέκφραστοι, δεν είναι Καυκάσιοι Πόντιοι! Εκδηλώνονται δυσκολότερα, ή την πίκρα τους έχουν τον τρόπο, να την επενδύουν με ευγένεια. Πάντως με ευχήθηκε φεύγοντας καλές γιορτές (μέρες που ήταν) και ευτυχές το Νέον Έτος.
Κιλκίς Δεκέμβριος 2018 Αναστάσιος Αμανατίδης