Συναντώντας πριν από ένα μήνα υποψήφιο ευρωβουλευτή που επισκέφτηκε την πόλη του Κιλκίς τού έθεσα το ερώτημα με ποιο ποσοστό μπορεί ένα κόμμα να έχει αντιπροσώπους στο Ευρωκοινοβούλιο και η απάντηση που έλαβα ήταν 3,5-4%.Στο αμέσως επόμενο ερώτημά μου εάν ευελπιστεί το κόμμα του να φτάσει σ' αυτό το ποσοστό, η απάντηση ήταν κατηγορηματικά όχι. Το αμέσως εύλογο ερώτημα είναι ΓΙΑΤΙ; Γιατί θα κληθούμε να ψηφίσουμε την Κυριακή 25 Μαΐου ένα από τα 40 Κόμματα με τους 1251 συνολικά υποψηφίους; Νομίζω ότι αυτό είναι το μεγαλείο της δημοκρατίας το οποίο όμως δέχεται καθημερινά χτυπήματα αφού η κρίση είναι και πολιτική!
Το πέρασμα αρκετών υποψηφίων ευρωβουλευτών από την περιοχή μας που δικαιολογείται κατά ένα μεγάλο μέρος λόγω του καινούργιου θεσμού της σταυροδοσίας, θεωρώ ότι σε κάποιες περιπτώσεις είχε σκοπό να αυξήσει το ποσοστό των Κομμάτων από τα οποία προέρχονται ώστε αυτά να βοηθηθούν ανάλογα στις επερχόμενες εθνικές εκλογές, σε άλλες περιπτώσεις είχε σκοπό να επιλύσει εσωκομματικές κόντρες που κατά τη γνώμη μου το αποτέλεσμα που πετυχαίνουν είναι ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή να αυξηθεί ακόμη περισσότερο το χάσμα και σε μερικές περιπτώσεις είχε σκοπό δοκιμάζοντας τη "δύναμή" τους να δημιουργήσουν ή όχι το μετέπειτα νέο Κόμμα.
Σίγουρα η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ωφελήθηκε τα τελευταία χρόνια από κοινοτικά κονδύλια που συνετέλεσαν στην ανάπτυξή της, κυρίως στην περιφέρεια. Σίγουρα από τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (ΜΟΠ), το πακέτο ΝΤΕΛΟΡ και τα ΕΣΠΑ που μελλοντικά θα μετονομαστούν σε νέα ΕΣΠΑ – ΣΕΣ έχει αναπτυχθεί η γεωργία (επιδοτήσεις), η βιοτεχνία – βιομηχανία (επενδύσεις) και έχουν επιτευχθεί σημαντικά έργα (οδός Εγνατία). Όμως πώς έγινε η διαχείριση των κονδυλίων όλα αυτά τα χρόνια; Με ποιον τρόπο έγινε ο σχεδιασμός ώστε η αξιοποίηση αυτών των χρημάτων να φέρει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα;
Η Κοινή Αγροτική Πολιτική, η Διά Βίου Μάθηση κλπ. είναι όροι που ακούμε και διαβάζουμε συχνά – πυκνά. Το θέμα είναι έχουν αποτέλεσμα; Δυστυχώς η Ελλάδα παρόλο που εισπράττει πλήθος κοινοτικών κονδυλίων, λόγω της κακοδιαχείρισης είναι πρωταθλήτρια στις επιστροφές χρημάτων. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η απορρόφηση των κονδυλίων αλλά η πραγματική και ουσιαστική ανάπτυξη που θα επιφέρουν.
Λίγοι είναι αυτοί που μιλούν για διαφάνεια και την όσο το δυνατόν καλύτερη αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων. Ελάχιστοι είναι αυτοί που μιλούν για τον "πλούσιο" βορρά και τον "φτωχό" νότο. Αυτά είναι θέματα που θα μας απασχολήσουν μάλλον στις επόμενες ευρωεκλογές του 2019 και μάλλον θα χρειαστεί εμείς οι έλληνες να διαβούμε αρκετά χρόνια ακόμη για να απολαμβάνουμε τις παροχές των ευρωπαίων πολιτών σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία κτλ. παρόλο που η ΕΥΡΩΠΗ αποτελεί λέξη ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΗ. Προσοχή όμως και να φτάσουμε σ΄ αυτό το σημείο κάποτε, μην χάσουμε την ελληνικότητά μας γιατί αυτή είναι που μας διαφοροποιεί (αρχαίος πολιτισμός, ορθοδοξία κτλ.)
Αλήθεια πόσοι γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα μετά τις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου θα εκπροσωπείται από 21 ευρωβουλευτές και όχι 22; Αλήθεια πόσοι γνωρίζουμε ότι θα εκλεγεί νέος πρόεδρος της Commission αφού λήγει η θητεία του Barroso; Αλήθεια πόσοι θυμόμαστε το όνομα της σημερινής ελληνίδας επιτρόπου και ότι τελειώνοντας η θητεία της θα εκλεγεί μετά από αυτές τις εκλογές νέο άτομο που ευχής έργο θα ήταν να συγκρατήσουμε τουλάχιστον το όνομά του για τα επόμενα πέντε έτη και να μην παραμείνει γνωστό μόνο μέσα στα στενά όρια των κύκλων των Βρυξελλών.
Απαντώντας σ' αυτά τα ερωτήματα θα συνειδητοποιήσουμε σε ποιο βαθμό η Ευρωπαϊκή Ένωση ενώνει πραγματικά τους πολίτες της δίνοντας παροχές αλλά και επιλύοντας προβλήματα που ταλαιπωρούν τα κράτη – μέλη της τα οποία (μέλη) όμως παίζουν σημαντικότατο και καθοριστικότατο ρόλο μέσω των εκπροσώπων που επιλέγονταν μέχρι σήμερα αλλά από δω και πέρα θα εκλέγονται με σταυροδοσία οι οποίοι σίγουρα επιτελούν δύσκολο έργο αφού θα πρέπει να διαπραγματευτούν και να προσπαθήσουν να επιτύχουν το καλύτερο δυνατό απέναντι στα "θηρία" του βορρά.
Η καθιέρωση της σταυροδοσίας στις φετινές ευρωεκλογές ευτυχώς έδωσε την ευκαιρία σε ψηφοφόρους και υποψηφίους να συνομιλήσουμε ώστε να εκλείψει σιγά – σιγά αυτό το απρόσωπο και απρόσιτο που επικρατούσε μέχρι τώρα.
Ας πλησιάσουμε λοιπόν την Κυριακή 25 Μαΐου 2014 στην κάλπη ως ελληνοευρωπαίοι πολίτες και ας επιλέξουμε πρόσωπα μαχητικά που το λέει η καρδιά τους και τα οποία θα είναι σε θέση να διεκδικήσουν για τον "φτωχό" νότο υψώνοντας ανάστημα στον "υψηλό" βορρά.
Υ.Γ. Ευχαριστώ την κυρία Καίτη Αποστολίδη, αντιπρόεδρο του European Cancer Patient Coalition (ECPC) <Ευρωπαϊκός Συνασπισμός Ασθενών με Καρκίνο> που με την ανάρτηση στο προφίλ της στο facebook αποσπάσματος άρθρου "πώς φαγώθηκαν 200 δισ. κοινοτικό χρήμα" μού έδωσε το έναυσμα να προβληματιστώ προτού ψηφίσω στις Ευρωεκλογές του 2014.