Όσο εξειδικεύεται νομοθετικά το περίφημο μνημόνιο της Τρόικα τόσο «στραγγίζει» από ρευστότητα η αγορά. Οι Έλληνες  καταναλωτές μετά τα αλλεπάλληλα σκοτσέζικα ντούς δείχνουν εξαιρετικά ανασφαλείς και σιγά-σιγά εγκαταλείπουν κάθε καταναλωτική σκέψη.Περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα. Οι αριθμοδείκτες είναι εύγλωτοι. Πτώση του λιανεμπορίου κατά 30%, ελαχιστοποίηση του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης, μείωση των καταθέσεων , φυγάδευση κεφαλαίων στο εξωτερικό, αύξηση της μερικής απασχόλησης και των απολύσεων. Το πιο σύντομο ανέκδοτο της εποχής είναι «έλληνας επενδυτής».
Παρακολοθούμε μια αμήχανη και άβουλη κυβέρνηση που πιέζεται  να υλοποιήσει με γρήγορους ρυθμούς  τα σκληρά μέτρα  του ΔΝΤ, ώστε να προλάβει να εισπράξει την δεύτερη δόση του πακέτου στήριξης. Κανείς δεν δείχνει να προβληματίζεται για το πως θα πάρει μπρος η σταματημένη ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας. Το κράτος επελαύνει για την είσπραξη  παντός είδους φόρων  αγνοώντας επιδεικτικά το αρχαίο ρητό «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος».
Υπάρχει στα κυβερνητικά κλιμάκια μια διάχυτη αισιοδοξία ότι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έχουν αποταμιεύσει αρκετό «λίπος» από τα προηγούμενα χρόνια της φορολογικής αταξίας και τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσουν.
Μήπως όμως έχουν υπερεκτιμήσει την κατάσταση ρευστότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελματιών; Λέμε, μήπως νομίζουν ότι η κρίση εμφανίστηκε εφέτος; Ασφαλώς έχουν ξεχάσει ότι το 2010 είναι η τρίτη χρονιά συρρίκνωσης της οικονομικής δραστηριότητας αφού και το 2008 και το 2009 τα θεμελιώδη μεγέθη των επιχειρήσεων «γλιστρούσαν» προς τα κάτω.
Τι σημαίνει λοιπόν αυτή η ανεπανάληπτη φοροεπιδρομηή ενάντια σε κάθε λογική; Απλούστατα τα κυβερνητικά κλιμάκια αγνοούν την κατάσταση της αγοράς.
Κύριοι υπεύθυνοι  (ή ανεύθυνοι) η κατάσταση των επιχειρήσεων της μεταποίησης και του εμπορίου  είναι δραματική. Οι τραπεζικές χρηματοδοτήσεις έχουν σχεδόν στερέψει, ο αριθμός των μεταχρονολογημένων επιταγών έχει δραματικά μειωθεί, οι όροι εμπορίου έχουν επιδεινωθεί (μιλάμε για πιστώσεις 11-12 μηνών) σε βαθμό πρωτόγνωρο.
Το 70% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι ήδη στον Τειρεσία και οι μόνες νέες χρηματοδοτήσεις είναι κυρίως αναχρηματοδοτήσεις παλαιών δανείων. Πώς σκέπτεται να ενισχύσει η Κυβέρνηση την ανύπαρκτη ρευστότητα της αγοράς; Ανακοινώνει τη λίστα των επιχορηγήσεων του ΕΣΠΑ σύμφωνα με την οποία από 45.000 επενδυτικά σχέδια εγκρίθηκαν 7.000. Αναρωτιόμαστε που πήγαν τα 500 εκατ. Ευρώ που το Υπουργείο Οικονομικών «έκοψε» εν μέσω εξέλιξης του πρόσφατου διαγωνισμού.
Με την ευκαιρία επαναφέρουμε το γνωστό θέμα των οριζόντιων επιχορηγήσεων. Έχουμε κατ’ επανάληψη διαμαρτυρηθεί και στις προηγούμενες κυβερνήσεις ότι η οριζόντια κατανομή των επιχορηγήσεων στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας είναι σαφώς υπέρ των επιχειρήσεων της Θεσσαλονίκης και κατά των επιχειρήσεων της περιφέρειας (Ν. Κιλκίς, Ν. Πέλλας, Ν. Ημαθίας και Ν. Πιερίας). Αφού υπάρχουν τα νομαρχιακά ΑΕΠ γιατί δεν κατανέμονται τα ποσά των επιχορηγήσεων κατά νομό βάσει ΑΕΠ; Τόσο δύσκολα γίνεται κατανοητό ότι οι επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης θα έχουν πάντα καλύτερους δείκτες κερδοφορίας και τζίρου.
Επιτέλους δείτε τη γεωγραφική κατανομή των επιχορηγήσεων ΕΣΠΑ για να αντιληφθείτε ότι τελικά δεν επιχορηγούνται οι επιχειρήσεις που πραγματικά έχουν ανάγκη αναπτυξιακής βοήθειας. Αλλά το θέμα είναι μεγάλο και φυσικά θα χρειασθεί να επανέλθουμε.