Σίγουρα όμως από μία περίοδο και μετά η μία ημέρα ήταν καλύτερη από την άλλη .

Λίγο οι κυβερνητικές επιλογές, αρκετά το φιλότιμο και η εργασία των πολιτών που θέλανε ένα καλύτερο αύριο για την οικογένεια και το μέλλον των παιδιών τους μας οδήγησαν σταδιακά σε μια σχετική ευημερία.

Τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, οι παρεμβάσεις τους στα εσωτερικά της πατρίδας, συχνά πυκνά μας βάζανε σε περιπέτειες, άλλοτε πολύ και άλλοτε λιγότερο σοβαρές, κλονίζοντας το πολιτικό μας σύστημα και βλάπτοντας το Εθνικό συμφέρον.

Δεν θα κάνω βαθυστόχαστες αναλύσεις, δεν είμαι ειδικός αλλά ούτε έχω τις ανάλογες γνώσεις.

Αυτά που με την φτωχή μου πένα περιγράφω, είναι αυτά που βιώσανε και μας περιγράφανε οι γονείς μας, αυτά που ως γονείς και ως άνθρωποι της τρίτης ηλικίας ζήσαμε και ζούμε.

Κυρίως όμως αυτά που συζητώνται από τον πολύ απλό κόσμο σε κοινωνικές επαφές, κατ’ ίδιαν, στά καφενεία και για τους νεότερους στα καφέ της γειτονιάς.

Εδώ ακούγοντας τους επιστήμονες, τους ειδικούς, τους ερευνητές, τους ιστορικούς, όχι όλους βέβαια γιατί έχουμε και τους βολεμένους του συστήματος, μας έγινε πεποίθηση ότι μία γενιά πολιτικών ανά τον κόσμο και στην πατρίδα μας είχαν άλλο κύρος και βαρύτητα.

Ήταν σοβαροί, χαρισματικοί, με υψηλό αίσθημα ευθύνης και βοήθησαν σε μεγάλο βαθμό στην ευημερία των λαών.

Λάθη, ίσως και κακώς εννοούμενα εθνικά συμφέροντα, οδήγησαν σε συγκρούσεις, αλλά και μέσα από αυτές διέκρινε κάποιος ηγετικές φυσιογνωμίες.

Μπορεί κάποιος να τους κατηγορήσει για πολλά πράγματα σίγουρα όμως ήταν άλλης αντίληψης ηγέτες και πατριώτες.

ΣΗΜΕΡΑ ΟΜΩΣ

Ηγετίσκοι, φτωχά πολιτικά σκηνικά, εκτός από ελάχιστες παγκοσμίως εξαιρέσεις, μιζαδόροι, χαμηλού πατριωτικού φρονήματος, πολλοί από αυτούς μαριονέτες ηγεσιών άλλων κρατών, δικτάτορες και δικτατορίσκοι, πολλοί τυχοδιώκτες και αλητήριοι, κατώτεροι των προσδοκιών των λαών που διαφεντεύουν.

Μπαίνουν φτωχοί στην πολιτική ζωή και σε μικρό χρονικό διάστημα αποκτούν, εκατομμύρια, κάποιοι πιο επιτήδειοι η σε καλύτερα πόστα δις και κάποιοι άλλοι αμύθητες περιουσίες.

Ίσως κάποιοι δυσανασχετήσουν, δεν μπορεί όμως πάντοτε να είμαστε αρεστοί σε όλους.

Ο ΛΑΟΣ

Δεν είναι υπερβολή ότι οι πολλοί είναι στο όριο της φτώχειας, κάποιοι κάτω του ορίου προσπαθούν να επιβιώσουν και κάποιοι επειδή τα καταφέρνουν να ζουν κάπως καλύτερα, βλέποντας τα χάλια των πολλών συμβιβάζονται, χαίρονται και λουφάζουν.

Δυστυχώς εκεί έχει φτάσει η Ελληνική κοινωνία.

Κράτος δικαίου, πρόνοιας, με σοβαρές δομές δεν υπάρχει και γίνεται η καθημερινότητα των οικογενειών ακόμη δυσκολότερη.

Οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.

Καταθέτουν οι εκλεγμένοι το πόθεν έσχες.

Κάποια συμπεράσματα βγαίνουν, αλλά έως εκεί.

Πρέπει να ανασυρθούν οι φορολογικές τους δηλώσεις πριν μπουν στην πολιτική και να ανακοινώσουν στο σώμα της Βουλής τίς φορολογικές τους δηλώσεις μετά την πολιτική τους θητεία.

Αυτά επίσημα με νομοθετική πρόβλεψη να δίνονται στη δημοσιότητα.

Τότε θα φανεί ποιοι και πόσοι τίμιοι περνούν από την βουλή με την δική μας ψήφο.

Αβίαστα υιοθετώ το

Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ

Οι πολιτικοί μας πληγώνουν.

Λίγο εάν το θέλανε, σε αυτή την πατρίδα όλα θα άγγιζαν την τελειότητα.

Δυστυχώς νέα σχήματα δύσκολα μπορούν να έχουν τύχη εκτός από κάτι συνταρακτικά απρόσμενου.

Διότι τα υπάρχοντα κόμματα, όχι όλα βεβαίως, αλλά αυτά με κυβερνητική προοπτική υποστηρίζονται:

Από εξωτερικούς παράγοντες, από εσωτερικούς ολιγάρχες, από διαπλεκόμενους, ΜΜΕ, καναλάρχες,εκδότες και ένα σωρό άλλους αγνώστου δυναμικής και συμφερόντων.

Ζοφερό είναι το μέλλον του λαού και της χώρας.

Επαγρύπνηση λοιπόν από όλους μας.