Αν δεν φορέσεις τα γυαλιά σου το τοπίο δεν ξεκαθαρίζει. Χωρίς τα γυαλιά θεωρητικά έχεις την εντύπωση ότι βλέπεις, αφού δεν είσαι και τυφλός, αλλά στην ουσία δεν βλέπεις. Νομίζεις ότι βλέπεις.
Παραλληλίζοντας αυτό το παράδειγμα με την «δημοκρατική» οντότητα της Ευρώπης οι κυβερνώντες μας θεωρούν ως πρεσβύωπες και μας στερούν τα γυλιά για να νομίζουμε ότι βλέπουμε χωρίς αυτά. Και τι είναι αυτό που νομίζουμε ότι βλέπουμε στην Ευρώπη;
Νομίζουμε ότι έχουμε δημοκρατία. Μπορούμε να την κουτσοβλέπουμε από απόσταση σε βάθος χρόνου (παρελθόντος και μελλοντικού). Το πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης της Ευρώπης ταυτίζεται απόλυτα με αυτό της αρχαίας Σπάρτης όπου οι 5 Έφοροι ήταν οι θεματοφύλακες του πολιτεύματος. Αντίθετα δεν ταυτίζεται με αυτό της αρχαίας Αθήνας που το πολίτευμα είχε άμεση εξαρτηση από τις αποφάσεις της Εκκλησίας του Δήμου. Σήμερα οι «φυτευτοί» επίτροποι της Ευρώπης νομοθετούν «ελέω θεού» ευνουχίζοντας εσκεμμένα το ευρωπαικό κοινοβούλιο, την κατ’ ουσία βάση της δημοκρατίας, περιορίζοντάς το σε έναν διακοσμητικό ρόλο -νάχαμε να λέγαμε- γιατί κάθε δημοκρατία είτε είναι παραγματική, είτε αλα καρτ πρέπει να έχει και ένα κοινοβούλιο. Όμως το συγκεκριμένο πολιτειακό κατασκεύασμα αποδείχθηκε ανίκανο να εξασφαλίσει ακόμα και μια καρέκλα για την Πρόεδρο της ΕΕ στο σαράι του Ερντογάν. Πόσες επιτυχίες είχε αυτό το σύστημα στις δύσκολες καταστάσεις που παρουσιαστήκανε στις ημέρες μας στην Ευρώπη και ποιος ανέλαβε το κόστος της αποτυχίας;
Μια δημοκρατία για να έχει βάση δημοκρατικών λειτουργιών και εφαρμογής των δικαιωμάτων των πολιτών της στην ισότητα πρέπει να ακολουθεί τις επιταγές κάποιου Συντάγματος. Δεν υπάρχει δυστυχώς Ευρωπαικό Σύνταγμα, οπότε τα κράτη βολεύονται με το αντίστοιχο δικό τους κατά το δοκούν εθνικό συμφέρον χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το ευρωπαικό κοινό συμφέρον.
Κανένα δικαίωμα των Ευρωπαίων πολιτών δεν βρίσκεται γραμμένο σε κανένα χαρτί της ΕΕ. Όλα βρίσκονται στον αέρα έρμαια των συμφερόντων των πολυεθνικών και των τραπεζιτών. Θα το καταλάβετε με τα παρακάτω παραδείγματα.
Σε λίγο καιρό θα αντικαταστάθεί το νόμισμα με το ηλεκτρονικό χρήμα. Κι αυτό με πρόταση των τραπεζιτών που θέλουν να έχουν στα χέρια τους όλο το χρήμα των πολιτών με αμφίβολες τοξικές τοποθετήσεις σε χρηματιστηριακούς οίκους για προσπορισμό μεγαλύτερων κερδών και μηδενική ως αρνητική απολαβή των καταθετών από τα κέρδη τους. Πρόσχημα η καταπολέμηση του μαύρου χρήματος και λοιπές δικαιολογίες. Η ουσία είναι ότι κανένας τεχνοκρατικός ελεγκτικός σχηματισμός δεν μπορεί να ελέγξει το μαύρο χρήμα γιατί το ίδιο το τεχνοκρατικό σύστημα από την μια είναι ανίκανο και από την άλλη επιδοτεί το μαύρο χρήμα και τα νησιά τύπου Τζέρσευ για να στιβάζονται αβλαβή και αφορολόγητα τα μεγάλα κέρδη της πλουτοκρατικής μειοψηφίας των οικονομικών ελίτ. Αυτή η αναμπουμπούλα τους βολεύει ώστε να πάίρνονται αντιδημοκρατικά μέτρα χειραγώγησης των υπολοίπων πολιτών. Στην Ευρώπη υπάρχουν περί τα 10 εκατομμύρια άστεγοι (κλοσάρ) και ένας μεγάλος αριθμός ανέργων που φυτοζωούν. Απόρροια της κατάντιας τους, η ορθολογιστική τεχνοκρατική προτεσταντική νοοτροπία περί κέρδους, δηλαδή ζεις ή πεθαίνεις. (Κάτι μου θυμίζει αυτό στα χρόνια της οικονομικής κρίσης και της Σομπλεικής θεωρίας όποιος ζήσει τον κύριο είδε.)
Οι άνθρωποι αυτοί (ειδικά οι κλοσάρ) επιβιώνουν από επαιτεία μικροποσών σε νόμισμα από τους άλλους συμπολίτες τους. Με την κατάργηση του νομίσματος όλοι αυτοί είναι καταδικασμένοι σε θάνατο γιατί δεν θα μπορούν να εκδώσουν τραπεζική κάρτα και βέβαια ποιός ελεήμων συμπολίτης θα σταθεί για να του μεταβιβάσει στην κάρτα του 0,50 λεπτά του ευρώ αν έχει κάρτα. Και αν μιλάμε για δημοκρατικό δικαίωμα σας ρωτώ. Εγώ ρε παιδιά δεν θέλω να έχω κινητό τηλέφωνο. Έχω ή δεν έχω το δικαίωμα. Πως θα κάνω τις συναλλαγές μου μιας και όλα εξαρτώνται από τα iphone. Που πάει να πει ότι θα πρέπει να έχω και εισόδημα ώστε να έχω στη διάθεσή μου έναν αριθμό κινητού. Και βέβαια να έχω και τις προυποθέσεις για να έχω και τραπεζική κάρτα. Θέλοντας να δώσω ένα χαρτζιλίκι στο εγγόνι μου θα πρέπει να έχει κι αυτό κάρτα για να κάνω την μεταφορά με όλες τις παραπάνω προυποθέσεις. ΕΛΕΟΣ πια. Θα καταντήσουμε σαν τους Αβδηρίτες να σκοτωνόμαστε για την περιβόητη «περί όνου σκιάς»
Από την άλλη επιτρέπονται οι οριζόντιες απαγορευτικές αποφάσεις των βιομηχανικών κρατών (π.χ Γερμανία) όπου επηρεάζουν την ευρωπαική νομοθεσία χάριν των οικονομικών εθνικών συμφερόντων τους. Και τι εννοώ. Από το 2030 τέλος οι βενζινοκινητήρες στα ΙΧ. Πρόσχημα η προστασία του κλίματος. Παραπόρτι όμως αυτής της απόφασης (και ουσία) οι μεγάλες επενδύσεις πακτωλών δισεκατομμυρίων των μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών στην ρομποτική εργασία (που πλέον το ανθρώπινο χέρι έχει αντικατασταθεί απολύτως από το ρομποτικό) και αυτές οι τεράστιες επενδύσεις πρέπει να αποσβεσθούν. Και τι μας λένε; Να αγοράσουμε υποχρεωτικά όλοι ηλεκτρικά αυτοκίνητα κόστους από 20-30000 ευρώ.( Τι του λείπει του ψωριάρη; Χάντρα με μαργαριτάρι.). Με κινεζοποιημένους μισθούς μας απομένει να καταστρέψουμε τον υπάρχοντα στόλο και να το κόβουμε με τα πόδια. τα ποδήλατα και τα μαζικά μέσα μεταφοράς που στη χώρα μας λίγο απέχουν από το λεωφορείο προς την Λεστινίτσα με τον Ορέστη Μακρή μέσα. Και βέβαια ο ανεκδιήγητος Χατζηδάκης να μας λέει να ρίχνουμε την μπαλαντέζα από το μπαλκόνι ή να κατασκευάσουμε στις πυλωτές ειδικές παροχές τροφοδοσίας για να φορτίζουμε το κακάρι μας. Γιατί μόνο ένα κακάρι μπορούμε να αγοράσουμε με 500 ευρώ το μήνα μισθό. Βλέπετε η τεχνολογία είναι ακριβή. Και μάλιστα σε μια στιγμή που η πρωτοπόρος στον τομέα αυτό Ιαπωνία καταργεί την ηλεκτροκίνηση και προσανατολίζεται σε κινητήρες υδρογόνου και επιπλέον όσοι αγόρασαν ηλεκτροκίνητο να επιστρέφουν στην πρακτική των βενζινοκινητήρων. Και άντε να σώσουμε το περιβάλλον. Τα φορτηγά, τις νταλίκες δηλαδή γιατί δεν τα κάνουν ηλεκτροκίνητα; Εκείνα δεν ρυπαίνουν; ‘Όχι δεν μπορούν οι φίλοι μας Γερμανοί να κάνουν καθαρότερους κινητήρες σε σχέση με τους Σουηδούς που είναι έτη φωτός μπροστά σ αυτόν τον τομέα. Αν μπορούσαν θα το επέβαλλαν να είστε σίγουροι. Γιατί το κέρδος θα ήταν μεγάλο. Και τα αεροπλάν; Δεν ρυπαίνουν. Ας γυρίσουμε στα αερόπλοια Πιο καθαρά δεν είναι; Και τα πλοία γιατί να καίνε μαζούτ;. Και τι θα γίνει με τις ρυπογόνες άχρηστες μπαταρίες λιθίου αφού ακόμα για τους καταλύτες δεν υπάρχει περιβαντολογική ασφαλής απόθεση.
Στις εργασιακές σχέσεις. Ερωτώ. Πώς γίνεται ο εργαζόμενος σε μια επιχείρηση να παράγει υπερωριακό υλικό κέρδος (χρήμα με άλλα λόγια) για τον εργοδότη και αυτός να τον ξεπληρώνει με άυλη πληρωμή. Δηλαδή με χρόνο, να κάθεται την επόμενη ημέρα. Απατεωνιά ολκής και θλιβερό εφεύρημα. Καλύτερο θα ήταν να τον πλήρωνε σε νερό. Κι αυτό τζάμπα είναι. Ποιο θεσμικό ευρωπαικό κείμενο διασφαλίζει τον εργαζόμενο; ΚΑΝΕΝΑ. Και το σύγχρονο δουλεμπόριο με θύματα τους μετανάστες καλά κρατεί. Θυσιάζονται όλες οι δημοκρατικές αξίες, δικαιώματα και ανθρώπινη αξιοπρέπεια στον βωμό της απατηλής λέξης αναταγωνισμός με στόχο να μειωθεί το κόστος παραγωγής και να φτάσει στα επίπεδα της Κίνας. Που αυτό θα σημάνει και το τέλος της ευρωπαικής κουλτούρας και αξιών που πρεσβεύει και αναπτύχθηκε σε εποχές αμοιβαίου σεβασμού κανόνων εργοδοσίας και εργατικού δυναμικού και αποτέλεσε την βάση της οικονομικής ανάπτυξης της Ευρώπης.
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε περισσότερα παραδείγματα, όπως τα σπυράκια που βγάζουν όλοι όσοι ακούν για δημόσιο τομέα και από την άλλη χορηγούν εθνικό έδαφος στο απυρόβλητο γερμανικό δημόσιο και μάλιστα με δικά μας δανεικά χρήματα (βλέπε FRAPPORT). Για την αντιμετώπιση της πανδημίας από τα εθνικά συστήματα υγείας των χωρών, που αν επαφιόμασταν για την ίαση μας στους ιδιώτες θα γέμιζαν οι σκουπιδοτενεκέδες από τα πτώματα των μη εχόντων. Την επιδότηση των ιδιωτών από το δημόσιο χρήμα. Βράστα κι άστα. Και άλλα πολλά γραφικά και για κλάματα, ακόμα.
Μεταφράζοντας όλα αυτά συμπεραίνω, ότι όλα μα όλα είναι προσχηματικά και παίρνονται υποκριτικές αντιδημοκρατικές αποφάσεις σε βάρος όλων των πολιτών στον βωμό του κέρδους και μόνο. Δεν υπάρχει δημοκρατία στην Ευρώπη. Είναι απάτη. Και ότι υπάρχει είναι για τα μάτια του κόσμου και μόνο.. Ένα πρεσβυωπικό θολό τοπίο που βολεύει τους επιτήδειους.
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να φορέσουμε τα γυαλιά μας που μας τα στερούν εσκεμμένα.