Ακούγοντας την λέξη αχαριστία, χωρίς να το θέλω, το μυαλό μου οδηγείται σε γνωστά μου άτομα, τα οποία ευνοήθηκαν  από κάποιους και δεν ανταποκρίθηκαν όπως θα έπρεπε στους ευεργέτες τους και, επί πλέον, τους πρόδωσαν όταν οι άλλοι είχαν την ανάγκη τους.
Η θρησκεία μας την αχαριστία την κατατάσσει σε αμάρτημα μεγάλου μεγέθους, καθώς και άτομα με κοινό νου, συμφωνούν και ταυτίζονται απόλυτα μ’ αυτό.
Κοιτάζοντας τον χάρτη της πόλεως του Κιλκίς, με τις 190 σχεδόν οδούς και 15 πλατείες, με παραξενεύει το γεγονός πως δεν υπάρχει α) η οδός Χρήστου Δρέλλια. Μπροστά στο νοσοκομείο Κιλκίς, υπάρχει η προτομή του Χρ. Δρέλλια, του εμπνευστή και δημιουργού του νοσοκομείου 4-8-1937. Τι πιο απλό η τωρινή οδός νοσοκομείου να λεγόταν: Χρήστου Δρέλλια.
Ατυχώς υστερούμε στα αυτονόητα που σήμερα είναι τα ζητούμενα. Το νοσοκομείο Κιλκίς για χρόνια θεράπευε και συνεχίζει να νοσηλεύει άτομα σχεδόν από όλη την Β. Ελλάδα και Θράκη. Ήταν - λιγότερο τώρα- μεγάλη πηγή βοήθειας για άτομα που χρήζουν ιατρικής περίθαλψης. Επί πλέον ο Χρήστος Δρέλλιας πέρασε και από τα έδρανα του νομαρχιακού θώκου 1936 -41 ως νομάρχης, με πλούσιο έργο, όπου - τι κρίμα!-  για κάποια χρόνια η προτομή του ήταν παραπεταμένη σε ένα μαρμαράδικο! ! !
Επίσης β) δεν υπάρχει ο οδός βασιλέως Κωνσταντίνου.
Η πόλης του Κιλκίς την 21 Ιουνίου 1913 απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό και τότε αρχιστράτηγος του ελληνικού στρατού και ελευθερωτής της πόλεως του Κιλκίς ήταν ο βασιλεύς Κωνσταντίνος. Ο οποίος είχε στρατοπεδεύσει σε σκηνή στο Μελισσοχώρι,  όπου επιτηρούσε, ήλεγχε και κατηύθυνε την προέλαση του ελληνικού στρατού προς το Κιλκίς. Πέρασαν φέτος 100 χρόνια, πόσα ακόμη πρέπει; Αν αυτά τα δύο γεγονότα δεν χαρακτηρίζονται από αχαριστία, τότε πως αλλιώς μπορούμε να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι; Όμως ποτέ δεν είναι αργά, ας έχουν κατά νου οι ιθύνοντες και κάποτε να αποδοθούν τα αυτονόητα.
Η μη απόδοση τιμής προς τους ευεργέτες είναι αχαριστία. Στο βωμό της ψηφοθηρίας, αλλάζει – διαστρεβλώνεται η αλήθεια και η ιστορία. Ίσως αυτού του είδους, οι πράξεις αχαριστίας μετουσιώνονται σε πολιτική ψήφο.. Δυστυχώς η Ελληνική Ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια ατοπήματα.
Η αχαριστία πνίγει τις καλύτερες σχέσεις και ορθώνει παγόβουνα ανάμεσα σε ανθρώπους. Η αχαριστία και προ παντός η συκοφαντία, αποτρέπουν – αποθαρρύνουν ανθρώπους για περαιτέρω καλές πράξεις προς ανθρώπους και την κοινωνία, καθιστούν ανυπέρβλητα φράγματα στις ανθρώπινες σχέσεις και ΛΕΡΩΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΣΠΡΟ ΧΙΟΝΙ.