Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 11:54:17 πμ
Τετάρτη, 13 Μαϊος 2020 21:16

Κακώς… και καλώς κείμενα στην εποχή της καραντίνας

Γράφει ο Ιάσων Κωσταρόπουλος.

Θα ήθελα να ευχηθώ χρόνια πολλά στους αναγνώστες της εφημερίδας και σε όλον τον κόσμο με αγάπη, υγεία, ευτυχία και να σκεφτόμαστε τους συνανθρώπους και συμπολίτες μας. Και μιας και ανέφερα το τελευταίο, νομίζω ότι ορισμένοι από τους αγαπητούς, αλλά ανεγκέφαλους, συμπολίτες οι οποίοι έχουν την κακή συνήθεια να πετούν τα γάντια και τις μάσκες στο δρόμο, δηλώνοντας ξεκάθαρα πόσο ακριβώς σκέφτονται και σέβονται τον συνάνθρωπό τους, θα ήταν καλύτερα να σταματήσουν να το κάνουν.

 

Την εποχή της καραντίνας – αλλά και μετά από αυτήν – το θέμα δεν είναι απλά αισθητικό ή οικολογικό. Έχει να κάνει με τον λόγο για τον οποίο είχαν επιβληθεί τα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας. Ελπίζω να συμφωνούν οι αξιότιμοι, αλλά ανεύθυνοι, συμπολίτες μας. Και για να μην χαρακτηριστώ ως ψεύτης, παραθέτω φωτογραφία από τα πειστήρια του… εγκλήματος.

Στους ασχημονούντες συμπολίτες μας θα ήθελα να συμπεριλάβω και τον παράλογο (ή παράλογους) που κόλλησε έναν μεγάλο αριθμό από σερβιέτες (ευτυχώς αχρησιμοποίητες) σε δημοτικό στύλο φωτισμού στην περιφερειακή οδό (παραθέτω επίσης φωτογραφία). Αν είχε ως σκοπό να αποδείξει την αβελτηρία του, νομίζω ότι σημείωσε εξαιρετική επιτυχία. Ευτυχώς, τα αντικείμενα αυτά έχουν απομακρυνθεί όπως διαπίστωσα σε κατοπινή βόλτα που έκανα στο ίδιο σημείο.

Αλλά για να μην με αποκαλέσουν κακότροπο, δεν θα ψέξω μόνο τα κακώς κείμενα. Θα σημειώσω και θα τονίσω και τα καλώς κείμενα. Θέλω να δώσω συγχαρητήρια και να ευχαριστήσω με όλη μου την καρδιά όλους αυτούς τους ανθρώπους που τον καιρό της καραντίνας πήγαιναν στη δουλειά τους, φροντίζοντας να εξυπηρετήσουν όλους εμάς τους υπόλοιπους που μέναμε στο σπίτι μας. Δεν εννοώ μόνο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, το οποίο αξίζει χίλια συγχαρητήρια και τις θερμότερες ευχαριστίες μας, αλλά και τους εργαζόμενους στα σουπερμάρκετ, στα μαγαζιά με είδη τροφίμων, στα φαρμακεία, στα βενζινάδικα αλλά και άλλοι. Ας με συγχωρήσουν εκείνες οι κατηγορίες εργαζόμενων που δεν τις αναφέρω ρητά στο σύντομο αυτό άρθρο.

Ειδικά οι εργαζόμενοι στα σουπερμάρκετ δεν είχαν μονάχα να αντιμετωπίσουν έναν πιθανό κίνδυνο για την υγεία τους, αλλά και ένα ιδιαίτερα επιβαρυμένο πρόγραμμα εργασίας, συνοδευόμενο και από κάποιες γκρίνιες ή και άσχημες συμπεριφορές συμπολιτών μας που στρέφονταν – αδικαιολόγητα – προς το πρόσωπό τους. Νομίζω πως το ελάχιστο που θα έπρεπε να κάνουμε είναι να βγούμε κάποια στιγμή στα μπαλκόνια και να χειροκροτήσουμε και αυτούς τους εργαζόμενους, που έδωσαν τη μάχη με τον δικό τους τρόπο, από το δικό τους πόστο.

Κλείνοντας, θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια και στην κυρία εκείνη που, παρά τα μέτρα και τη μιζέρια που κατέβαλε πολλούς από εμάς, δεν πτοήθηκε και στόλισε το δέντρο του κήπου της με κέρινα αυγά – δίνω και τη σχετική φωτογραφία – για τη μέρα του Πάσχα δίνοντας και στους άλλους ένα ηχηρό μήνυμα αισιοδοξίας μέσα σε δύσκολες για όλους στιγμές.