Παρασκευή, 7 Φεβρουαρίου 2025, 5:50:29 μμ
Δευτέρα, 03 Φεβρουαρίου 2025 13:17

Κοινωνία ώρα μηδέν

Της Σισμανίδου Στ. Ελένης.

Τομεάρχης Δημόσιας Διοίκησης Δ.Ε.Ε.Π. Νομού Κιλκίς

Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω

Μ.Δ.Ε. Ποινικού Δικαίου

Μ.Δ.Ε. Δικαίου πληροφορικής, φιλοσοφίας και κοινωνιολογίας του δικαίου, εκκλησιαστικού δικαίου και ιστορίας του δικαίου

Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια Υπ. Δικαιοσύνης με εξειδίκευση στις Τραπεζικές και Οικογενειακές Διαφορές.

 

Έχουμε αποτύχει ως κοινωνία. Έχουμε αποτύχει ως άνθρωποι καθώς αρκούμαστε σε βαρύγδουπες δηλώσεις και δήθεν προοδευτικές απόψεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων μόνο του κατηγορουμένου ξεχνώντας το θύμα-παιδί που κατακρεουργείται ανυπεράσπιστο αφού κανένας δεν απευθύνεται στις αρχές από τη πρώτη κιόλας στιγμή που αντιλαμβάνεται την παραβατική συμπεριφορά ή κάνουν τους ανήξερους.

Όλοι ανησυχούν μήπως μπλέξουν και κλείνουν τα μάτια στα πιο ειδεχθή εγκλήματα που γίνονται σε βάρος των παιδιών.

Ποιός ή ποιά  θα μιλήσει, θα ενεργήσει, θα μεριμνήσει για τα ανθρώπινα δικαιώματα του μέλλοντος κάθε κοινωνίας που είναι τα παιδιά; Ποιός, επιτέλους, θα βρει το σθένος και τη πυγμή να βγει μπροστά  και να προστατέψει  τα παιδιά από τις ψυχοπαθολογικές ορμές των δραστών για κάθε αδίκημα σε βάρος παιδιών: ασέλγειες, άσκηση οποιασδήποτε βίας είτε ψυχολογικής είτε σωματικής, βιασμοί, κακοποιήσεις κάθε είδους και έντασης, βαριές σωματικές βλάβες που καταλήγουν  θανατηφόρες σε βάρος παιδιών, ξυλοδαρμοί παιδιών με τον πιο ειδεχθή τρόπο, παιδοκτονίες;

Πού είναι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του ανθρώπου; Τα παιδιά δεν είναι άνθρωποι;

Πού είναι η Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων  της Ευρωπαϊκής Ένωσης;Τα παιδιά δεν έχουνε  θεμελιώδη δικαιώματα; Που είναι η Διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού; Τα παιδιά δεν έχουν δικαιώματα; Το αύριο της κοινωνίας ως πότε θα είναι βορά στις “ορέξεις” του κάθε στυγνού εγκληματία που θέλει να λέγεται πατέρας, μητέρα, σύντροφος, παππούς, φίλος, νονός κλπ των παιδιών;

Πόσα παιδιά πρέπει να  θρηνήσουμε ακόμα για να καταλάβουμε ότι δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας σε οτιδήποτε ακούμε ή βλέπουμε σε βάρος παιδιών; ο Άλεξ από της Βέροια (2006), η μικρή Άννυ που την σκότωσε και τεμάχισε ο πατέρας της (2014), ο Βαγγέλης Γιακουμάκης (2016), τα παιδιά της Πισπιρίγκου (2023), σήμερα ο Άγγελος…Ένας κατάλογος ατελείωτος που  καταδεικνύει την  αδήριτη ανάγκη της κοινωνίας να σταματήσει να μετράει θύματα-παιδιά, κοιτώντας αποσβολωμένη τις θηριωδίες σε βάρος των παιδιών της..

Ας δούμε, όμως και την πρόβλεψη του νόμου.

Βασικό αξίωμα του ποινικό δικαίου είναι το δικαίωμα όλων σε υπεράσπιση. Συμφωνώ, όλοι έχουμε  δικαίωμα προς υπεράσπιση, να μην ξεχνάμε όμως, πως σε αυτό το ‘όλοι’ συμπεριλαμβάνονται και τα παιδιά-θύματα που πρέπει να έχουν (έχουν άραγε;) προτεραιότητα στην  υπεράσπιση και προστασία διότι εκτός από ευάλωτα είναι το αύριο της κοινωνίας..

Είναι γεγονός πως από το 2023 και εντεύθεν έχουν γίνει πολλές εύστοχες νομοθετικές παρεμβάσεις  που βελτίωσαν το πλέγμα διατάξεων για την προστασία των θυμάτων και αυτό πιστώνεται θετικά στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και συγκεκριμένα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Ως μάχιμη δικηγόρος ασχολούμενη με το ποινικό δίκαιο και διπλωματούχος ποινικού δικαίου προτείνω από αυτό το βήμα τις παρακάτω νομοθετικές παρεμβάσεις στον ποινικό νόμο προς πληρέστερη προστασία των παιδιών-θυμάτων:

1)Επίσπευση της εκδίκασης των αδικημάτων (πλημμελημάτων και κακουργημάτων) σε βάρος παιδιών στο εξάμηνο από την τέλεση του

2)Πραγματική έκτιση ισοβίου καθείρξεως για κακουργήματα σε βάρος παιδιών

3)Πραγματική έκτιση  οποιασδήποτε ποινής για πλημμελήματα σε βάρος παιδιών

4) Αποκλεισμός χορήγησης των ευεργετημάτων της ποινής τόσο σε κακουργήματα όσο και σε πλημμελήματα σε βάρος παιδιών (αναστολή εκτέλεσης της ποινής, ανασταλτικό αποτέλεσμα της έφεσης, υφ’όρον απόλυση)

5)Ρητή πρόβλεψη περί εφαρμογής λόγων μείωσης της ποινής  υπό την προϋπόθεση και μόνο της αποδεδειγμένης ψυχοπαθολογικής κατάστασης του δράστη ή της δράστιδος, η οποία θα αποτελεί λόγο πραγματικής έκτισης της ποινής σε ψυχιατρικό κατάστημα

6) Σε καμία περίπτωση εφαρμογή επίσπευσης της  έκτισης της ποινής με ημεροκάματα εντός του καταστήματος κράτησης για αδικήματα σε βάρος παιδιών

7) Τέλος, την μή εφαρμογή της αρχής του ευμενέστερου νόμου σε αδικήματα σε βάρος των παιδιών.

  Προσοχή, οι παραπάνω προτεινόμενες νομοθετικές παρεμβάσεις, σε καμία περίπτωση, δεν προτείνονται προς ψήφιση και εφαρμογή για όλα τα εγκλήματα του ποινικού νόμου συλλήβδην παρά μόνο αυστηρά  για αδικήματα σε βάρος των παιδιών.

Πολλοί, ίσως σταθούν αποδοκιμαστικά στο τελευταίο προτεινόμενο μέτρο που αποτελεί τον θεμέλιο λίθο του νομικού μας πολιτισμού. Ο αντίλογος έχει να κάνει με τον νομικό πολιτισμό που για να είναι πραγματικός πολιτισμός-αν θέλουμε να συγκαταλεγόμαστε στις προηγμένες κοινωνίες- θα πρέπει, τουλάχιστον για λόγους ισότητας και όχι μόνο, να προσφέρει προστασία και δικαιοσύνη, εκτός από τον κατηγορούμενο εξίσου και στο θύμα-παιδί. Το χάσμα προστασίας μεταξύ κατηγορουμένου και θύματος θα πρέπει να εξισορροπηθεί  επί τα βέλτιω υπέρ του θύματος-παιδιού προκειμένου να προλάβουμε να δώσουμε στις επόμενες γενιές παιδιών μια κοινωνία πιο υγιή και ευημερούσα, καθώς χωρίς αυτά τα χαρακτηριστικά δεν είναι ούτε δημοκρατική ούτε προοδευτική και ως εκ τούτου δεν αξίζει σε κανένα παιδί να ζει και να αναπτύσσεται ως προσωπικότητα μέσα σε μια τέτοια κοινωνία.

Όλοι μας, πολίτες και κράτος, θα πρέπει πρώτον, να αντιληφθούμε ότι με τα ευχολόγια δεν πρόκειται να βελτιωθεί η κοινωνία μας και δεύτερον, να ενσκήψουμε με αυτοκριτική, σθένος και αποφασιστικότητα στα αδικήματα σε βάρος των παιδιών μας και να μην επιτρέπουμε- με την ανοχή και τη φοβικότητα της καταγγελίας στις αρμόδιες Αρχές-  σε τέτοιες ειδεχθείς εγκληματικές συμπεριφορές να ‘ανθίζουν’ και να ‘επιβιώνουν’  στην κοινωνία μας.