Εάν στην ιατρική το προλαμβάνειν είναι καλύτερο από το θεραπεύειν, τότε, για τους πολιτικούς αυτό που θα ταίριαζε θα ήταν το προβλέπειν και ήταν αρκετοί οι Έλληνες που έγκαιρα κτύπησαν τις κουδούνες και τις καμπάνες για τον τρόπο λειτουργίας του δημόσιου, δηλαδή του κράτους
Δυστυχώς οι προβλέψεις αυτών των ανθρώπων όχι μόνο δεν ελήφθησαν υπ’ όψιν, αλλά αντιθέτως κάποιοι “εξαφανίστηκαν” πολιτικά και κάποιοι εκδιώχθηκαν και από το κομματικό μαντρί. Τέτοια τύχη είχε και ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης.  Ο Μιχάλης είχε όλα εκείνα τα προσόντα που χρειάζονταν κανείς για να ξεκινήσει  μια πολιτική σταδιοδρομία, μα πάνω απ’ όλα είχε ιδεολογία και αρχές, είχε όμως και “ελαττώματα”.  Δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με τον λαϊκισμό, τον στρουθοκαμηλισμό και την μαυρογιαλούρικη διαχείριση του δημόσιου βίου στη χώρα. Και όταν τον Ιούνιο του 1996 στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ προέβλεψε - δυστυχώς με απόλυτη ακρίβεια - το που θα καταλήξει η χώρα, οι αυλικοί βάλανε μπροστά τη διαδικασία για τη διαγραφή του.
Οι απόψεις και οι αρχές του Μιχάλη δεν άρεσαν στους επαγγελματίες πολιτικούς, τους χάλαγε την μανέστρα.  Ο Μιχάλης έπρεπε να φύγει, και έφυγε, δεν τους προσκύνησε.  Έχασε η χώρα, χάσαμε εμείς. Οι μόνοι που δεν χάσανε είναι αυτοί που συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να μας λένε για το πόσο μάς πονάνε και το μόνο που θέλουν είναι το καλό μας. Είναι αυτοί που αντί να πάνε στο ΚΑΠΗ πάνε στη Βουλή για να περάσουν την ώρα τους, με το αζημίωτο φυσικά.
Είναι αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα, οικονομικά, πολιτιστικά και ψυχολογικά, αλλά επιμένουν να βάζουν το δικό τους κα το κομματικό συμφέρον πάνω από το συμφέρον της χώρας. Προσπαθούν οι επαγγελματίες απεγνωσμένα να βρουν συνενόχους, να μας πείσουν πως έχουμε και εμείς μερτικό ευθύνης.  Θα είχαμε αν μας λέγατε την αλήθεια, γιατί όπως αποδεικνύεται τώρα,  μόνο με ψέματα εκλεγόσασταν και με ψέματα κυβερνήσατε.  Η μόνη μας ευθύνη κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι το ότι έχουμε κοντή μνήμη ξεχνούσαμε και ξεχνάμε εύκολα, άλλωστε τα βλέπουμε, τα ακούμε.  Το έτερον ήμισυ της καταστροφής ετοιμάζεται να ξανακυβερνήσει, κάποιοι μάλιστα αρθρογραφώντας μας υπενθυμίζουν τι είχαμε και τι χάσαμε, και κάποιοι άλλοι μας λένε πως τώρα δικαιώνεται ο Κώστας Καραμανλής, εκείνος ο καταλληλότερος που έχασε ξαφνικά τη λαλιά του.
Οι Έλληνες σε όποια χώρα και αν βρέθηκαν προσαρμόστηκαν και διακρίθηκαν, σεβάσθηκαν γιατί τους σεβάστηκε το κράτος.
Εσείς εδώ καλλιεργήσατε την πελατειακή σχέση κόμματος - πολίτη, καλλιεργήσατε την αναξιοκρατία, την ατιμωρησία, την ανευθυνότητα και την ανισότητα, κομματικοποιήσατε τα πάντα, μοιράζοντας δεξιά και αριστερά δανεικά χρήματα.  Τους εκατό μεταπολεμικούς εισαγωγείς τούς κάνατε διακόσιους, αφήνοντας τη χώρα δίχως παραγωγή, τώρα ανακαλύψατε τον υπαρκτό φυσικό πλούτο της χώρας, αλλά  δυστυχώς θα τον καρπωθούν άλλοι.
Μη μας λέτε λοιπόν πως πονάτε τώρα μαζί μας, αλλά και οι άλλοι μη μας προκαλείτε με τις δήθεν μαγικές σας συνταγές, φτάνει το δούλεμα, σας ζήσαμε, σας ξέρουμε.
Η χώρα πρέπει να απαλλαγεί από τη μεταπολιτευτική πολιτική και πολιτικούς που ευθύνονται για αυτά που βιώνει η Ελλάδα, να απαλλαγεί η χώρα από τη μορφωτική αδυναμία και πολιτική υποτέλεια, να πάψει να είναι ένα κράτος αδύνατο, δορυφορικό, περιφερειακό , ένα κράτος ενάντια στο Έθνος. Να πάψει η χώρα να στιγματίζεται ως μικρή και ανέντιμος, να σταματήσουν οι υποχωρήσεις, οι ταπεινώσεις, οι ήττες, οι εξευτελισμοί και οι υπογραφές αμφισβήτησης της εθνικής μας κυριαρχίας, να σταματήσει η τακτική της διολίσθησης που αδρανοποιεί την αφύπνιση και την δυναμική αντίδραση των Ελλήνων για να ξαναβρούν τις αξίες, τα ιδανικά, την αξιοπρέπεια τους, να ξαναβρούν τον πατριωτισμό τους το φιλότιμο και την ελληνικότητά τους, να πάνε οι Έλληνες ξανά στην ιστορία και όχι το αντίθετο.
Είπε πολλά,. και είχε διάθεση να πει περισσότερο ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης στην παρουσίαση του νέου του βιβλίου στο συνεδριακό κέντρο στο Κιλκίς, ο χρόνος όμως όπως πάντα πιεστικός. Στο νέο του βιβλίο με τίτλο “Το Μικρά Ασία ενώνει, το Τουρκία εκβαρβαρίζει” - Πόντος η επιστροφή μιας πανάρχαιας ταυτότητας -  ο Μιχάλης προσεγγίζει και αναλύει το αδιέξοδο της κεμαλικής τουρκικής ταυτότητας, και την άνοιξη των αυτοχθόνων λαών της Μικράς Ασίας, μεταξύ αυτών φυσικά και των εξισλαμισμένων ελληνοπόντιων.  Όπως είναι φυσικό, μεγάλος μέρος του βιβλίου καλύπτει και το ποντιακό, το οποίο χαρακτηρίζει ως Ευρωπαϊκό ζήτημα.
Ο Μιχάλης για τους γνωρίζοντες δεν διαγράφηκε μόνο από το ΠΑΣΟΚ, κάποιοι τον διέγραψαν και από τον οργανωμένο ποντιακό χώρο.  Οι πρωτοβουλίες του, οι προτάσεις του και η δράση του γενικότερα ήταν για αυτούς εμπόδιο στις δικές τους μικροφιλοδοξίες και ιδιοτέλειες. Αυτό όμως δεν τους εμπόδισε να τον καπηλευτούν και να τον αντιγράψουν.
Είναι κάτι που όπως δήλωσε τον εξόργισε και συνεχίζει να τον εξοργίζει. Έκανε όμως και προτάσεις στους δύο συνδιοργανωτές της εκδήλωσης, τους Αργοναύτες Κιλκίς και τον σύλλογο Ποντίων Ν. Σάντας, προτάσεις για δράσεις και πρωτοβουλίες που θα συμβάλλουν στην επιστροφή μας στην πανάρχαια ελληνοποντιακή ταυτότητα.

Υ.Γ.: Το νέο βιβλίο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Στράβων”