Μία πόλη με ξηρό κλίμα, πεντακάθαρη (κοιτάξτε γύρω σας σε άλλες πόλεις),με νέες οικοδομές, χωρίς να ξοδεύει κανείς πολύτιμο χρόνο σε μποτιλιαρίσματα και μετακινήσεις, συγκοινωνιακά έχει μπει στο περιθώριο.

Τόσοι βουλευτές πέρασαν από δω, ένας δεν ξεσηκώθηκε γι' αυτό το χάλι, να πει σας ζητώ ταπεινά συγνώμη για αυτή την κατάντια.

Συγκρίνετε μόνο με το δρόμο Θεσσαλονίκης-Σερρών και θα συνειδητοποιήσετε το εξής:

Εκείνος είναι κάθετος άξονας της Εγνατίας οδού, χαρακτηρισμένος ως Αυτοκητόδρομος με πράσινες πινακίδες, φράχτη για να μην μπαίνουν ζώα, Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης (ΛΕΑ) και όριο ταχύτητας για επιβατικά αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες 130 km/h.

Ο δικός μας "δρόμος" είναι Οδός Ταχείας Κυκλοφορίας, υπάρχει η δυνατότητα εξυπηρέτησης των παρόδιων ιδιοκτησιών και συνεπώς δεν υπάρχει φράχτης για τα ζώα, έχει όριο ταχύτητας 110 km/h και, το πιο σημαντικό, ΔΕΝ υπάρχει Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης (ΛΕΑ), με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Το κερασάκι στην τούρτα βέβαια είναι η είσοδος του Κιλκίς από τον κόμβο του Μαυρονερίου με φωτεινούς σηματοδότες (!) μέχρι την είσοδο της πόλης του Κιλκίς, όταν όλες οι χώρες, αλλά και οι υπόλοιπες ελληνικές πόλεις, κατασκευάζουν κυκλικούς κόμβους.

Αισθανόμαστε, λοιπόν, και δικαίως, πολίτες Β' κατηγορίας, που τρία άθλια φανάρια στη σειρά, μας εξαναγκάζουν να σταματήσουμε χωρίς να υπάρχει ψυχή γύρω μας στο δρόμο - φάντασμα με τη διακοσμητική πεζογέφυρα που έπρεπε να κατασκευαστεί τριάντα χρόνια πριν.

Ας αφήσουμε, όμως, το δρόμο για λίγο στην άκρη, για να πιάσουμε το ζήτημα του Προαστιακού: Σε καμία χώρα της Ευρώπης, ένα αστικό κέντρο όπως το Κιλκίς, έχει μόνο οδικό δίκτυο για τη μετακίνηση των πολιτών.

Όλοι στην Ευρώπη, χρησιμοποιούν Προαστιακό σιδηρόδρομο. Μόνο που εδώ κάποια συμφέροντα, όπως διαβάζουμε κατά καιρούς, δεν επέτρεψαν την προώθησή του.

Δυστυχώς, αυτή είναι η πραγματικότητα στην αγαπημένη μας πόλη.

Κανείς δε μιλά πια για το προφανές».