Επειδη προσωπικά θεωρώ ότι τα οικονομικά δεν είναι επιστήμη, αλλά αδίστακτος, καιροσκοπικός τυχοδιωκτισμός με περιτύλιγμα πτυχίου γιατί ενώ οι άλλες επιστήμες έχουν πετύχει θάυματα στους τομείς ιατρικής, αεροναυπηγικής, φυικής ,χημείας, βιολογίας γενετικής κλπ οι περιβόητες οικονομικές επιστήμες οδηγούν τις κοινωνίες με τον αβέβαιο ακροβατικό τρόπο σκέψης περί ρίσκου και τζόγου που διέπει την θεωρία περί κέρδους, από το κακό στο χειρότερο.
Γέλασα με την ψυχή μου λοιπόν από τις ανακοινώσεις του εν λόγω υφυπουργού, όταν αναφέρθηκε ότι τα χρηματικά αποθέματα των ασφαλισμένων πρέπει να τα διαχειριστεί το κράτος με Εγγύηση Δημοσίου (κρατήστε το παρακαλώ αυτό) επειδή κατά τα λεγόμενά του τα ταμεία θα πρέπει να κερδοφορήσουν συμβάλλοντας στην ελληνική οικονομία.
Στο κρατούμενο λοιπόν. Πριν δώδέκα χρόνια το κράτος επέβαλλε στα ασφαλιστικά ταμεία να μετοχοποιήσουν όλα τα αποθέματά τους επειδή τα θεωρούσε νεκρά κερδοφορίας, με ρήτρα εγγύησης Δημοσίου. Τι είδαμε λοιπόν στη συνέχεια; Τα χρήματα πήγαν στο χρηματιστήριο, στον τζόγο, πλουτίζοντας κάποιους ιδιώτες και σε τοξικά τραπεζικά ομόλογα, επιλογή των τραπεζιτών Όσο για την περιβόητη εγγύηση του Δημοσίου αποδείχθηκε όχι μόνο αέρας κοπανιστός αλλά με συγχωρείτε για την έκφρασή μου μία κλανιά. Το PSI που επεβλήθηκε από την τρόικα τα ρήμαξε.
Σήμερα λοιπόν μπαίνει ξανά το κράτος μεσάζοντας κοινώς πλατσικολόγος μιας και κατά τα λεγόμενα του υφυπουργού θα οδηγηθούν τα αποθέματα στον τζόγο ξανά. Στο χρηματιστήριο και στα ομόλογα. Αλλά χρυσώνει το χάπι λέγοντας ότι ο ασφαλισμένος θα διαχειρίζεται τον κουμπαρά του με το ποιο επίπεδο ρίσκου θα προτιμά να ποντάρει. Άκουσον άκουσον. Πάλι τα χρήματα των ασφαλισμένων θα μετατραπούν σε εντερικό αεριώδες απόβλητο.
Πάλι θα επωφεληθούν κάποιοι επιτήδειοι ιδώτες από το ρευστό και στο τέλος θα μας εξαργυρώσουν τα ευτελή τους παλιόχαρτα, μηδενικής αξίας.
Απόρησα και αναρωτήθηκα μαζί του, καλά σαν καθηγητής δεν κατάλαβε ή μάλλον δεν πήρε το μάθημά του από αυτην την μετάλλαξη του παρελθόντος που στοίχισε στον ελληνικό λαό τους κόπους και τις θυσίες μιας ζωής και τον φτωχοποίησε σε μια νύχτα;
Και διαλαλεί ανερυθρίαστα ότι αυτό είναι μεταρρύθμιση; Αυτό φίλοι μου είναι πλιάτσικο.Θα ζήσουμε νέες μελοντικές μειώσεις. Εφόσον δεν εγγυάται πόσο είναι το ύψος των μελλοντικών συντάξεων και ρίπτει έντεχνα το μπαλάκι στους ασφαλισμένους ότι αυτό θα εξαρτάται από αυτούς (η τζογαδόρικη τοποθέτηση του προσωπικού κουμπαρά) και το ύψος των εισφορών τους. Όμως αποποιείται των ευθυνών του κράτους αν διαχειρισθεί στραβά αυτά τα αποθεματικά ή αν ξαναπτωχεύσει.
Περιμένω να δω το ύψος των εισφορών που θα επιβάλλει η πολιτεία στους ασφαλισμένους δηλαδή με τους πενιχρούς μισθούς του σήμερα, για μια μεσαία σύνταξη αν είναι υψηλές, πράγμα που θα φέρει αδυναμία στους ασφαλισμένους να τις πληρώνουν και θα διαλέξουν τις με το πιο μικρό κόστος, μοιραία όλοι θα έχουν στο μέλλον απολαβές χαμηλοχαμηλοσυνταξιούχων.
Σε μια ερώτηση ασφαλισμένου αν πέρα από το επικουρικό θα έχει δικαίωμα να έχει κάποιος εφάπαξ ήταν απόλυτα κατηγορηματικός πως όχι και το επιχείρημα του, αυτό που με έκανε να θυμώσω και να βγω από τα ρούχα μου, ήταν ότι αν εσύ το εφάπαξ το διαθέσεις για να αγοράσεις π.χ ένα διαμέρισμα στο παιδί σου, στερείσαι ενός ποσού που κατά τον υφυπουργό θεωρείται καταναλωτέο μόνο για προσωπική χρήση του ασφαλισμένου προκειμένου να έχει αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Πολλή πρεμούρα για την ευτυχία του ασφαλισμένου εκ μέρους του υφυπουργού.. Και ρωτώ. ΤΙ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΡΕ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ Ο ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΣ . Κεχαγιά στην τσέπη του θα σε βάλει; Ποια ελεύθερη οικονομία βαυκαλίζεσαι; Μήπως όσοι πήραν κάποιο εφάπαξ και βοήθησαν τα παίδιά τους γκρίνιαξαν ότι δεν μπορόυν να ζήσουν ή διαμαρτυρήθηκαν; Το ότι δεν μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς ήταν ότι σας πίστεψαν και εσείς τους κόψατε τις συντάξεις τους και διασπείρατε και ενοχές
Αγαπητοί μου μεταρρύθμιση σημαίνει ανατροπή. Ότι το κράτος δεν ανακατεύεται με τα ασφαλιστικά αποθέματα των συντεχνιών όπως έγραψα και σε προηγούμενο άρθρο μου. Το κράτος αποποιείται την τοξική θηλιά του δημοσιονομικού κόστους των συντάξεων. Παύει να είναι προαγωγός τζογαδόρος. Αφήνει ελεύθερα τα συντεχνιακά ταμεία να προσδιορίζουν το ύψος των συντάξεων, των εισφορών, των επικουρικών και των εφαπαξ. Αφήνει τις επιλογές σε αυτά Τέλος.
Παύει να βάζει χέρι στα αποθεματικά, στο εύκολο χρήμα με άλλα λόγια και έχει μόνο τον ρόλο του ελεγκτή για το καλώς γίγνεσθαι με θεσμικούς ελέγχους που πρέπει να θεσμοθετήσει. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού και εκ του πλιατσικολογικού ορμώμενα και νάχαμε να λέγαμε. Το πάθημα φαίνεται δεν έγινε μάθημα και πολύ φοβάμαι ότι οι ασφαλισμένοι θα δούν πάλι στο μέλλον τα χρήματά τους να γίνονται καπνός. Είναι η νομοτέλεια του τζόγου.