Παρασκευή, 26 Απριλίου 2024, 5:25:23 μμ
Τετάρτη, 07 Ιουνίου 2023 22:08

Θανάσης Βαφειάδης: Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Βαίνομεν ολοταχώς προς τις κάλπες της 25ης Ιουνίου και αφού τα πάντα ειπώθηκαν στην προηγούμενη προεκλογική περίοδο το μόνο που απέμεινε και αποτελεί το κυρίαρχο θέμα συζήτησης είναι η κοστολόγηση των προεκλογικών προγραμμάτων των κομμάτων. Πόσο όμως κοστίζουν αυτές οι προεκλογικές υποσχέσεις και ποιος είναι αυτός θα τις αποτιμήσει;

 

Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους που κατ’ άλλους είναι αρμόδιο και κατ’ άλλους αναρμόδιο, σε μια χώρα που η αρμοδιότητα του Κράτους εξαφανίζεται ως δια μαγείας όταν υπάρχουν ευθύνες για ατυχήματα ή αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών;

Κάποιος Διεθνής Οίκος Αξιολόγησης σαν αυτούς που μια μέρα πριν την κατάρρευση της Lehman Brothers διαβεβαίωναν πόσο καλά τα πήγαινε εκείνος ο χρηματοπιστωτικός κολοσσός που την επομένη βούλιαξε σαν τον Τιτανικό;

Κάποιος από τους «άριστους» οικονομολόγους της κυβέρνησης που την αριστεία τους γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους η άδεια τσέπη μας;

Κάποιος από τους καινοφανείς αστέρες της αντιπολίτευσης, σαν την κυρία του ψηφοδελτίου επικρατείας που έγινε διάσημη λόγω της ερωτικής της περιπέτειας αλλά όταν τη ρωτάνε να απαντήσει συγκεκριμένα επί των φορολογικών θεμάτων που προτείνει εκείνη απαντά με νάζι: «Δε θα σας πω. Και γιατί να σας πω;»

Στα οικονομικά, βέβαια, δεν είμαι κανένα σαΐνι αλλά θεωρώ «ευκολάκι» μια τέτοια αποτίμηση, όποιος κι αν είναι αυτός που θα την επιχειρήσει. Αυτό που θεωρώ δύσκολο έως ακατόρθωτο είναι να αποτιμηθεί το μέγεθος της υποκρισίας που ξεχειλίζει και πλημμυρίζει την πολιτική ζωή σαν τα νερά που κατακλύζουν περιοχές της νότιας Ουκρανίας μετά την καταστροφή του φράγματος στη Ζαπορίζια. Κι αυτή η υποκρισία περισσότερη απ’ όλες τις άλλες περιπτώσεις γίνεται έκδηλη με την περίπτωση του κόμματος ΝΙΚΗ, του οποίου ηγείται ο συμπατριώτης μας Δημήτρης Νατσιός.

Μα καλά θα μου πείτε: τρελάθηκες εντελώς; Σε ενοχλούν οι φαρισαϊκές αιτιάσεις απέναντι σε ένα κόμμα που οριοθετείται στο χώρο της άκρας δεξιάς; Κι αν τους φάει το μαύρο φίδι της αργυρώνητης δημοσιογραφίας εσένα τι σε κόφτει; Κι αν αυτοί που αγωνιούν για την αυτοδυναμία της Νου Δου στάζουν φαρμάκι για τη ΝΙΚΗ γιατί ενοχλείσαι; Ας προσευχηθούν αυτοί οι βαθιά θρησκευόμενοι να σκοτώσει με τη λόγχη του τον κατηραμένο όφι ο άγιος Γεώργιος, να τους σώσει η αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια, να βάλουν το χέρι τους οι Άγιοι Πάντες.

Παρ’ όλα αυτά εγώ δυσανασχετώ, όχι γιατί έχω καμιά συμπάθεια στους θρησκόληπτους – με γεια τους με χαρά τους να πιστεύουν ό,τι θέλουν - αλλά γιατί με ενοχλεί η υποκρισία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Και μ’ ενοχλούν τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά και η επιλεκτική ευαισθησία. Και πιο πολύ μ’ εξοργίζει να με δουλεύουν ψιλό γαζί, κάνοντας μαθήματα πολιτικής ηθικής περί πατρίδος, θρησκείας και οικογένειας εκείνοι που πατρίδα τους θεωρούν τη χώρα που έχει πρωτεύουσα την Ουάσιγκτον, θρησκεία τους έχουν το χρήμα και η μόνη οικογένεια που τους ενδιαφέρει δεν είναι η εργαζόμενη οικογένεια που μοχθεί και αγωνιά για να τα βγάλει πέρα αλλά η οικογένεια Μητσοτάκη. Η οικογένεια που εδώ και δεκαετίες σιτίζεται από το δημόσιο κορβανά και ταυτοχρόνως κατηγορεί το δημόσιο και τους δημόσιους υπαλλήλους, που σε αντίθεση με αυτούς δεν έχουν θησαυρίσει.

Λένε, λοιπόν, ότι το κόμμα αυτό χρησιμοποιεί σαν όχημα τη θρησκεία. Μήπως είναι το μόνο που το κάνει; Εδώ είχαμε κόμμα, το ΛΑΟΣ, που είχε στον τίτλο του τη λέξη ορθόδοξος και σαν σύμβολο το σταυρό αλλά αυτό δεν πείραζε και πολλούς απ’ αυτούς που σήμερα διαμαρτύρονται. Εδώ έχουμε το Βελόπουλο να πουλάει επιστολές του Ιησού και κηραλοιφές του Αγίου Όρους και μόνο κρασί και ψωμί σε φέτες τοστ από το γάμο της Κανά δεν έχει πουλήσει και τους πειράζει ο Νατσιός, που στο κάτω – κάτω πιστεύει κιόλας; Κι όλοι αυτοί οι υποψήφιοι που στα φυλλάδια ή στις αναρτήσεις τους παραθέτουν φωτογραφίες με ιερωμένους θρησκεία δεν πουλάνε; Τι πουλάνε ραπανάκια;

Ναι αλλά κατεβαίνει υποψήφια η ανιψιά του άγιου Παΐσιου, λένε. Ο ανιψιός του Καραμανλή που ευθύνεται για το θάνατο 57 ανθρώπων δεν τους πειράζει. Ο ανιψιός του Κούλη που νομίζει ότι η Πολιτεία του Πλάτωνα βρίσκεται ακριβώς κάτω από την Ακαδημία Πλάτωνος ούτε κι αυτός τους πειράζει. Τα ανίψια των γνωστών πολιτικών οικογενειών που λόγω νεποτισμού έχουν πιάσει μόνιμο στασίδι στα βουλευτικά έδρα κι αυτοί δεν τους πειράζουν. Μόνο η ανιψιά του Παΐσιου τους χαλάει.

Κι αν είναι απαράδεκτο να ανακατεύεται το Άγιο Όρος στην πολιτική - που ούτως ή άλλως ανακατεύεται όπως έδειξε το σκάνδαλο της μονής Βατοπεδίου – γιατί ο πρωθυπουργός αποφάσισε να επισκεφτεί το «Περιβόλι της Παναγίας»; Τώρα εν μέσω εκλογών του ‘ρθε η ξαφνική επιθυμία να επισκεφτεί τα μοναστήρια; Ε, μετά τον λυπήθηκε ο κορωνοϊός και ήρθε και τον βρήκε, αλλά ευτυχώς ήταν μικρής διάρκειας ίσα – ίσα για περάσει το Σαββατοκύριακο.

Το άλλο που του προσάπτουν είναι ότι τον χρηματοδοτεί ο εφοπλιστής Ρέστης. Οι άλλοι εφοπλιστές δηλαδή τι κάνουν; Δε χρηματοδοτούν τα κόμματα; Κι αν χρηματοδοτούν ποια χρηματοδοτούν; Το ΚΚΕ Μ-Λ ή το Μ-Λ ΚΚΕ; Δε χρειάζεται νομίζω να αναφερθώ στις χρηματοδοτήσεις μεγάλων κομμάτων από επιχειρηματικούς ομίλους που είναι κοινό μυστικό. Κάποιες φορές το αλισβερίσι αυτό αποκαλύπτεται επίσημα, όπως με την περίπτωση του Τσουκάτου, που ομολόγησε στη δίκη του ότι τα χρήματα από τα μαύρα ταμεία της Siemens κατέληγαν στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, που άλλαξε όνομα και ΑΦΜ και επανήλθε με το παλιό όνομα αλλά χωρίς το παλιό ΑΦΜ. Κι έτσι ξεφούσκωσε κι ο «στρατηγός» Τσουκάτος, σαν τα λάστιχα των τρακτέρ στα μπλόκα των αγροτών -που ιδέα του ήταν να τα ξεφουσκώνουν- και χάσαμε την ευκαιρία να δούμε έναν ακόμα λαμπρό αστέρα του σημιτέικου να τάσσεται αναφανδόν υπέρ της Δεξιάς.

Ας πάω τώρα στην πατρίδα, το πρώτο από το τρίπτυχο του «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» που πρεσβεύει ο Νατσιός. Πουλάει, λένε, πατριωτισμό με το ζήτημα της Μακεδονίας. Εντάξει, ο ΣΥΡΙΖΑ, έκανε τη συμφωνία γιατί έτσι του είπαν οι Αμερικάνοι, εκείνος ο διαβολικά καλός Τραμπ. Η ΝΔ υποσχέθηκε ότι θα αλλάξει την επαίσχυντη, όπως έλεγαν, συμφωνία αλλά μετά τη ξέχασαν. Και μετά τους φταίει αυτός που τη θυμάται;

Ναι, αλλά αυτός ο δάσκαλος, λένε, είναι κολλημένος με την επανάσταση του 21. Όλο για το Μακρυγιάννη και τον Κολοκοτρώνη μιλάει. Ε, εδώ είναι και το μόνο που θα συμφωνήσω με το Νατσιό. Γιατί κι οι παππούδες μας, τις πρώτες αντιστασιακές οργανώσεις στην περιοχή μας «Αθανάσιος Διάκος» και «Οδυσσέας Ανδρούτσος» τις ονόμασαν. Και οι καπεταναίοι του ΕΛΑΣ ονόματα αγωνιστών του 21 είχαν σαν προσωνύμια. Κι οι πατεράδες μας κι εμείς τις εικόνες με τους ήρωες του 21 είχαμε στα σχολεία μας και ίνδαλμά μας ήταν οι επαναστάτες κι όχι οι Νενέκοι. Εκτός κι αν πρέπει να πιστέψω ότι το προνόμιο να μιλάει για την επανάσταση του 21 το ‘χει μόνο η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη που της ανέθεσαν τις κεντρικές εκδηλώσεις εορτασμού των 200 χρόνων της παλιγγενεσίας και τις γελοιοποίησε με τις εμφανίσεις της με το συλλεκτικό τσαντάκι –φουστανέλα που κόστιζε 380 ευρώ το ένα.

Θα κλείσω εδώ, γιατί ήδη έχω υπερβεί το ανεκτό όριο γραμμών ανάγνωσης, δίνοντας μια απάντηση στην καταγγελία που έκανε ο Νατσιός για ένα κείμενο σχολικού βιβλίου που ζητούσε από τους μαθητές να συνδέσουν το Μεγαλέξανδρο με τον Καραγκιόζη και την Κοκκινοσκουφίτσα. Συμφωνώ ότι οι συγγραφείς του κειμένου ήθελαν να γελοιοποιήσουν το μεγαλύτερο Έλληνα στρατηλάτη. Άθελα τους όμως είπαν και μια αλήθεια για τον ελληνικό λαό που στο διάβα της ιστορίας του έχει δείξει εντελώς διαφορετικά πρόσωπα και έχει ζήσει από μεγαλειώδεις στιγμές μέχρι διαστήματα ταπείνωσης: άλλοτε Μεγαλέξανδρος, γενναίος και ευφυής, άλλοτε Καραγκιόζης, υποτακτικός και κουτοπόνηρος και σήμερα τρομαγμένος σαν την Κοκκινοσκουφίτσα που τρέμει σύγκορμη μήπως την καταβροχθίσει ο κακός λύκος. Αλλά η Κοκκινοσκουφίτσα μόνο στα παραμύθια σώζεται…

Περισσότερα άρθρα και φωτογραφίες στην ιστοσελίδα και στο fb του τεχνικού γραφείου K4station.