Ο Κώστας Κουκίδης, εύζωνας, Έλληνας στρατιώτης, φύλαγε την γαλανόλευκη Ελληνική σημαία στην Ακρόπολη, της Αθήνας την 27ην Απριλίου το 1941. Τον πλησίασε μία ομάδα ναζί, που κρατούσαν την σβάστικα στα χέρια τους. «Κατέβασε τη σημαία» του είπαν, και ανέβασε τη δική μας».Ο Κώστας δεν ήξερε τη γλώσσα τους μα κατάλαβε.
Έσφιξε τα δόντια του, έλυσε το σκοινί και αργά άρχισε να κατεβάζει την γαλανόλευκη. Αμίλητος… κοντοστάθηκε για μια στιγμή, κάρφωσε τα μάτια του στον Γερμανό επί κεφαλής και απότομα μ’ ένα σάλτο, βρέθηκε στο διπλανό βράχο, τυλίχτηκε με την σημαία και ρίχτηκε στο κενό, διακόσια μέτρα βάθος, ανεβάζοντας έτσι 200 μέτρα το ύψος των Ελλήνων.
Σήμερα μνήμης καθήκον επιτελούντες, αντί άλλου μνημοσύνου, παραθέτουμε ορισμένους στίχους του εξαίρετου κ. Θέμη Γ. Κουμπά.
ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ
Οι Γερμανοί απόρησαν, οι Έλληνες αδιαφόρησαν
Οι Γερμανοί θαυμάσανε, οι Έλληνες ξεχάσανε
Οι Γερμανοί εννόησαν, οι Έλληνες ΑΓΝΟΗΣΑΝ!
Ήταν νέος, την τιμημένη του στρατού στολή φορώντας
Κι επάνω στην Ακρόπολη, την ένδοξη, ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ, φρουρώντας
Εκεί υψώθηκε μαύρος αγκυλωτός σταυρός.
Εκεί στον Ιερό το Βράχο, μπρος στο ΜΑΡΜΑΡΕΝΙΟ ΠΟΙΗΜΑ
Σωριάστηκε ο Γαλανόλευκος Σταυρός
Και δάκρυσε η θρυλική θεά, η Αθηνά Παλλάδα.
Δάκρυσε η ιστορία μας, δάκρυσε η ΕΛΛΑΔΑ
Τότε ο Στρατιώτης μας, τους Ούννους τούς ξαφνιάζει
Γονάτισε ΕΥΛΑΒΙΚΑ, καθόλου δεν διστάζει
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ
Μαζεύει τη Σημαία μας, το άχραντο Σύμβολό μας
Τη δίπλωσε, τη φίλησε, την έκρυψε στο στήθος
και ΥΨΩΣΕ τον Λαό μας!
ΠΗΔΑ μαζί της στο κενό, τσακίζεται και μ’ ΑΙΜΑ
Έβαψε το Στεφάνι του, του Μάρτυρα το ΣΤΕΜΑ,
Την Άνοιξη του πρόσφερε, τα νιάτα του τα ωραία
Μαζί με την Σημαία του ΠΕΤΑΞΑΝΕ παρέα
Κι έμεινε Ήρως ΑΦΑΝΗΣ, θρύλος χωρίς να γίνει
Στη μνήμη μας το όνομα, τουλάχιστον να μείνει
Το έβαψε η σημαία μας πολλές φορές, το ιερό πανί της
ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΟΜΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ ΜΑΖΙ ΤΗΣ
Πριν πούμε Αιώνια η Μνήμη, ψαλμός θρησκευτικός να ακουστεί από τα χείλη μας, κι ο ύμνος μας ο ΕΘΝΙΚΟΣ και τώρα που απαγγέλουν τους στίχους μου, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ
Για σένα ΚΩΣΤΑ ας κρατήσουμε ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ!...
Η πολιτεία, κάπως αναδρομικά, επί Δημαρχίας κ. Δ. Αβραμόπουλου, έστησε στο σημείο πτώσης τον Εύζωνα Κωνσταντίνο Κουκίδη, μνημείο εις μνήμην του αθάνατου τσολιά του Ελληνικού στρατού…
