Τον γνώρισα δια ζώσης όταν τιμήθηκε στο Χορήγι του Προφήτη Ηλία, γίναμε ηλεκτρονικοί φίλοι πριν ενάμιση χρόνο και του ζήτησα συγνώμη που δεν τον ήξερα ως στιχουργό αλλά νομίζω ότι είμαστε φίλοι από τα παιδικά χρόνια.
Μελετώντας το βιβλίο του «Ένας Αλήτης Άγγελος», φανταστικό ταξίδι στη ζωή και στο θάνατο ένοιωσα παιδιόθεν φίλος παρά που η απόσταση Μαυρονερίου Κιλκίς – Κοίλων Έβρου είναι 400 χιλιόμετρα.
Δύο - τρία περιστατικά της παιδικής του συνομήλικου μου ηλικίας με έκαναν να δακρύσω γιατί ταυτίστηκαν με δικά μου. Έκλαψα όμως σαν διάβασα πως οι Πόντιοι βρίσκονται στα σύνορα του παραδείσου αείμνηστοι και αθάνατοι στα σύνορα με το Ποντιακό Ζήτημα κατ’ επέκταση στα αζήτητα του άλλου κόσμου.
Για το «μία είναι η ουσία» από τα 550 τραγούδια που έγραψε έγινε γνωστός αλλά εγώ κόλλησα στο «πίκρα κι άδικο» που ερμήνευσε ο Πρώτος μας Στέλιος Καζαντζίδης που αν και Αθάνατος στα σύνορα του παραδείσου τον έστειλε ο Άγιος Πέτρος.
Πόσους στίχους και άλλους τόσους έγραψε ο Λέλος που ερμήνευσαν όλοι μα όλοι οι τραγουδιστές μας. Ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε και έλεγε τον Λευτέρη δεξί του χέρι. Ο πρόεδρος συνονόματός του είχε και έχει τα καλύτερα από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισε στα «Νέα». Γνώστης από παιδί όλων των τραγουδιών του Λευτέρη Παπαδόπουλου που ξέχασε και ο ίδιος ο πρόεδρος.
Αισθάνθηκα φίλος με τους φίλους του της πλατείας Βικτωρίας, στιχουργούς, μουσικούς και επιχειρηματίες του χώρου του τραγουδιού που αναφέρει στο βιβλίο του.
Ζει μοναδικός κάτοικος στα Κοίλα στο χωριό του  Έβρου. Παράτησε την Αθήνα και τον ευρύτατό του κύκλο για να μονάσει ο ευαίσθητος Πόντιος από μάνα κι από κύρη.
Καιρός να σπάσουμε τα δεσμά του κατεστημένου που υποβαθμίζει τους στιχουργούς. Τα τραγούδια να ακούγονται με το όνομα του ποιητή-στιχουργού, μετά με τον μουσικό στην μελοποίηση και κατόπιν τον ερμηνευτή εκτός κι αν βγει ποτέ τραγουδιστής σαν τον Στέλιο Καζαντζίδη.
Σε ευχαριστούμε Λευτέρη Χαψιάδη για τους στίχους που μας χάρισες.