Δεκάδες Χιλιάδες το αντιμετωπίζουν, ελάχιστοι το συζητούν. Ποιο είναι αυτό; Το πολιτικό bullying! Έχεις διαφορετική άποψη από εμένα; Στην πυρά! Ασκείς κριτική; Στην πολιτική εξορία! Ή στην απομόνωση. Κι αν αυτό μέσα στο κομματικά γραφεία μπορεί να δικαιολογηθεί στο πλαίσιο μιας αυστηρής πειθαρχίας, τι γίνεται στον μαγικό κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης; Όταν η ανωνυμία ή ασφάλεια της απόστασης ή ακόμα και του ψευδώνυμου δημιουργεί σκληρούς έως απάνθρωπους πολιτικούς λογίους. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε στο μακρινό 2012 να ανέβει στην εξουσία πάση θυσία, αργά και σταθερά χρησιμοποιώντας κατά κόρον την στρατηγική εξόντωσης των αντιπάλων φωνών. Στα μέσα του 2015 όποιος τολμούσε να υπερασπιστεί τον Σαμαρά ή την Ευρωπαϊκή Ένωση και την αξία της ριχνόταν ως βορά στα λιοντάρια του διαδικτύου.
Μετά το 2015 όμως, ορισμένα από τα θύματα του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν να γίνουν θύτες. Προφανώς, για έναν σκεπτόμενο πολίτη, κομματικά τοποθετημένο ή μη, όλη αυτή η τοξική επιθετικότητα φαντάζει απλά γραφικότητα και εμμονή παντογνωστών σχολιαστών που τρέφονται μέσα από την καλλιέργεια της ρητορικής μίσους («hate speech»). Είχε σωστά αναφερθεί στον πολιτικό λόγο ενός σπουδαίου ανθρώπου κάποτε ότι ''η πολιτική ορθότητα είναι η φυσική συνέχεια της κομματικής γραμμής'' κι ενώ αυτή την ορθότητα πρέπει να διαφυλάξουμε, αυτό που βλέπουμε ξανά είναι μια ομάδα από αυτόκλητους εξυπνάκηδες κάθε χρώματος που επιβάλλουν τις απόψεις τους στους άλλους μην αφήνοντας περιθώριο για αληθινό, πολιτισμένο, πολιτικό διάλογο. Πρόκειται ενδεχομένως για μια κληρονομιά του εθνικού μας διχασμού, και όπως πολύ καλά γνωρίζει η πονεμένη χώρα μας, οι εμφύλιοι πόλεμοι, είναι και οι χειρότεροι των πολέμων, αν μπορεί βέβαια κανείς να τους ιεραρχήσει.
Ο λόγος μίσους διαδίδεται εύκολα και κυριαρχεί απόλυτα στο διαδίκτυο, σαν να βρίσκεται στο φυσικό του περιβάλλον. Εύκολες και άκοπες, ακραίες απόψεις μίσους εκτοξεύονται μέσα από posts που φαινομενικά δεν βλάπτουν καθώς είναι πίσω από οθόνες. Στην πραγματικότητα όμως, το κακό είναι μεγάλο και έχει πολλαπλασιαστικό εκθέτη τα views και τα shares. Στην Ελλάδα του 2021, η ρητορική μίσους, πολιτικού ή άλλου, πρέπει να τελειώσει μαζί με κάθε μορφή παρενόχλησης. Δεν χρειαζόμαστε άλλες ακραίες απόψεις, συμπεριφορές και κόμματα που τις καλλιεργούν. Πρέπει να μπει φρένο και ένα βελούδινο τέλος σε εκείνες/εκείνους που σπέρνουν και θερίζουν λόγο μίσους, πολιτικό αυταρχισμό, ιδεολογικό bullying.
Υπάρχουν οι φορείς, τα μέσα και οι θεσπισμένες γενικές αρχές για να αρχίσουμε σιγά-σιγά ή και γρήγορα, να εκπαιδευόμαστε στον σεβασμό της άποψης του συμπολίτη μας, διατηρώντας το δικαίωμα της δημόσιας γνώμης και έκφρασης με την υιοθέτηση του πολύ απλού και ταυτόχρονα πολύ περιεκτικού “ respectfully disagreement & agree to disagree”. «Μπορούμε να διαφωνούμε, γιατί μπορούμε να συνυπάρχουμε»… μας διδάσκει η δημοσιογραφική και πολιτική προίκα του Παύλου Κ. Μπακογιάνη.
