Μετά θάνατον όμως και όπως όλα (αργά και βασανιστικά) κυλούν στο έργο αυτό φαίνεται στο ορίζοντα η δικαίωση του Θόδωρου Παυλίδη. Διότι τα περιθώρια πια δεν έχουν στενέψει απλώς, αλλά ξεχείλωσαν.
Η κατασκευή του δρόμου ενώ έδειχνε από την περασμένη άνοιξη και τις αρχές του καλοκαιριού πως επιταχύνεται από το Φθινόπωρο και εντεύθεν καρκινοβατεί.
Παρέλκει να αναλύσουμε τους λόγους. Διότι ισχύει ότι η λαϊκή παροιμία διατείνεται «πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κ… του πονεί» Αποτελεί προ πολλού γελοιότητα η αναφορά στις αιτίες των ανεξάντλητων καθυστερήσεων.
Ελπίζαμε από τις αρχές του 2020 ότι η ανάθεση σε υπεργολάβο θα έσωζε το έργο. Δυστυχώς οι ελπίδες αποδεικνύονται φρούδες.
Υπενθυμίζουμε αδρομερώς τις κύριες φάσεις του έργου.
Αύγουστο του 2009 η τότε κυβέρνηση Καραμανλή ανακοινώνει ότι εντός των προσεχών εβδομάδων δημοπρατείται η κατασκευή του έργου.
Το έργο τελικά προκηρύχτηκε το Φθινόπωρο του 2010 χρηματοδοτούμενο με 58 εκατ. Ευρώ- τόσος ήταν ο προϋπολογισμός του - από το ΕΣΠΑ 2007-2013.
Μέχρι την ανάδειξη και την εγκατάσταση του εργολάβου μεσολαβούν οχτώ μήνες. Μέσα στο Μάιο του 2011 εγκαθίσταται εν δόξη και τιμή ο ανάδοχος. Είναι το πλέον ανέφελο τμήμα της όλης διαδικασίας. Από εδώ και πέρα αρχίζει το έργο ενός τραγωδού ή κωμωδού εναλλάξ.
Το έργο προκηρύχτηκε χωρίς τις απαλλοτριώσεις έτοιμες. Θα πήγαιναν παράλληλα υποτίθεται. Μόνο που οι απαλλοτριώσεις προκηρύσσονται 17 μήνες μετά την εγκατάσταση του εργολάβου., Οκτώβριο του 2012. Πάνε χαμένοι 17 μήνες.
Μην ξεχάσουμε: Το έργο ανήκει στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας. Αυτή το προκήρυξε, αυτή το παρακολουθεί. Εντελώς εκ του μακρόθεν.
Ο εργολάβος κατασκευάζει κάποια μεμονωμένα τεχνικά έργα στη διαδρομή του δρόμου αλλά οι απαλλοτριώσεις καρκινοβατούν. Θα χρειαστεί με επισπεύδοντα τον τότε βουλευτή και νυν υφυπουργό Γιώργο Γεωργαντά να λάβει απόφαση το Υπουργικό Συμβούλιο, αρχές 2014, για να ενταχθεί στα έργα εθνικής κλίμακας, το έργο της Σάντας μαζί με δυο ακόμα έργα, οι κόμβοι στον περιφερειακό της Θεσσαλονίκης και ο περιφερειακός της Κατερίνης.
Αυτή απόφαση επιταχύνει τη διαδικασία απαλλοτριώσεων και Μάιο του 2014 εκδικάζονται και ουσιαστικά στο τέλος του 2014 έχει ολοκληρωθεί το έργο των απαλλοτριώσεων.
Ξεκίνησε το έργο; Αμ δε.
Μάιο του 2014 λήγει η ισχύς των περιβαλλοντικών όρων της μελέτης. Η Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας τον Ιούνιο υποβάλλει αίτημα στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων (ή όπως αλλιώς λεγόταν το υπουργείο με τις περισσότερες ονοματικές μεταλλάξεις). Οι μήνες περνούν, η χρονιά αλλάζει,. Γενάρη μήνα αλλάζει και η κυβέρνηση και Ιούλιο του 2015 ο τότε υπουργός – αν δεν κάνουμε λάθος ο κ. Λαφαζάνης) υπογράφει την επικαιροποίηση των περιβαλλοντικών όρων.
Η Περιφέρεια καλεί τον εργολάβο να ξεκινήσει το έργο, ο εργολάβος δεν φαίνεται ιδιαίτερα πρόθυμος καθώς διεκδικεί αποζημιώσεις αδράνειας, η Περιφέρεια αποφασίζει να επιδείξει πυγμή και τέλη Αυγούστοιυ του 2016 αποφασίζει έκπτωση του εργολάβου.
Μόνο που η νομική τεκμηρίωση της απόφασης πάσχει κι άντε να ξεκινήσουν διαβουλεύσεις για μια νέα έναρξη, ουσιαστικά μια νέα σύμβαση μεταξύ Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και εργολάβου.
Να μην το ξεχάσουμε το σημαντικό: Επειδή το ΕΣΠΑ 2007-2013 έχει εξαντλήσει και τις ουρές του από το 2015 η Περιφέρεια αποφασίζει να κάνει το έργο γέφυρα και να το περάσει στο ΕΣΠΑ 2014-2020.
Αρχές του 2016 όντως υπογράφεται η νέα σύμβαση. Βάσει αυτής έπρεπε ήδη το έργο να παραδοθεί στην κυκλοφορία. Αλλά ξεκινούν νέες καθυστερήσεις. Πότε δεν έχει άμμο, πότε αντιδρά ο δήμος Ωραιοκάστρου, νέα προσφυγές στη δικαιοσύνη, το έργο ύστερα από τόσα χρόνια μόλις και βρίσκεται στα μισά του.
Το 2020 τις εργασίες αναλαμβάνει υπεργολάβος, για μερικούς μήνες επιταχύνεται η κατασκευή και από Φθινόπωρο πάλι στα επί τα …αυτά.
Μόνο που τώρα πλέον δεν υπάρχει χρονικό περιθώριο. Ούτε η δυνατότητα το έργο να ξαναγίνει γέφυρα και να περάσει στο ΕΣΠΑ 2021-2027.
Διανύουμε το 2021, άντε να περάσουν και κάποιοι μήνες του 2022. Και τότε θα ζητηθεί λογαριασμός από την Κομισιόν.
Κι επειδή η περίπτωση να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τότε το έργο φαντάζει σχεδόν αδύνατη κάποιοι στην περιφέρεια ας ετοιμάζονται. Στα δικαστήρια συνήθως πας προετοιμασμένος. Με επιχειρήματα, έγγραφα, αποφάσεις, υπογραφές… Αλλιώς σε τρώει το σκοτάδι.
Θα τελειώσουμε την αδρομερή περιγραφή όσων διαδραματίστηκαν με μια επισήμανση ακόμα. Θα περίμενε κανείς για το έργο αυτό να έχουν κατατεθεί μέχρι τώρα 200 ερωτήσεις, επερωτήσεις, αναφορές βουλευτών του νομού. Και πολλαπλάσιες διαμαρτυρίες έως καταγγελίες από τους τοπικούς φορείς. Με το Επιμελητήριο και το Δήμο Κιλκίς επικεφαλής.
Αν τις είδατε εσείς, τις είδαμε κι εμείς. Λυπούμαστε, αλλά μάρτυρές μας εσείς φίλοι αναγνώστες: Φαίνεται πως μόνο εμείς στην ΠΡΩΙΝΗ και στις ΕΙΔΗΣΕΙΣ πονάμε για το έργο αυτό. Φωνάζοντας, καταγγέλλοντας, προειδοποιώντας…
Όσο για τη Θεσσαλονίκη, εντός των ορίων της οποίων βρίσκεται η διαδρομή του δρόμου κατά τα 2/3; Αμφιβάλλουμε αν ο Αντιπεριφερειάρχης της συμπρωτεύουσας γνωρίζει ότι στα όρια του νομού εκτελείται έργο επί μια δεκαετία χωρίς να τελειώνει.Και το εννοούμε. Δεν αποτελεί σχήμα λόγου.
Τα συμπεράσματα δικά σας.