Παρασκευή, 26 Απριλίου 2024, 1:23:50 πμ
Τρίτη, 07 Οκτωβρίου 2014 09:50

Αφηγήσεις για τη δημοκρατία στην Αθήνα της κρίσης

Η Claudia Bosse εδώ και τρία χρόνια γυρίζει τον κόσμο και σε συνεργασία με τον Gunther Auer κινηματογραφεί συνεντεύξεις με απλούς ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικούς (γεω)πολιτικούς χώρους.
Θέμα των συνεντεύξεων είναι η ελευθερία, η επανάσταση, το φάντασμα της δημοκρατίας, οι κοινωνικές συνθήκες και οι προσωπικές απόψεις για τις έννοιες του «άλλου», του παραδείσου, της θρησκείας, της οικονομίας κ.
λπ.
Η Claudia Bosse είναι μια διεθνούς εμβέλειας καλλιτέχνις που δραστηριοποιείται σε μια πλατιά γκάμα μέσων έκφρασης: είναι θεατρική δημιουργός, χορογράφος, ζωγράφος και video artist, καθώς επίσης και καλλιτεχνική διευθύντρια της εταιρείας Theatercombinat στη Βιέννη. Εχει σκηνοθετήσει παραστάσεις και έχει εγκαταστήσει έργα τέχνης ειδικά διαμορφωμένα για συγκεκριμένους χώρους σε πολλές πρωτεύουσες του κόσμου, από τη Νέα Υόρκη ως την Πράγα. Εχει επίσης φιλοτεχνήσει εγκαταστάσεις για μουσεία και έχει σχεδιάσει εικαστικές παρεμβάσεις σε αστικά τοπία.
Ο Gunther Auer είναι media artist και έχει συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες σε διάφορα projects. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται στενά με την Bosse.

Η δημοκρατία στην Αθήνα της κρίσης

Τις ημέρες αυτές οι δύο καλλιτέχνες βρίσκονται στην Αθήνα όπου συλλέγουν συνεντεύξεις στο πλαίσιο του project που έχει τίτλο Some Democratic Fictions (Μερικοί Δημοκρατικοί Μύθοι). Το project, που εμπλουτίζεται συνεχώς, αποτελείται από αποσπάσματα από τις συνεντεύξεις, φωτογραφίες και πίνακες ζωγραφικής. Το σύνολο ρίχνει μια κριτική ματιά στην πρόσφατη ιστορία της χώρας μέσα από αφηγήσεις σχετικές με την κρίση, την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου και της δημοκρατίας, την αβεβαιότητα στο σύγχρονο οικονομικό τοπίο και την άνθηση των φασιστικών μορφωμάτων.

Οι συνεντεύξεις της Claudia Bosse είναι κάτι μεταξύ εξομολόγησης και ανάκρισης. Μέσα σε ένα μικρό δωμάτιο ο συνεντευξιαζόμενος έρχεται αντιμέτωπος με την κάμερα και τις ερωτήσεις της καλλιτέχνιδος, η οποία καταφέρνει να ανιχνεύσει μικρές εκλάμψεις μιας διαφορετικής αλήθειας και μιας ανατρεπτικής οπτικής μέσα στις απαντήσεις. Πρόκειται για ένα έργο τέχνης που ακροβατεί ανάμεσα στην κοινωνική έρευνα και τις αισθητικές αναζητήσεις.
«Προέρχομαι από τον χώρο του θεάτρου τον οποίο αντιμετώπισα από την αρχή σαν ένα αισθητικό και πολιτικό εργαστήριο ιδεών. Βρίσκομαι στην Αθήνα για τις ανάγκες του τελευταίου μου project. Ηθελα να επισκεφθώ την Αθήνα εδώ και τρία χρόνια, από την αρχή σχεδόν που ξεκίνησα τους "δημοκρατικούς μύθους". Είναι ένα project που ξεκίνησα το 2011 στη Νέα Υόρκη. Ηταν η εποχή της Αραβικής Ανοιξης και των μεγάλων αλλαγών στις αραβικές χώρες» λέει η Claudia.

Από την Αραβική Ανοιξη στο πολιτικό χάος

Μετά την αμερικανική μεγαλούπολη ταξίδεψε στο Κάιρο, την Αλεξάνδρεια, την Τύνιδα και την Ιερουσαλήμ όπου είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με πολλούς ανθρώπους σε μια εποχή όπου συνέβαιναν κοσμοϊστορικές αλλαγές στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα γύρω τους. «Οσα μαθαίναμε από την τηλεόραση και τον Τύπο ήταν πολύ περίπλοκα και αποφασίσαμε να επισκεφθούμε αυτές τις χώρες και να μιλήσουμε με τους κατοίκους για το ποιες ακριβώς επιδράσεις είχαν στην καθημερινή τους ζωή όλες αυτές οι αλλαγές» εξηγεί.

Οπως επισημαίνει, οι συναντήσεις και οι συνομιλίες με τους ανθρώπους αυτούς κατέρριψαν την κεντροευρωπαϊκή αντίληψη που είχε για τα πράγματα και ιδιαίτερα για τις δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά και τις διαφορετικές αντιλήψεις που είχαν για την ιδέα της δημοκρατίας άνθρωποι που προέρχονται από διαφορετικά κοινωνικά και πολιτικά περιβάλλοντα.

«Στην αρχή δεν είχα ιδέα με ποιον τρόπο θα χρησιμοποιούσα αυτές τις διαφορετικές αφηγήσεις» τονίζει και εξηγεί ότι με την πάροδο του χρόνου και καθώς το υλικό εμπλουτιζόταν συνεχώς το project έπαιρνε μορφή για να καταλήξει στο μονταρισμένο οπτικοακουστικό υλικό, το οποίο έχει μέχρι στιγμής εκτεθεί σε διάφορες πόλεις. «Κάθε συνέντευξη είναι μια ευάλωτη στιγμή και πολύ συχνά μου συνέβη κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας να ακούσω μια φράση που μου άνοιξε ένα ολόκληρο νέο πεδίο σκέψης» λέει.

Ο λόγος για τον οποίο ήθελε να επισκεφθεί την Ελλάδα είναι επειδή πρόκειται για «ένα μοντέλο χώρας που βρίσκεται στην περιφέρεια της Ευρώπης και η οποία αντιμετώπιζε μια οικονομική κατάρρευση». Οπως εξηγεί την ενδιαφέρουν κυρίως αφηγήσεις από κοινωνίες που βρίσκονται σε «μετάβαση» από μια πραγματικότητα σε άλλη και η Ελλάδα ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας κοινωνίας.

Μία από τις πλέον σουρεαλιστικές στιγμές που έζησε κατά τη διάρκεια του project ήταν την Κυριακή 5 Οκτωβρίου όταν την συνέλαβαν μαζί με τους συνεργάτες της στα Εξάρχεια και την οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής όπου και κρατήθηκε ως τη στιγμή που ένας βοηθός της προσκόμισε τα διαβατήριά τους στο τμήμα.
Στην Αθήνα το project θα παρουσιαστεί από τις 20 ως τις 25 Οκτωβρίου στον πρώτο όροφο και την ταράτσα του νέου χώρου τέχνης bhive, Μηθύμνης 18, Κυψέλη από τις 18.00 ως τις 21.00.

Πηγή: Το Βήμα