Η μήνυση για αμέλεια και άδικο θάνατο κατατέθηκε την επομένη της δεύτερης επετείου της τραγωδίας στο δικαστήριο του Μπρίτζπορτ στο Κονέκτικατ.

Σε αυτήν τα θύματα υποστηρίζουν ότι το ημιαυτόματο τουφέκι Bushmaster AR-15 που χρησιμοποίησε ο 20χρονος Άνταμ Λάντζα δεν θα έπρεπε να είναι διαθέσιμο για το ευρύ κοινό επειδή «είναι στρατιωτικό όπλο μεγάλης ταχύτητας πυρός» και δεν προορίζεται για χρήση από τους πολίτες.

«Κατέστη δυνατό να χαθούν τόσες ζωές μέσα σε 264 δευτερόλεπτα χάρη στο όπλο που επέλεξε ο δράστης: ένα Bushmaster AR-15» σημειώνεται στη μήνυση με την οποία οι οικογένειες ζητούν αποζημίωση αδιευκρίνιστου ύψους.

«Το AR-15 κατασκευάστηκε ειδικά για τον αμερικανικό στρατό, ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες ενός πολέμου» δήλωσε ο δικηγόρος Τζος Κόσκοφ, που εκπροσωπεί τις οικογένειες.

«Μία από τις προδιαγραφές του ήταν ότι μπορούσε να διαπεράσει ένα ατσάλινο κράνος. Το όπλο αυτό δεν δημιουργήθηκε για να υπερασπίζεται κανείς το σπίτι του ή για να πηγαίνει κυνήγι. Κατασκευάστηκε για να σκοτώνει αποτελεσματικά σε μάχες» τόνισε στην ανακοίνωσή του.

Από τις δέκα οικογένειες, οι εννέα έχασαν ένα παιδί ή έναν ενήλικο στην τραγωδία του Νιουτάουν, την 14η Δεκεμβρίου 2012. Η δέκατη είναι η οικογένεια μιας δασκάλας που τραυματίστηκε.

Μολονότι παρόμοιες τραγωδίες έχουν συμβεί πολλές φορές στις ΗΠΑ, εκείνη του σχολείου Σάντι Χουκ, λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, προκάλεσε σοκ κυρίως επειδή τα περισσότερα θύματα ήταν παιδιά ηλικίας έξι και επτά ετών.

Ωστόσο, η προτεινόμενη μεταρρύθμιση της ομοσπονδιακής νομοθεσίας όσον αφορά την οπλοφορία έχει μπλοκάρει, λόγω της άρνησης του Κογκρέσου να την ψηφίσει.

Εκτός από την εταιρεία Bushmaster οι δέκα οικογένειες στρέφονται επίσης εναντίον της Camfour που εδρεύει στη Μασσαχουσέττη και διανέμει τα όπλα αυτά και εναντίον του Riverview Gun Sales, του καταστήματος στο Ιστ Γουίντσορ του Κονέκτικατ απ' όπου η μητέρα του Άνταμ Λάντζα -θύμα και η ίδια του γιου της- αγόρασε το όπλο, τον Μάρτιο του 2010.