Το Σύμφωνο περιλαμβάνει ένα νέο πλαίσιο για μια ολοκληρωμένη πολιτική ασύλου και μετανάστευσης. Έχει ως βάση την αλληλεγγύη και τη δίκαιη κατανομή ευθυνών, αλλά και επικαιροποιημένους κανόνες σχετικά με τα κριτήρια και τους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας.

Μετά την προσωρινή συμφωνία που επιτεύχθηκε στα τέλη Δεκεμβρίου μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, το νέο Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο θα πρέπει να εγκριθεί επίσημα σήμερα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στη συνέχεια από το Συμβούλιο προτού καταστεί νόμος.

Η μεταρρύθμιση βασίζεται στην πρόταση που παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το Σεπτέμβρη του 2020.

Η ΕΕ επιδιώκει να μεταρρυθμίσει και να βελτιώσει τις διαδικασίες μετανάστευσης και ασύλου από την κρίση του 2015. Για αρκετά χρόνια, τα κράτη μέλη απέτυχαν να βρουν κοινό έδαφος, με αποτέλεσμα οι χώρες πρώτης εισόδου, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, να φέρουν το μεγαλύτερο βάρος. Πρόκειται ίσως για το «πιο σημαντικό νομοθετικό πακέτο αυτής της νομοθετικής περιόδου», έχει παραδεχθεί η Πρόεδρος του ΕΚ, Ρομπέρτα Μέτσολα.

Η νέα νομοθεσία για τη μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ καθορίζει τον τρόπο κοινής διαχείρισης ασύλου και μετανάστευσης μεταξύ των κρατών μελών και την αντιμετώπιση μεταναστευτικών κρίσεων. Οι νέοι κανόνες ρυθμίζουν τον τρόπο αντιμετώπισης των ατόμων που φτάνουν στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, τη διεκπεραίωση των αιτημάτων ασύλου και την ταυτοποίηση αυτών που φτάνουν.

Ο νέος κανονισμός προβλέπει υποχρεωτική αλληλεγγύη για τις χώρες της ΕΕ που βρίσκονται υπό μεταναστευτική πίεση, επιτρέποντας στα άλλα κράτη μέλη να επιλέξουν μεταξύ της μετεγκατάστασης αιτούντων άσυλο στην επικράτειά τους και της οικονομικής συνεισφοράς. Καθορίζονται επίσης νέα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία ένα κράτος μέλος είναι υπεύθυνο για την εξέταση των αιτήσεων διεθνούς προστασίας (πρώην κανόνες του Δουβλίνου).

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Πηγή: Politic.gr