Λεπτομέρεια υπ' αριθμόν τρία είναι η συντριβή των Φιλελεύθερων Δημοκρατών.

Ο θρίαμβος του SNP δεν οφείλεται στην ηγέτιδά του Νίκολα Στέρτζον αλλά εξ ολοκλήρου στους Εργατικούς. Στη Σκοτία, οι Εργατικοί ήταν πεπεισμένοι ότι οι αυτονομιστικές τάσεις των Σκοτσέζων οφείλονταν στα οικονομικά ζητήματα. Αλλά οι περισσότεροι δημοσιογράφοι που κάλυψαν το πρόσφατο δημοψήφισμα (στο οποίο έχασαν όσοι υποστήριζαν την αποχώρηση της Σκοτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο) συνειδητοποίησαν σύντομα ότι οφειλόταν στην αναζήτηση ταυτότητας και στην απόρριψη της λιτότητας.

Οι Εργατικοί όχι μόνο δεν είχαν απάντηση σε αυτά αλλά αρνούνταν και να παραδεχθούν ακόμη το πρόβλημα.

Αν εξετάσουμε πώς ανακόπηκε η πορεία του Εργατικού Κόμματος στην Αγγλία, γίνεται σαφές πόσο ρόλο έχει αρχίσει να παίζει η σκοτσέζικη δυναμική.

Ο Πολ Μέισον υποψιάζεται ότι οι ψήφοι που έχασαν οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες πήγαν κυρίως στους Συντηρητικούς του Ντέιβιντ Κάμερον, που επανεξελέγη διαψεύδοντας τις προεκλογικές δημοσκοπήσεις. Υποψιάζεται επίσης ότι πολλές από αυτές τις ψήφους πήγαν στους Συντηρητικούς για λόγους τακτικής στους Τόρις επειδή ο συντηρητικός Τύπος έκανε έκκληση να ανακοπεί τυχόν πλειοψηφία Εργατικών/SNP στη Βουλή.

Τι μας λένε λοιπόν όλα αυτά; αναρωτιέται ο Μέισον. Οι Εργατικοί στην Αγγλία διεξήγαν προεκλογική εκστρατεία για περισσότερη δικαιοσύνη, λιγότερη λιτότητα και υπέρ του δημόσιου συστήματος υγείας (NHS). Αλλά η άνοδος του SNP πήγε τη δημόσια συζήτηση ακριβώς εκεί όπου επιθυμούσε ο Κάμερον: στο ποιος μπορεί να σχηματίσει μια μη χαοτική κυβέρνηση.

Όσον αφορά την κατάρρευση των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, ο βρετανός δημοσιογράφος θεωρεί ότι στις περιοχές της μεσαίας τάξης _ ιδίως στο Λονδίνο _ αντικατοπτρίζει μια επιστροφή στους Εργατικούς. Αλλά στην κατάρρευσή τους συνέβαλαν και οι χλιαρές επιδόσεις τους στην προηγούμενη κυβέρνηση.

Αν τα προσθέσουμε όλα αυτά, τι έχουμε; Η Σκοτία ψήφισε αναφανδόν ένα κόμμα που επιθυμεί την αποχώρηση από το Ηνωμένο Βασίλειο και απορρίπτει τη λιτότητα. Το SNP έκανε στροφή προς τα αριστερά.

Αυτό προκαλεί υπαρξιακά προβλήματα στους Εργατικούς. Προκειμένου αυτοί να μπορέσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση κάποτε στο μέλλον, δεδομένης της συντηρητικής στροφής που παρατηρείται στη νότια Αγγλία, πρέπει να ξανακερδίσουν τη βόρεια Αγγλία, τη βιομηχανική κεντρική Αγγλία καθώς και το μεγαλύτερο μέρος της Ουαλίας και της Σκοτίας.

Σήμερα δεν έχουν πλέον σημασία οι ταξικές διαφορές αλλά η εμφάνιση του σκοτσέζικου εθνικισμού και η προστατευτική αντίδραση που προκάλεσε στην Αγγλία.

Οι Εργατικοί πρέπει να καταλάβουν ότι υπέστησαν κάτι πολύ χειρότερο από το ότι δεν κατόρθωσαν να κερδίσουν. Δεν πήραν μαθήματα από την ήττα τους το 2010, δεν αναγνώρισαν τις βαθιές ρίζες της ήττας τους στη Σκοτία και δεν έδωσαν απαντήσεις στα ερωτήματα που απασχολούν τους ψηφοφόρους.