εκείνης του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και του εμφυλίου πολέμου με την φυγή χιλιάδων Κιλκισιωτών στα μεγάλα αστικά κέντρα για να γλιτώσουν τις συνέπειες της αδελφοκτόνας ανθρωποσφαγής στη δεκαετία 1940-1951 και της μαζικής φυγής των κατοίκων του στη Γερμανία, τη Σουηδία και το Βέλγιο προς αναζήτηση καλύτερης μοίρας στη δεκαετία, όπου αφανίστηκαν τα χωριά μας, (1961-1971). Αυτήν την τελευταία μάλιστα θα την ξεπεράσουμε κιόλας. 

Τα μαύρα μηνύματα έρχονταν εδώ και μήνες. Εξάλλου πρόσφατα οι ΕΙΔΗΣΕΙΣ είχαν προϊδεάσει με σχετικό ρεπορτάζ για την επερχόμενη δημογραφική ψυχρολουσία.

Ο Δήμαρχος Κιλκίς Δημήτρης Κυριακίδης στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κιλκίς υπήρξε σχεδόν ωμός: Αναμένουμε, αν τα πρώτα στοιχεία επιβεβαιωθούν, μείωση πληθυσμού στο Δήμο αλλά και στο ν. Κιλκίς κοντά στο 20%! Πραγματική βόμβα.

Διότι μείωση 20% στους 80.419 κατοίκους που ήμασταν το 2011 σημαίνει πως θα κατρακυλήσουμε μέχρι και στους 66.000 κατοίκους ως πραγματικός πληθυσμός.

Ερευνήσαμε περαιτέρω το θέμα. Τα μηνύματα από το Δήμο Παιονίας δεν είναι καλύτερα. Μείωση κοντά στο 20% φαίνεται πως θα καταγραφεί στο Δήμο Παιονίας. Κι από τους 28.500 κατοίκους θα βρεθούμε κάπου στους 23.000 επιβεβαίωσε τη «μαύρη « δημογραφική εικόνα που αχνοφέγγει και στην Παιονία ο δήμαρχός της Κώστας Σιωνίδης.

Στο Δήμο Κιλκίς σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία που διαρρέονται ο πραγματικός πληθυσμός από τις 52.000 του 2011 θα κινηθεί μεταξύ 43 έως 45.000 κατοίκων.

Επαναλαμβάνουμε ότι όλα αυτά αποτελούν πληροφορίες, αρχικές εκτιμήσεις και μέλλει να επιβεβαιωθούν ή να τροποποιηθούν καθώς ενυπάρχουν ακόμα αρκετά στοιχεία αβεβαιότητας.

Πριν τις αβεβαιότητες όμως αν καταγράψουμε τις βέβαιες αιτίες της δημογραφικής απίσχνασης του νομού.

Α. Η κρίση οδήγησε και σε μείωση των γεννήσεων και σε φυγή κατοίκων του νομού στο εξωτερικό προς αναζήτηση εργασίας. Οπότε το φυσικό ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων ανατράπηκε σε βάρος των γεννήσεων και λόγω της οικονομικής καχεξίας και της φυγής νέων ανθρώπων στο εξωτερικό.

Αυτή είναι μια σημαντικότατη αιτία, η πρώτη.

Η δεύτερη είναι τεχνικής φύσεως. Και οι 80.419 κάτοικοι που έδειξε η απογραφή του 2011 θα ήταν λιγότεροι αν εφαρμόζονταν και τότε η ηλεκτρονική απογραφή. Πολλοί κιλκισιακής καταγωγής κάτοικοι της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης απογράφηκαν ηλεκτρονικά πριν καν φτάσουν στα αυτιά των γηραιότερων μελών της οικογένειας οι εκκλήσεις  των τοπικών κοινωνιών (δημάρχων, τοπικών προέδρων κ.ο.κ) για να απογραφούν στους τόπους καταγωγής.

Αυτές είναι οι δυο βασικές αιτίες που θα δούμε τον πληθυσμό του νομού να κατρακυλά μόλις ανακοινωθούν έστω τα προσωρινά στοιχεία.

Υπάρχει και μια αβεβαιότητα που ενδεχομένως να ανατρέψει  μερικώς την περιγραφείσα εικόνα: Σαν να μην έφτανε ο παραλογισμός με τους λογής αμφισβητίες της πανδημίας, της μάσκας, των εμβολίων, στους καιρούς της παρακμής ενέσκηψαν και οι αρνητές της απογραφής. Άνθρωποι που δεν απογράφονται ηλεκτρονικά, αλλά και δεν ανοίγουν την πόρτα τους στους απογραφείς της Στατιστικής Υπηρεσίας.

Το φαινόμενο βεβαίως και είναι υπαρκτό και στο Κιλκίς. Και μέλλει να διακριβωθεί πόσοι ακριβώς είναι.  Υπάρχουν σπίτια που δεν ανοίγουν οι πόρτες, αλλά δεν είναι εύκολο να διακριβωθεί αν οι κάτοικοι είναι αρνητές της απογραφής (!) ή άτομα που εγκατέλειψαν την πόλη και την χώρα.

Αν μάλιστα διαπιστωθεί ότι σε επίπεδο χώρας ο αριθμός τους μετράται σε εκατοντάδες χιλιάδες τότε τίθεται σε κίνδυνο η ίδια η αξιόπιστη εικόνα της απογραφής.

Η δημογραφική εικόνα της χώρας και του ν. Κιλκίς τα τελευταία 80 χρόνια.

Παραθέτουμε τα στοιχεία των τελευταίων οχτώ απογραφών, με αφετηρία την απογραφή του 1940, πριν τον πόλεμο, και στη συνέχεια των απογραφών του 1951, 1961, 1971, 1981, 1991, 2001, 2011 με τον πραγματικό πληθυσμό του νομού και της χώρας.

1940: 99.816 ν. Κιλκίς – 7.344.860 Ελλάδα

1951: 89.475 – 7.632.801

1961: 102.812 -8.388.553

1971:  84.375 - 8.768.641

1981: 81.671 – 9.738.243

1991: 81.710 – 10.258.364

2001: 89.056 – 10.964.020

2011: 80.419 – 10.816.286.