Από το 2016 που εφαρμόζεται το πρόγραμμα στέγασης προσφύγων σε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα πέρασαν από το Κιλκίς κοντά 2.500 άνθρωποι από χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Περίμεναν να εξεταστούν οι αιτήσεις τους για παροχή ασύλου και είναι ζήτημα αν απορρίφθηκαν παραπάνω από 10 αιτήσεις. Οι άλλοι έλαβαν το άσυλο και κίνησαν για τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Κυρίως βόρεια, στις χώρες της βόρειας Ευρώπης. Εκεί όπου θέλουν να πάνε. Όλοι τους.
Αυτή είναι η πραγματική εικόνα των «αόρατων» συμπολιτών μας, των προσφύγων με τους οποίους συμβιώνουμε εδώ και πέντε χρόνια στην πόλη του Κιλκίς, αλλά ελάχιστα γνωρίζουμε. Σαν δυο παράλληλοι κόσμοι μέσα στην ίδια πολιτεία.
Συναγμένοι κυρίως από την εύφλεκτη Μέση Ανατολή, την Συρία αλλά και επέκεινα, το Ιράν, το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Προσθέστε και λίγους Σομαλούς. Αυτή είναι η σημερινή ανθρωπογεωγραφία των 320 περίπου προσφύγων που ζούν σήμερα στο Κιλκίς. Με τους ίδιους ανθρώπους , αυτούς της ΟΜΝΕΣ, να έχουν την φροντίδα τους μέσω του προγράμματος ESTIA.
Με το νέο νόμο παρέχονταν η δυνατότητα στους δήμους να αναλάβουν τη διαχείριση της διαμονής τους . Ο δήμος Κιλκίς αρνήθηκε .
Η θέση του δήμου Κιλκίς συνοψίζεται ως εξής:
Ο Δήμος Κιλκίς δέχθηκε μεγάλη επιβάρυνση στις υποδομές του. Κάποια στιγμή μάλιστα, οι ισορροπίες στο λεκανοπέδιο των Μουριών διαταράχθηκαν σοβαρά από ανεξέλεγκτες παραβατικές συμπεριφορές οι οποίες και προκάλεσαν, δικαιολογημένα, τις οργισμένες αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής.
Το σύνολο των προσφυγικών – μεταναστευτικών πληθυσμών δεν συμπεριφέρονται με έλλειψη σεβασμού και προσαρμογής στους κανόνες κοινωνικής οργάνωσης του τόπου φιλοξενίας τους. Δεν υπάρχουν ξενοφοβικές αντιλήψεις αλλά ρεαλιστικά ο Δήμος Κιλκίς δεν έχει ούτε την εμπειρία, ούτε την επιστημονική κατάρτιση πολύ δε περισσότερο το έμψυχο εργασιακό δυναμικό για να υποστηρίξει προγράμματα διαχείρισης φιλοξενίας προσφύγων – μεταναστών. Επιπλέον, δεν έχει τεθεί ένα πλαφόν στη φιλοξενία προσφύγων – μεταναστών, παρά το γεγονός ότι έχει ζητηθεί επίμονα.
Κατά γενική διαπίστωση, είναι εμφανής η παρουσία Μ.Κ.Ο. και στις πιο άρτια οργανωμένες δομές, που έχουν και την κρατική αρωγή. Ως επαγγελματικοί σύνδεσμοι, με επιχορηγήσεις της Ύπατης Αρμοστείας ή άλλων μη κρατικών φορέων, οι ΜΚΟ διαθέτουν στις τάξεις τους κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, μεταφραστές και διοικητικό προσωπικό για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των φιλοξενουμένων.
Για το Δήμο Κιλκίς άλλωστε οι λόγοι της μη εμπλοκής του είναι και πολιτικοί και πρακτικοί. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από το μεγάλο κύμα μετανάστευσης που δέχθηκε η περιοχή. Τα στοιχεία που συνέθεσαν το προσφυγικό – μεταναστευτικό προφίλ του Δήμου ήταν η λειτουργία προσωρινής προσφυγικής δομής στο Χέρσο, η εγκατάσταση προσφύγων – μεταναστών στο ξενοδοχείο ‘’Θεά’’ Δήμητρα του Σ.Σ. Μουριών και η παρ’ ολίγον φιλοξενία μεταναστευτικού πληθυσμού σε ξενοδοχειακό συγκρότημα της Πικρολίμνης εν κρυπτώ και παραβύστω, την οποία η Δημοτική Αρχή απέτρεψε την τελευταία στιγμή.
Αυτά όμως αποτελούν πλέον ιστορία. Ο δήμος αρνήθηκε, αλλά δεν εξέφρασε ενδιαφέρον ούτε η ΟΜΝΕΣ για δικούς της , οικονομικοήυς λόγους.
Αλλά τότε γιατί γράφουμε τα παραπάνω περί φροντίδας;
Διότι την διαχείρισή της διαμονής τους ανέλαβε η ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ ΑΜΚΕ, μια αστική μη κερδοσκοπική οργάνωση, μια τεράστια οργάνωση με έδρα την Μυτιλήνη και η οποία απορρόφησε πάνω από το 80% των ανθρώπων της ΟΜΝΕΣ Κιλκίς.
Κι έτσι ξαναβρισκόμαστε στα ίδια μέρη.
Ζουν ανάμεσά μας με ένα μόνο ιδανικό: Να λάβουν άσυλο και στη συνέχεια να εκδοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα και να πάρουν των οματιών τους. Από καιρού εις καιρόν ακούγονται διάφοροι εγχώριοι κρωγμοί περί δήθεν αιτήσεων για να φτιάξουν τζαμιά και μιναρέδες… Και να διαταράξουν την χριστιανική μας γαλήνη. Όσοι τους ξέρουν γελάνε. Τρεις γκαϊλέδες είχαν. Ο ένας ήταν να ανεγείρουν μιναρέδες.
Άσυλο ζητούν και ταξιδιωτικά έγγραφα οι άνθρωποι. Συνήθως περνούν μήνες και χρόνια μέχρι να εκδικαστούν οι αιτήσεις τους. Και στο διάστημα της εδώ παραμονής τους – κι ας το ακούσουν αυτό οι επαγγελματίες του εθνοτρόμου- δεν καταγράφηκε καμιά άξια λόγου παραβατικότητα. Πολλώ δε μάλλον εγκληματικότητα.
Μόλις η Πολιτεία εξετάσει και αποφανθεί επί των αιτήσεων ασύλου, παύει πλέον η φιλοξενία τους σε διαμερίσματα μέσω της ESTIA. Όσοι δεν λαμβάνουν θεωρούνται πλέον παράνομοι και απελαύνονται. Όσοι δικαιούνται και μέχρι να εκδοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα, μπορούν να λάβουν ένα στεγαστικό επίδομα (μόνο στεγαστικό) μέσω του προγράμματος ΗΛΙΟΣ , συνήθως ενοικιάζουν διαμερίσματα σε όποια πόλη επιθυμούν και είναι υποχρεωμένοι να διαβιούν εξ ιδίων πόρων. Εξάλλου σε όλο το διάστημα της εδώ παραμονής τους έχουν τη δυνατότητα να δουλέψουν.
Στο Κιλκίς ζουν σήμερα περί τους 60 πρόσφυγες οι οποίοι έλαβαν άσυλο και δικαιούνται νόμιμη παραμονή στην χώρα.
Να διευκρινίσουμε ένα καίριο σημείο, διότι διακινούνται από τους ίδιους επαγγελματίες του εθνοτρόμου πως τάχα το κράτος δεν έχει λεφτά για τους Έλληνες, αλλά δίνει επιδόματα στους ξένους. Όλη τη δαπάνη και όσων ζητούν άσυλο και όσων την έλαβαν παραμένοντας στην χώρα καλύπτει ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης.
Κι επειδή τα σύνορα είναι κλειστά και δεν είναι πολλές οι χώρες που δέχονται πρόσφυγες, ίσως πρέπει να προετοιμαστούμε για να βοηθήσουμε στην κοινωνική ενσωμάτωση όσων θα μείνουν. Ένα Συμβούλιο Ενσωμάτωσης Μεταναστών πρέπει να συγκροτηθεί στα όρια του δήμου Κιλκίς. Από έξι δημοτικούς συμβούλους και πέντε εκπροσώπους μεταναστευτικών φορέων. Στο Κιλκίς δεν υπάρχουν τέτοιοι φορείς. Αλλά υπάρχουν στην Αθήνα αν όχι στη Θεσσαλονίκη. Και είναι καιρός να επιδιώξουμε μετ΄επιμονής τη συγκρότηση ενός τέτοιου οργάνου.
Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν, ισχυρίστηκαν κάποιοι εξυπνότεροι από εμάς πριν πολλά χρόνια. Μην βρούμε τα προβλήματα αύριο μεθαύριο και κάνουμε πως ξαφνιαζόμαστε.
