Η ενασχόληση με την πολιτική όλα αυτά τα χρόνια ήταν γεμάτη εμπειρίες, πίκρες και χαρές.
Στην αρχή στην σπουδάζουσα νεολαία και κατόπιν στον ευαίσθητο χώρο της υγείας είχα την τιμή να εκπροσωπήσω τον πολιτικό μου φορέα πάντα σαν αιρετός σε διάφορες θέσεις.
Σήμερα που μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 16ης Σεπτεμβρίου αρχίζει μια καινούρια ημέρα έχουμε το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να καταθέσουμε εμείς οι απλοί πολίτες, τα μέλη και οι φίλοι την άποψή μας.
Με την βεβαιότητα αυτή,  σας ζητώ να δώσετε  την δυνατότητα μέσα από την έγκριτη εφημερίδας σας να ξεκινήσει ένας ψύχραιμος και πολιτισμένος διάλογος για να ακουσθούν όλες οι απόψεις.
                                                                                                                               Γιάννης Μιχαηλίδης
Νοσοκομειακός Υπάλληλος

Φίλες και φίλοι,
Λένε  ότι η ¨ Νίκη έχει πολλούς πατέρες ενώ αντίθετα η ήττα κανέναν  ¨.
Αυτό συμβαίνει μετά  την έκδοση των αποτελεσμάτων των εκλογών της 16ης Σεπτεμβρίου όπου ο ελληνικός λαός δεν μας έδωσε την αναμενόμενη ψήφο εμπιστοσύνης που του ζητήσαμε και μας  κατέταξε στην θέση της αντιπολίτευσης για μία ακόμη φορά ανοίγοντας ταυτόχρονα τους ¨ασκούς του αιόλου ¨ στην παράταξη μας.
Πολλοί λοιπόν από αυτούς που σε ενδεχόμενη Νίκη θα εμφανίζονταν περιχαρείς στα Μ.Μ.Ε.
τονίζοντας την δική τους συμβολή  προσδοκώντας να τους θυμηθεί ο πρόεδρος του κινήματος στην κυβερνητική λίστα, σήμερα στέκονται επικριτικοί απέναντι προσπαθώντας να του χρεώσουν ούτε λίγο ούτε πολύ όλα τα δεινά της παράταξης.
  Βέβαια ο ηγέτης έχει πάντα το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί όπως μερίδιο ευθύνης έχουν και τα μέλη της ηγετικής ομάδας αλλά και τα συντεταγμένα όργανα που δεν κατάφεραν να συσπειρώσουν και να πείσουν τις πλατιές λαϊκές μάζες που θα μας οδηγούσαν στην Νίκη.
Είναι ανάγκη λοιπόν να αναλύσουμε ψύχραιμα και χωρίς βιασύνες το εκλογικό αποτέλεσμα σπιθαμή -  σπιθαμή ανά την επικράτεια. Τι ήταν εκείνο που έφταιξε, τι ήταν εκείνο που δεν μας έκανε ελκυστικούς.
Αντί να ρίχνουμε το ¨ανάθεμα¨ να συμβάλουμε όλοι σε αυτήν την διαδικασία.
Μια διαδικασία που έπρεπε να γίνει το 2004 και δεν έγινε ποτέ. Ίσως σήμερα να μην είχαμε φτάσει εδώ.
Το πώς εξελίχτηκε το θέμα της αλλαγής ηγεσίας δυο μήνες πριν τις εκλογές εκείνες είναι γνωστό.
Ένα εκατομμύριο μέλη, φίλοι και απλοί πολίτες που ήταν μουδιασμένοι και απογοητευμένοι έτρεξαν αυθόρμητα με αναπτερωμένη την ελπίδα να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στον νέο ηγέτη.
Δυστυχώς όμως ήταν τόσα τα λάθη, οι παραλείψεις, η αλλαγή πορείας , η αλαζονεία και η φθορά της εξουσίας από  την μακρόχρονη παραμονή στην εξουσία  που ήταν αδύνατον να αναχαιτιστεί η προδιαγεγραμμένη ήττα.
Τι πιο φυσικό λοιπόν από το  να περιμένει κανείς να δει την ειλικρινή  αναζήτηση των αιτιών της ήττας και την χάραξη μιας νέας στρατηγικής  συμμαχιών με τα κινήματα εκείνα που αφήσαμε στην άκρη, που εγκαταλείψαμε και μας εγκατέλειψαν.
Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί έστω και καθυστερημένα.
Θα περίμενε κανείς ότι στα χρόνια που πέρασαν το ΠΑΣΟΚ έμαθε από τα λάθη του !
Αλήθεια όμως αυτήν την εικόνα δείχνουμε αυτές τις μέρες προς τα έξω;
Γιατί τέτοια βιασύνη να γίνει ο σημερινός πρόεδρος, που είχε την γενναιότητα να αναλάβει τις δικές του ευθύνες και να ανοίξει όλες τις προβλεπόμενες καταστατικές διαδικασίες, ¨ ο αποδιοπομπαίος τράγος ¨.
Αυτός που θα σύρει πάνω του τον σταυρό του μαρτυρίου της ήττας ;
Οι όποιες φιλοδοξίες των στελεχών μας που κινούνται στα όρια της κομματικής νομιμότητας, που δεν θίγουν, δεν προσβάλλουν, δεν υποτιμούν είναι και λογικές και αποδεκτές.
Αυτό δείχνει την υγεία και την ζωντάνια ενός πολιτικού οργανισμού.
Όμως κατά την γνώμη μου δεν πρέπει να κάνουμε τα ίδια λάθη, πρέπει πρώτα να μιλήσουμε για το τι έφταιξε, τι δεν κάναμε, τι μας οδήγησε στην ήττα  με παρρησία και θάρρος.
Αυτό είναι  η απαίτηση της βάσης, των ψηφοφόρων μας  που μας παρακολουθούν αμήχανα, εκφράζοντας την αγωνία και τον φόβο τους.
ΌΧΙ δεν αξίζει αυτή η εικόνα σε αυτόν τον περήφανο κόσμο που έδωσε τον δικό του όμορφο αγώνα ελπίζοντας σε κάτι καλύτερο.
Δεν νομιμοποιείται κανείς να τον προσβάλλει με τις πράξεις και λεγόμενα του παίρνοντας θέση για την επόμενη μέρα.
Η εκλογή ενός αρχηγού δεν μπορεί να γίνει ¨ πασαρέλα ¨ με τα στελέχη μας να διαγκωνίζονται για μια θέση στα δελτία των οκτώ εκφράζοντας δήθεν ¨ελεύθερα  τα θέλω και τα εγώ τους ¨ , λες και όλοι εμείς που ζητάμε τα αυτονόητα δεν έχουμε θέση και άποψη !
Έχουμε και παρέχουμε όμως δεν πρόκειται να ¨ ρίξουμε νερό στον μύλο κανενός ¨, ούτε να παίξουμε τον ρόλο όλων αυτών που θα ήθελαν ένα ΠΑΣΟΚ αδύναμο και στριμωγμένο στην γωνία για να περάσουν πολύ πιο εύκολα τα σχέδια τους.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να ανοίξει ένας γόνιμος και δημιουργικός διάλογος με εμφανή τα στοιχεία της αυτοκριτικής όλων που θα διασφαλίζει την ενότητα και την συνέχεια μας με εγγυητές όλους εμάς .
Στην συνέχεια να  αναζητήσουμε από κοινού την νέα στρατηγική, την νέα προγραμματική μας θέση που θα μας δεσμεύει όλους για το μέλλον όμως αυτό εξελίσσεται στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και των ανακατατάξεων με επίκεντρο τον άνθρωπο, τον απλό πολίτη την πίστη στις ρίζες και τα οράματα που άφησε βαριά κληρονομιά στο κίνημά μας ο αείμνηστος πρόεδρός μας ο Ανδρέας Παπανδρέου .

Να καταθέσουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι την άποψη και το όραμά τους για την παράταξη και την πορεία της χώρας μας, μια νέα εναλλακτική διακυβέρνηση και οι σύντροφοι, οι φίλοι και η κοινωνία χωρίς επηρεασμούς και υποδείξεις να επιλέξουν το καλύτερο δυνατό για το κίνημά μας.

Φαντάζουμε, θα συμφωνείτε κι εσείς με αυτό, ότι δεν είναι η ώρα των προσωπικών ευθυνών. Όχι ότι δεν υπάρχουν. Αν χρειαστεί θα μιλήσουμε και γι αυτές με ωριμότητα και υπευθυνότητα την κατάλληλη στιγμή.
Όμως ΤΩΡΑ είναι η ώρα της συλλογικής ευθύνης, της συλλογικής δράσης.
Να διατηρήσουμε την ενότητά μας , προπάντων την ψυχική και να βγούμε αλώβητοι και απ΄ αυτή τη κρίση.
Πόσες κρίσεις εξάλλου δεν έχει περάσει αυτός ο χώρος, πάντα όμως είχε την θέληση και τις ξεπέρναγε .
Έτσι και τώρα για να μπορέσουμε σύντομα να απαιτήσουμε με αξιώσεις την διακυβέρνηση της χώρας.
Να δώσουμε χαρά και ελπίδα σε αυτούς που μας παρακολουθούν και αγωνιούν για το αύριο της δημοκρατικής παράταξης.

Σας ευχαριστώ