Ο βουλευτής Ν. Κιλκίς Κώστας Κιλτίδης από τα έδρανα της βουλής στις 4-6-10 κατά την συζήτηση της επερώτησης σχετικά με την εικόνα γενικής παράλυσης στο Εθνικό Σύστημα Υγείας,στα νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας της χώρας, μεταξύ άλλων τόνισε:
«Πρέπει να συνεγερθείτε. Στην παρούσα φάση, η όποια αξιοσύνη ενός πολιτικού, να ξέρετε, θα κριθεί από τη διάσταση της μάχης κατά την έμπνευση και ταυτόχρονα, τον έλεγχο που πρέπει να πετύχει.
Δεν διοικούνται τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας εξ αποστάσεως. Να το πάρετε απόφαση. Πρέπει να εμπνεύσετε μία αλυσίδα ιεραρχίας ανθρώπων με πολιτική διάσταση για να μπορέσετε να φέρετε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Διοικητικά και γραφειοκρατικά μην περιμένετε με νομοθετήματα να φέρετε λύση. Αυτά μπορεί να φέρουν εις το απώτερο μέλλον κάποιο αποτέλεσμα. Πρέπει πάση θυσία, εκ του συστάδην, να δοθεί η μάχη. Δηλαδή, να κάνετε ένα δειγματοληπτικό έλεγχο, εσείς, η Υπουργός, χωρίς ευτελισμό της αξιοσύνης και της θέσης του Υπουργού, μια φορά το μήνα. Ποια είναι η πραγματικότητα στο τάδε νοσοκομείο; Να κάνετε μία σύσκεψη για να πάρετε άμεση εικόνα.
Ιεραρχήστε τα προβλήματα. Πρώτο μείζον πρόβλημα. Η εικοσιτετράωρη εφημερία-λειτουργία των κλινικών. Είμαι γιατρός και το γνωρίζω. Ιεραρχήστε τις προσλήψεις του ιατρικού προσωπικού εκεί που αδυνατούν οι κλινικές να παρέχουν σε εικοσιτετράωρη βάση υπηρεσίες. Είναι τετρακόσιες, πεντακόσιες οι θέσεις αυτές; Αυτές να προτάξετε.
Αναβαθμίστε το νοσηλευτικό προσωπικό. Είναι η πλέον αδικημένη –αν το θέλετε- ομάδα εργαζομένων μέσα στο υγειονομικό σύστημα. Αναβαθμίστε το για να φέρει αποτελέσματα και προσανατολιστείτε προς την πρωτοβάθμια φροντίδα, αυτόν τον μύθο που υπηρέτησα με την ειδικότητα που απέκτησα, ονειρευόμενος κι εγώ ότι κάποτε θα υπάρξει σ’ αυτόν τον τόπο, σ’ αυτήν την πατρίδα πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και πέρασαν είκοσι και πλέον έτη και κάτι τέτοιο δεν έγινε.
Δευτερευόντως, προσανατολιστείτε στην επείγουσα ιατρική με τη διάσταση των αυτοτελών μονάδων κατά νομό του ΕΚΑΒ και των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας βεβαίως –αυτό είναι επείγουσα ιατρική- και τη μετανοσοκομειακή φροντίδα, η οποία, δόξα τω Θεώ, εδώ και αρκετά χρόνια αναπτύσσεται στη χώρα μας.»
