Οι Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας υπήρξαν θεματοφύλακες της βαθιάς ριζωμένης μακραίωνης ελληνικής ιστορίας, σε μία περιοχή που από τα πανάρχαια χρόνια υπήρξε λίκνο και κοιτίδα του πολιτισμού, της επιστήμης και των γραμμάτων. Εκεί που το ελληνικό πνεύμα μεγαλούργησε με την αγάπη του για τα γράμματα, τις τέχνες, την επιστήμη, τον πολιτισμό. Δημιούργησαν έναν πολιτισμικό θησαυρό που παραδόθηκε σε όλους εμάς.
Δεν είναι μόνο η γενιά που χάθηκε, είμαστε όλες εκείνες οι γενιές που σήμερα ως φρουροί της μνήμης απαιτούμε δικαίωση. Η διατήρηση της ιστορικής μνήμης είναι σημαντική διότι μας διδάσκει, μας καθοδηγεί ως έθνος και φωτίζει το μέλλον μας.
Οι απώλειες των Ποντίων, που σημειώθηκαν μέσω σφαγών, εκτελέσεων, βασανιστηρίων, καταναγκαστικών πορειών (γνωστών ως "λευκών πορειών θανάτου") και εκτοπίσεων σε απάνθρωπες συνθήκες, σύμφωνα με τη Μαύρη Βίβλο του Κεντρικού Συμβουλίου των Ποντίων, ανέρχονται στις 353.000 ψυχές. Παράλληλα, τεράστιες ήταν και οι καταστροφές σε πόλεις και χωριά, εκκλησίες και σχολεία. Όμως, δεν ξεχνούμε και τους 1.250.000 που πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς και κάποιοι από αυτούς αδύναμοι πλέον από τις κακουχίες δεν πρόφτασαν να χαρούν την ποθητή πατρίδα. Ο Ποντιακός Ελληνισμός, με τη μακραίωνη παρουσία του, τον πολιτισμό του, την πίστη του και τις παραδόσεις του, υπέστη μια τραγωδία που δεν είναι μόνο σημείο αναφοράς του παρελθόντος αλλά αποτελεί και ένα επίκαιρο παγκόσμιο μήνυμα ενάντια στη λησμονιά και στη βία.
Τον Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου, ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα, ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1922, σε ένδειξη σεβασμού προς τα αθώα θύματα και ως υπενθύμιση της ανάγκης αναγνώρισης της γενοκτονίας διεθνώς. To ψήφισμα αυτό, παρόλη την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε τον σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη.
Η Τουρκία, φυσικά, δεν αναγνωρίζει ότι υπήρξε γενοκτονία αποδίδοντας τους θανάτους σε απώλειες πολέμου, σε λοιμό και σε ασθένειες. Στην Τουρκία, η 19η Μαΐου είναι εθνική γιορτή. Στην Ελλάδα είναι μέρα πένθους και μνήμης. Το οφείλουμε στους προγόνους μας, να μην ξεχάσουμε ποτέ, να πενθούμε συλλογικά, να τηρούμε τη μνήμη τους αέναα. Η μνήμη της γενοκτονίας των Ποντίων δεν αφορά όμως μόνο τους απογόνους των θυμάτων. Είναι μια οικουμενική υπόθεση που μας καλεί να σταθούμε απέναντι σε κάθε μορφή εθνικιστικού μίσους, ρατσισμού και ιστορικής λήθης. Η διεθνής και καθολική αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων, η δικαίωση των αθώων ψυχών αποτελούν ηθικό χρέος της διεθνούς κοινότητας, καταδικάζοντας ένα έγκλημα που διαπράχθηκε, τοποθετώντας τα γεγονότα στην πραγματική ιστορική τους διάσταση.
Παραστατίδης Στέφανος
Βουλευτής Κιλκίς
ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής
Τομεάρχης Παιδείας
