Τέτοιες συναντήσεις δίνουν τη δυνατότητα να γνωριστούν οι ευρωπαίοι βουλευτές, να χτίσουν συμμαχίες και να διαμορφώσουν μια κοινή βάση συζήτησης για συγκεκριμένα θέματα. Στην 70η συνάντηση που διεξήχθη, τα θέματα αφορούσαν την Ουκρανία, την ενέργεια και το περιβάλλον και τη μετανάστευση. Ο χρόνος που καθένας από τους συμμετέχοντες είχε στη διάθεσή του να μιλήσει για κάθε θέμα ήταν αυστηρά ένα λεπτό- γεγονός εξαιρετικό κατά τη γνώμη του Βουλευτή-, μαζί με το ότι ο χρόνος αυτός τηρήθηκε απαρέγκλιτα, γιατί έτσι αναγκάστηκαν όλοι να συμπυκνώσουν τη σκέψη τους στα βασικά και ουσιώδη.
Σε ό,τι αφορά την Ουκρανία τονίστηκε από τον Στέφανο Παραστατίδη ότι η στήριξη της Ελλάδας στον Ουκρανικό λαό που αγωνίζεται για τη γη και την ελευθερία του είναι σθεναρή και αδιαμφισβήτητη. Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις τόσο της Ουκρανίας, όσο και των υπόλοιπων υποψήφιων κρατών που είναι σε διαδικασία ένταξης, δεν πρέπει να γίνουν με διαδικασίες fast track. Είναι σημαντικό να σταλεί το σωστό μήνυμα στους πολίτες των χωρών αυτών, ώστε να μην προκληθεί περαιτέρω μια αίσθηση ματαιότητας, όπως συνέβη σε μεγάλο βαθμό στην περίπτωση των Δυτικών Βαλκανίων, των οποίων οι διαπραγματεύσεις έχουν ουσιαστικά παγώσει δίνοντας έτσι χώρο σε τρίτες χώρες να αυξήσουν την επιρροή τους.
Σε ό,τι αφορά την ενέργεια, δήλωσε ότι η Ε.Ε. απέτυχε να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη ενεργειακή ζήτηση και να κάνει σημαντικά βήματα για να απεξαρτηθεί από πηγές ενέργειας υψηλής εκπομπής άνθρακα, γεγονός που συμβάλλει στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Υπογράμμισε επίσης ότι οι καθυστερημένες δράσεις και οι λανθασμένες επενδύσεις, όπως η χρηματοδότηση αγωγών αντί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αυξάνουν το ενεργειακό κόστος και εντείνουν τις ανισότητες εντός της Ε.Ε. Πρέπει η ΕΕ να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της προς τους πολίτες. Να επενδύσει η ΕΕ περισσότερο:
- Στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας,
- Στην ανάπτυξη των δικτύων,
- Στη δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων.
- Στην αύξηση των κινήτρων εξοικονόμησης ενέργειας.
Τέλος, σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό – προσφυγικό, τόνισε ότι η συνθήκη του Δουβλίνου ανάγκασε τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων που φτάνουν στις ευρωπαϊκές ακτές, να παραμείνουν στις χώρες πρώτης εισόδου τους. Αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη εκτεταμένων δικτύων διακίνησης και λαθρεμπορίας. Άνθρωποι όλων των φύλων και ηλικιών, πέφτουν θύματα αυτών των δικτύων, και οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι μόνο θύματα εμπορίας ή λαθρεμπορίας, αλλά και θύματα της έλλειψης μιας ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής στρατηγικής. Στο νέο ευρωπαϊκό σύμφωνο μετανάστευσης και ασύλου χρειάζεται περισσότερη αλληλεγγύη. Αλληλεγγύη που απαιτεί μια πιο αναλογική κατανομή των εισερχόμενων ροών μεταξύ των κρατών – μελών της ΕΕ.
Στέφανος Παραστατίδης