Αρχικά στο Δάσος Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου που επισκεφθήκαμε πριν την καταστροφική πυρκαϊά του 23 δεν μαύρισε η ψυχή μας αφού μετά την ενημέρωση του βίντεο περπατήσαμε διαδρομή ενός χλμ χωρίς να φτάσουμε στο παρατηρητήριο πουλιών ούτε σε φωλιές που έχτισαν πάνω σε καμμένα δένδρα προσθέτοντας ελπίδα για την αναζωογόνηση του δάσους των 400.000 στρ και την αύξηση των ζευγαριών των πουλιών και των νεοσσών.
Στου Μουσείο Τέχνης Μεταξιού Σουφλίου παρακολουθήσαμε βίντεο επεξεργασίας και ψωνίσαμε μεταξωτά.
Βράδυ φτάσαμε στην Ορεστιάδα και στο δείπνο της ταβέρνας μετά μουσικής του Αγίου Γεωργίου Λεπτής αναθερμάναμε τις σχέσεις του Συλλόγου Γυναικών Λεπτής με τον ‘Ορφέα’ Πεδινού όπου πριν 30-40 χρόνια το χορευτικό των Γκαγκαβούζηδων συμμετείχε εντυπωσιακά στο πανηγύρι. Η Μόνικα Σωτηριάδου τους χάρισε το βιβλίο του Μπάσογλου για την αναβίωση της Θράκης. Η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Λεπτής Χρυσούλα Ασλανίδου μας πρόσφερε πλούσιο καλάθι με κρασιά και ρόδια.
Εγώ συγκινημένος εξέφρασα την αγάπη και την υπερηφάνεια μας στους ακρίτες της χώρας μας που ζουν εκεί και κρατούν ζωντανό όλο τον Έβρο.
Το πρωί λόγω σχετικής υγρασίας 98% δεν φωτογράφησα την ανατολή του ηλίου, φωτογράφησα το δικαστικό μέγαρο που από τον προηγούμενο αιώνα η Ορεστιάδα έχει και πρόλαβα να φωτογραφήσω το τραίνο για τα Δίκαια που έκανε στάση στον κλειστό σταθμό της Ν. Ορεστιάδας.
Αναχωρήσαμε την Κυριακή στις δέκα για να επισκεφθούμε το Βυζαντινό Φρούριο Πυθίου που κατασκευάστηκε στις αρχές του 14ου αιώνα από τον αυτοκράτορα Ιωάννη Κατακουζηνό και είναι το μόνο κάστρο του Βυζαντίου σε καλή κατάσταση.
Στο Διδυμότειχο πολλοί ανηφορίσαμε από πεζόδρομους στο Βυζαντινό Κάστρο, περάσαμε από το Τέμενος Μεχμέτ Α’ ή Βαγιαζίτ με σκαλωσιά του μιναρέ που ανακατασκευάζεται. Μεγάλη η έκπληξη μου όταν πήγα στο Διδυμότειχο να δω προτομή της Σοφίας Βέμπο και διάβασα ότι κατάγεται από την Καλλίπολη.
Προσκυνήσαμε στην ιστορική Κοσμοσώτειρα Παναγία των Φερρών και οι κυρίες υπό την Μόνικα έψαλαν ύμνους Της. Φτάσαμε στην Αλεξανδρούπολη το μεσημέρι ώστε μικρή ομάδα μελών να προλάβει την επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο ως αποζημίωση για αυτό της Μικρής Δοξαπάρας που δεν είναι επισκέψιμο. Όσοι περπατήσαμε παραλιακά, παράλληλα με τον ποδηλατόδρομο, φωτογραφηθήκαμε στον Φάρο, σταθήκαμε στο Μνημείο Γενοκτονίας Ποντιακού Ελληνισμού και γευματίσαμε στον ‘Γιαλό’ όπου ο δικός Βασίλης Αντωνιάδης έκανε ντουέτο με διερχόμενο που μας χάρισαν πενιές και τραγούδια σε συνέχεια των τραγουδιών που τραγούδησε όλο το λεωφορείο πριν.
Στις δέκα το βράδυ ήλθαμε πάμπλουτοι σε πολλά.
