Στον επιμνημόσυνο λόγο του ο Πρόεδρος του Συλλόγου Κωνσταντίνος Θεοδωρίδης τόνισε τη σκληρότητα των συνθηκών διαβίωσης των Ποντίων προγόνων από την περίοδο ακόμα της Οθωμανικής δουλείας στην περιοχή, που άρχισε το 1461, τη δολιότητα των νεότουρκων και τις άκρως στυγερές εγκληματικές πράξεις που εφαρμόστηκαν σε βάρος του ομόδοξου – Χριστιανικού – Ελληνικού πληθυσμού με σκοπό την ολική εξόντωσή του, με τρόπο έμμεσο, διαφορετικό από αυτόν τον άμεσο που εφάρμοσαν με την σφαγή των Αρμενίων.
Έγινε ιδιαίτερη μνεία στο επίπεδο πολιτισμού και παιδείας που αναπτύχθηκε στην περιοχή του Πόντου από το Ελληνικό στοιχείο μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Διαβάστηκαν από τα μέλη του Συλλόγου: Α) κ. Αβραμίδη Παναγιώτη, η επιστολή η υπογραφείσα από 40 πνευματικές προσωπικότητες της Ελλάδος και η οποία στάλθηκε στις 22.11.1922 προς τις πνευματικές προσωπικότητες της Ευρώπης και Αμερικής, με συνοπτική αναφορά των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στον Πόντο, Β) κ. Ανέστη Αγαθαγγελίδη η από 5 Σεπτεμβρίου 1921 επιστολή του Αλέξανδρου Ακριτίδη, καταδικασθέντος σε θάνατο δι’ αγχόνης από τα δικαστήρια ανεξαρτησίας της Αμάσειας, σταλθείσα στα μέλη της οικογενείας του & Γ) κ. Ερασμία Σταμπολίδου, αντί επιλόγου, ένα ποίημα – ύμνο στον Πόντο, του Γιώργου Αγγελακόπουλου.
Αντί στεφάνου, λόγω έλλειψης μνημείου στον οικισμό, ο Σύλλογος έκανε έκθεση φωτογραφίας με τα γεγονότα αυτής της τραγικής περιόδου σε δύο stands μπρος στα οποία, οι εκκλησιασθέντες άναψαν το κεράκι τους, αποτίοντας με τον τρόπο τους φόρο τιμής στα αθώα θύματα αυτής της στυγερής γενοκτονίας.