Και εδώ και πέντε ημέρες συζητάμε για τα ΕΛΤΑ και το επικοινωνιακό ολίσθημα της κυβέρνησης και τι υποκρύπτεται και ούτω καθεξής.

Και εγώ που νόμιζα ότι ο καημός κάθε νοικοκυριού είναι που το ταπεινό λάχανο τιμάται πλέον ως τιμαλφές, τα καρότα σε λίγο θα πωλούνται σε συσκευασία δώρου και η τιμή του τελεμέ προήχθη εν δόξη  σε τιμή φέτας.

Αλλά κακό του κεφαλιού μου…

Το φλέγον ζήτημα είναι το επικοινωνιακό ολίσθημα της διοίκησης των ΕΛΤΑ.

*Κι όταν λέει η κυβέρνηση, πως δεν προηγήθηκε ΔΙΑΛΟΓΟΣ με τις τοπικές κοινωνίες, τι πιστεύει, πως θα υπήρχε τοπικός βουλευτής ή δήμαρχος που θα έλεγε, «βεβαίως, κλείστε το κατάστημα των ΕΛΤΑ, δεν το χρειαζόμαστε»;