Που λέει ο λόγος, να τον είχε τώρα η Ειρήνη και να μην βγάλει ούτε καν εκλέκτορα ο Παύλος.
Ή να ήταν στο πλευρό του Παύλου και να χτυπούσε στα ίσια την πλειοψηφία στη νέα συντονιστική επιτροπή.
Αυτός ήταν εκλογομάγειρας. Κι όποιος αντιλέγει ας ρωτήσει τον Μαρινίδη, τον Φλωρίδη…

Λάδι και νερό
Μια που ο λόγος το έφερε: Διάβαζα τις προάλλες ένα άρθρο- παρέμβαση του Γιώργου Φλωρίδη για τις εξελίξεις ή μάλλον για την ανάγκη επανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς και μού προξένησε εντύπωση η τελική του πρόταση: Να αυτοδιαλυθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝ.ΑΛ. και να προκύψει με αυτοοργάνωση ο νέος πολιτικός-κομματικός σχηματισμός.
Λαμπρή ως ιδέα. Αλλά με δυο σοβαρές ενστάσεις.
Πρώτον: άντε να πείσεις τα ιερατεία να παραχωρήσουν την εξουσία τους. Ούτε με …σφαίρες που λέει ο λόγος.
Και δεύτερος και σοβαρότερος: Πως μπορούν να συνυπάρξουν σε ένα κομματικό σχηματισμό ο Στουρνάρας, ο Λοβέρδος, ο Φλωρίδης, ο Βενιζέλος, ο Γιαννίτσης (προσθέστε όσα ονόματα συμβολίζουν την εν Ελλάδι έκφραση της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας) με τον Πολάκη, τον Φλαμπουράρη, τον Δρίτσα, τον Μπαλάφα, τον Παπαγγελόπουλο…
Λάδι και νερό ευκολότερα αναμιγνύονται…