Δάκρυσε η Εβίνα για την σημαία και όταν ανέβηκε στο βήμα ξεκίνησε το λόγο της με τον Γεωργαντά, για να τονίσει με σεμνότητα, πως όταν αναφέρεται στο πρόσωπό της «την αποσυντονίζει»! *** Κι ήταν τόσο ανθρώπινη και σεμνή η Εβίνα, που στο τέλος έγινε ένα με τα παιδιά, τους μικρούς και μεγάλους αθλητές, χωρίς ίχνος έπαρσης, αγκάλιασε, υπέγραψε, φωτογραφήθηκε. Ήταν και παρέμεινε το απλό κι ευγενικό κορίτσι της Γουμένισσας, που γύρισε και χειροκροτήθηκε σε όλο τον κόσμο!