Δευτέρα, 17 Ιουνίου 2024, 4:00:20 πμ
Παρασκευή, 19 Νοεμβρίου 2010 13:17

Αγαπάμε τον τόπο μας και το αποδεικνύουμε

eidisis-proini


Ξέρουμε πως είναι καλύτερα να σε παινεύουν οι άλλοι παρά να ευλογάς τα γένια σου… Αλλά υπάρχουν και θέματα όπου οι άλλοι δεν γνωρίζουν όσα ξέρει ο νοικοκύρης. Και καλό είναι να τα μαθαίνουν διότι αν δεν παινέσεις το σπίτι του νοικοκύρη, καιροφυλακτεί ο απατεώνας να παρασταίνει τον νοικοκύρη.
Ενημερώνουμε λοιπόν τους αναγνώστες μας ότι η ΠΡΩΙΝΗ και οι ΕΙΔΗΣΕΙΣ, αρνήθηκαν ακόμα και να συζητήσουν πρόταση διαφημιστικής εταιρίας των Αθηνών και απορρίψαμε διαρρήδην την καταχώρηση και στις δυο εφημερίδες μας ενός μεγάλου διαφημιστικού πακέτου για ένα νέο καζίνο που πρόκειται να λειτουργήσει στη Γευγελή.
Δεν είναι η πρώτη φορά που αρνούμαστε τα έσοδα από τη διαφήμιση καζίνο της γειτονικής χώρας. Ανάλογες προτάσεις από καζίνο της Γευγελή και της Δοϊράνης απορρίφθηκαν από εμάς και κατά το παρελθόν.
Διότι  στην ΠΡΩΙΝΗ και στις ΕΙΔΗΣΕΙΣ μπορεί να μην περισσεύουν τα χρήματα, αλλά εξάπαντος περισσεύει ο αυτοσεβασμός και η αγάπη στον τόπο μας. Δεν μπορούμε από τη μια να διαφημίζουμε καζίνο των Σκοπίων και από την άλλη δήθεν να… μαχόμεθα και να «χύνουμε μαύρα δάκρυα» υπέρ της πληττόμενης τοπικής αγοράς!
Όσα διαβάζετε στις εφημερίδες μας, εμείς τα εννοούμε.
Ταχθήκαμε στις αρχές της δεκαετίας του ’90  υπέρ της λειτουργίας καζίνο στην ελληνική Δοϊράνη διότι προεξοφλήσαμε πως αυτό που δεν θα πράξουμε εμείς σε ελεγχόμενο περιβάλλον και με όφελος για το δημόσιο ταμείο, θα το πράξουν οι γείτονες που έστησαν σε χρόνο ρεκόρ κάμποσα καζίνο και αρμέγουν την οικονομία της Βόρειας Ελλάδας.
Τότε ορισμένοι εξ όσων σήμερα στο Κιλκίς ανερυθρίαστα νέμονται χρήμα από τα καζίνο των Σκοπίων είχαν πρωταγωνιστήσει σε «αγώνες ηθικής»  κατά της ίδρυσης καζίνο στην ελληνική Δοϊράνη!  
Να το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν: Στις ΕΙΔΗΣΕΙΣ και την ΠΡΩΙΝΗ δεν θα καταχωρίσουμε διαφημίσεις επιχειρήσεων που «αρμέγουν» την τοπική αγορά. Για εμάς είναι θέμα αρχής.
Όπως είναι θέμα αρχής να μην δημοσιεύουμε καταχωρήσεις ροζ αγγελιών πάσης μορφής.
Και με την ευκαιρία αυτή νοιώθουμε ξανά την ανάγκη να βροντοφωνάξουμε: Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Ξέρουμε ότι ο χώρος μας κατατρύχεται από τα μισά  δεινά του κόσμου. Αλλά επιμένουμε. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Κι όσα λέμε τα εννοούμε.