Η αίθουσα γέμισε με παρεμβάσεις, τοποθετήσεις και αλήθειες που δύσκολα χωράνε κάτω από το χαλί.
Παρόντες και μάχιμοι: Ο Κώστας Ασλανίδης, αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Κιλκίς, ο Αλέξανδρος Κατσιαβός, πρόεδρος του Τμήματος Μεταποίησης και ο Αμανατίδης Μιλτιάδης, Οικονομικός Επόπτης του Επιμελητηρίου Κιλκίς
Ιδιαίτερη μνεία, φυσικά, στον κ. Αλέξανδρο Κατσιαβό που τα είπε “έξω απ’ τα δόντια”: «Έχουμε πέντε - δέκα ανθρώπους στην ενέργεια να κάνουν κουμάντο» και αναρωτήθηκε λίγο πιο μετά: «Εσείς θα κάνετε κάτι για αυτό;»
Σε κάνει να αναρωτιέσαι: σε ποια άλλη χώρα θα ακουγόταν κάτι τέτοιο και η επόμενη μέρα θα ήταν απλώς μια βαρετή Τετάρτη.
Όλοι ανέδειξαν τα ίδια, διαχρονικά προβλήματα· αυτά που όσο μεγαλώνουν, τόσο περισσότερο παριστάνουμε ότι θα λυθούν από μόνα τους, σαν να τρέφονται από τη δική μας αδράνεια. Και κάπως έτσι γεννιέται η απορία: μήπως δεν φταίει ή έλλειψη συσκέψεων, αλλά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αυτιά να ακούσουν; Γιατί, κακά τα ψέματα, αν οι απαντήσεις χάνονται στη σιωπή, τότε η συζήτηση καταντά μονόλογος.
Για να δούμε τι θα κάνουν με τις πληροφορίες που έλαβαν.



