Σε αυτό το πλαίσιο, οι αστυνομικοί καλούνται να σηκώσουν βάρη δυσανάλογα με τις δυνάμεις τους. Ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων ν. Κιλκίς, Χρήστος Καργιοτούδης, στη συνάντηση που είχαμε μαζί του στα γραφεία των ΕΙΔΗΣΕΩΝ, σκιαγραφεί μια πραγματικότητα δύσκολη, με μεγάλες ελλείψεις αλλά και με μια σταθερή σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες.
Ένα Σώμα που γερνάει
Μία από τις μεγαλύτερες πληγές της αστυνομίας στο Κιλκίς είναι η υποστελέχωση. Οι συνταξιοδοτήσεις διαδέχονται η μία την άλλη, οι οργανικές θέσεις μένουν κενές και η αναπλήρωση δεν έρχεται. Επιπλέον η εικόνα ενός σώματος που “γερνάει” είναι πλέον ξεκάθαρη. Το καλοκαίρι η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δύσκολη: με τις άδειες, λείπει σχεδόν η μισή αστυνομική δύναμη της περιοχής. Τέλος υπάρχει και ένα πανηγύρι αποσπάσεων σε όλη την Ελλάδα, όχι μόνο στο Κιλκίς. Η ευθύνη βαραίνει την πολιτική και τη φυσική ηγεσία», σημειώνει ο Πρόεδρος.
Βάρος στην τσέπη των αστυνομικών
Πέρα από το ανθρώπινο δυναμικό, η έλλειψη μέσων είναι ο δεύτερος μεγάλος πονοκέφαλος. Οι αστυνομικοί του Κιλκίς καλούνται συχνά να καλύψουν μόνοι τους τις βασικές τους ανάγκες: στολές, αλεξίσφαιρα, υλικά που κανονικά θα έπρεπε να παρέχονται από την υπηρεσία. Τα οχήματα δεν ξεφεύγουν από την ίδια εικόνα. Η τοπική αστυνομία λειτουργεί με κατασχεμένα οχήματα, σε μια περιοχή που απαιτεί ευελιξία και ταχύτητα.
«Τα περιπολικά μας είναι περιπολικά-νεκροφόρες. Μπαίνουμε σε καταδιώξεις με αυτοκίνητα που δεν είναι κατάλληλα. Ζητάμε καινούργια, αλλά συνεχίζουμε με κατασχεμένα», σημειώνει ο κ. Καργιοτούδης
Όσον αφορά την εκπαίδευση των αστυνομικών μετά τη σχολή, αυτή θυμίζει… άλλες δεκαετίες. Δεν υπάρχουν αίθουσες, δεν υπάρχουν εξομοιωτές, δεν υπάρχει ο εξοπλισμός που θα έπρεπε να συνοδεύει ένα σύγχρονο Σώμα. Πολλές φορές οι ίδιοι οι αστυνομικοί ζητούν επιπλέον εκπαίδευση, αλλά η υλικοτεχνική υποστήριξη απουσιάζει.
Μια ήσυχη περιοχή με σκιές
Το Κιλκίς χαρακτηρίζεται γενικά ως ένας ήσυχος τόπος. Σχετικά με την εικόνα εγκληματικότητας στο νομό, ο κ. Καργιοτούδης σημειώνει: «Το Κιλκίς είναι ένας ήσυχος τόπος. Πολλές φορές σε συζητήσεις με τους τοπικούς παράγοντες ερωτώμαι γιατί να έχουμε παραπάνω προσωπικό, αφού είμαστε ένα ήσυχος νομός. Όμως δε μπορούμε να περιμένουμε το κακό, είναι βασική λειτουργία της αστυνόμευσης η πρόληψη του εγκλήματος και όχι μόνο η καταστολή του. Το Α και το Ω είναι η πρόληψη. Πρέπει να υπάρχει επαρκής αστυνομία στους δρόμους».
Παρά την ηρεμία του Κιλκίς, η ύπαρξη του καμπ στη Νέα Καβάλα δημιουργεί ανησυχίες. Δίπλα σε έναν μικρό οικισμό με 80 ηλικιωμένους, βρίσκονται εγκατεστημένοι περίπου χίλιοι άνθρωποι, για τους οποίους δεν γνωρίζουμε τίποτα. Τα περιστατικά που σημειώνονται συχνά δεν φτάνουν στη δημοσιότητα, όμως είναι υπαρκτά και απορροφούν σημαντικές δυνάμεις, αναφέρει
Το επίδομα παραμεθορίου
Ένα ζήτημα που παραμένει ανοιχτό είναι το επίδομα παραμεθορίου. Οι δημόσιοι υπάλληλοι του Κιλκίς το λαμβάνουν, όμως στους αστυνομικούς αρνείται η πολιτεία με το επιχείρημα ότι ανήκουν σε ειδικό μισθολόγιο. Η αδικία, όπως λέει είναι προφανής: Πρώτον γιατί οι αστυνομικοί σε άλλες παραμεθόριες περιοχές το λαμβάνουν, ενώ το Κιλκίς εξαιρείται και δεύτερον επειδή οι τελωνειακοί υπάλληλοι που εργάζονται λίγα μέτρα πιο δίπλα τους στα συνοριακά τμήματα λαμβάνουν το επιδομα, ενώ οι αστυνομικοί όχι. Οι υποσχέσεις για μερική λύση δεν σβήνουν την αγανάκτηση, γι’ αυτό και η διεκδίκηση συνεχίζεται.
Το νέο σύστημα στα σύνορα
Μπροστά τους βρίσκεται και μια νέα πρόκληση. Ο κ. Καργιοτούδης αναφέρθηκε και στη νέα ευρωπαϊκή οδηγία που θα εφαρμοστεί από τις 12 Οκτωβρίου: το σύστημα entry-exit system. Πλέον θα διενεργείται βιομετρικός έλεγχος, θα λαμβάνονται φωτογραφίες και αποτυπώματα από όλους τους υπηκόους τρίτων χωρών που εισέρχονται στη χώρα. Το μεγάλο πρόβλημα θα το δούμε στους Ευζώνους. Το καλοκαίρι οι ουρές είναι τεράστιες, τα μποτιλιαρίσματα καθημερινά. Με τον βιομετρικό έλεγχο, ο χρόνος ανά επιβάτη θα αυξηθεί και υπάρχει ο φόβος ότι θα δημιουργηθούν μεγάλες καθυστερήσεις αν δεν υπάρχουν υποδομές και προσωπικό. Και δημιουργείται εύλογα το ερώτημα: χώρες με πιο ισχυρές υποδομές έχουν ήδη ζητήσει παράταση, πώς θα ανταποκριθεί το Κιλκίς με τόσο περιορισμένα μέσα;
Η εικόνα που αναδύεται από τη συζήτηση με τον Χρήστο Καργιοτούδη δεν είναι μονοδιάστατη. Από τη μία, βλέπουμε έναν νομό όπου η αστυνομία παλεύει με τις ελλείψεις. Από την άλλη, υπάρχει η καθημερινή προσπάθεια να μείνει η αστυνομία όρθια και κοντά στον πολίτη.
Παρά τα εμπόδια, η σχέση των αστυνομικών με την κοινωνία του Κιλκίς παραμένει δυνατή. «Ο κόσμος μάς εμπιστεύεται και μας αγαπά. Υπάρχει αμοιβαία σχέση. Είμαστε δίπλα στον κόσμο, είμαστε και εμείς μέρος της κοινωνίας», αναφέρει.
Το Κιλκίς, ως παραμεθόριος τόπος, χρειάζεται περισσότερα από όσα διαθέτει σήμερα. Χρειάζεται προσωπικό, μέσα, στήριξη. Γιατί η ασφάλεια, όπως υπενθυμίζει η ίδια η εμπειρία της περιοχής, δεν είναι απλώς αριθμοί και στατιστικές· είναι η παρουσία στον δρόμο, η πρόληψη, η σχέση εμπιστοσύνης με τον κόσμο. Κι αν σήμερα η αστυνομία του νομού στέκεται όρθια παρά τις δυσκολίες, αυτό συμβαίνει και χάρη στην αφοσίωση των ανθρώπων της. Μια αφοσίωση που ζητά, πλέον, να αναγνωριστεί έμπρακτα.
