Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2024, 2:15:00 μμ
Κυριακή, 04 Αυγούστου 2019 18:32

Αλήθεια κι αναλήθεια

Γράφει
ο Νίκος Κωνσταντινίδης.

Όσο μεγαλύτερα είναι τα φτερά της πεταλούδας, τόσο πιο εύκολα την παίρνει ο άνεμος. Το ίδιο και για τα ψεύδη. Όσο μεγαλύτερα είναι, τόσο πιο εύκολα τα σκορπά ο αέρας. Από την εποχή του Ηρακλή το σημαντικό στη ζωή δεν είναι ο δρόμος αλλά το σταυροδρόμι. Το ίδιο ισχύει και στην πολιτική. Το σημαντικό και γι' αυτήν είναι το σταυροδρόμι. Προς ποια κατεύθυνση θα στραφεί. Με ποιους πορευτεί και ποιους θα αφήσει...


Εκείνο που μένει στο τέλος για τον καθένα είναι η υστεροφημία του. Όταν οι βάρβαροι άναψαν φωτιά για να κάψουν τον Ορέστη στην Ταυρίδα, εκείνος τους είπε: Το σώμα μου μπορείτε να το κάνετε ό,τι θέλετε. Το όνομά μου όμως όχι. Πάντα θα υπάρχει ένας Ορέστης Αγαμεμνονίδης. Όντως. Το όνομα διαρκεί πιο πολύ από τη ζωή του ανθρώπου. Αυτό τον καταξιώνει κι αυτό τον ταπεινώνει, είτε είναι πολίτης είτε πολιτικός. "Ον και το όνομα πάνε μαζί", μας λέει ο Πλάτων.
Η πολιτική, από τέχνη που ήταν άλλοτε για τα καλά και τα δίκαια, κατά τον Αριστοτέλη, εξελίχθηκε σε τεχνική για τυχάρπαστους και τυχοδιώκτες. Έγινε τέχνη του ψεύδους και της ψευδούς ενημέρωσης.
Τις εκλογές δεν τις κερδίζουν οι αληθείς και οι ειλικρινείς πολιτικοί. Αλλά αυτοί που έχουν τα καλύτερα τηλεοπτικά, έντυπα και ραδιοφωνικά μέσα προπαγάνδας. Όσοι έχουν θετική και υπερβολική προβολή, κι από το ναδίρ της πραγματικότητας τοποθετούνται στο ζενίθ από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Ποτέ άλλοτε στην πολιτική ιστορία του τόπου δεν εκλέχτηκε κόμμα του οποίου ο αρχηγός "κρυβόταν" προεκλογικά επιμελώς. Ποτέ άλλοτε σε προεκλογική μάχη αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν αρνήθηκε τηλεοπτική μονομαχία σε πρωθυπουργό! Τις εκλογές του περασμένου Ιούλη, τις κέρδισαν τα κανάλια με τις στρατιές από στρατευμένους "δημοσιογράφους" που επιδόθηκαν σε ασύμμετρη μάχη ενάντια στην κυβέρνηση του Σύριζα. Αυτό φυσικά δεν αναιρεί τα λάθη του Σύριζα, που ήταν κι αυτά κι αντιλαϊκά μάλιστα. Δεν γίνεται αριστερή κυβέρνηση να κόβει το ρεύμα στο φτωχό και να το χαρίζει στον οικονομικό ισχυρό. Δεν γίνεται η αριστερά να φορολογεί βαριά τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα, για να μαζέψει 37 δις πλεόνασμα και να τα παραδώσει στη δεξιά!
Παρόλα αυτά και παρόλα τα καλά που έπραξε ο Σύριζα, η αλήθεια είναι ότι η πλασματική εικόνα κυριάρχησε στην πραγματική. Η αληθοφάνεια νίκησε την αλήθεια. Η διαφήμιση ενίσχυσε τη φήμη, γιατί ό,τι επαναλαμβάνεται γίνεται πίστη. Από τον κανόνα αυτό δεν εξαιρείται ούτε ο Θεός. Οι εικόνες δεν μπήκαν τυχαία στις εκκλησίες. Ούτε και χτίστηκαν τυχαία τα καμπαναριά. Κι ο άγιος θέλει τη διαφήμισή του. Πόσο μάλλον ο πολιτικός!
Παλιά, τη μεγαλύτερη επιρροή στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, την είχε ο δάσκαλος. Τώρα την ανέλαβε ο δημοσιογράφος. Ο δάσκαλος απευθύνεται, το πολύ πολύ, σε είκοσι με τριάντα παιδιά ενώ ο δημοσιογράφος σε εκατοντάδες χιλιάδες τηλεθεατές. Το επίπεδο ενός λαού δεν είναι σήμερα το επίπεδο των δασκάλων του, αλλά των δημοσιογράφων του. Αυτοί τον μορφώνουν τώρα κι αυτοί τον παρα-μορφώνουν.
Στον αγώνα ανάμεσα στην αλήθεια και την αληθοφάνεια βγαίνει νικήτρια η δεύτερη. Όσο πιο λίγο είναι το φως του ήλιου, το χάραμα ή το σούρουπο, τόσο πιο μεγάλη είναι και η σκιά του ειδώλου.
Ο καλύτερος εκπρόσωπος του λαού είναι αυτός που είναι σπλάχνο από τα σπλάχνα του. Το δίκιο το κατανοεί καλύτερα, εκείνος που έζησε την αδικία. Την ισότητα την αντιλαμβάνεται σωστότερα, αυτός που βίωσε την ανισότητα. Την πείνα την ένιωσε βαθύτερα αυτός που εξ αιτίας της σπάραξαν τα σπλάχνα του. Άλλο το βίωμα, άλλο η φαντασία κι εντελώς άλλο η φαντασίωση.
Το να είναι κανείς υπουργός γεωργίας και να μην γνωρίζει πόσα βυζιά έχει η αγελάδα ή να μην ξεχωρίζει το σιτάρι από το κριθάρι, δεν είναι κολακευτικό. Το να μην εκπροσωπούν τον πολιτισμό οι παραγωγοί του, αλλά οι διαχειριστές του, ούτε κι αυτό είναι τιμητικό για την Τέχνη.Το να μιλά κανείς για εργασιακά δικαιώματα, αλλά ο ίδιος δεν εργάστηκε ποτέ, αποτελεί ειρωνεία για την εργασία. Κανείς υμνητής ή υμνήτρια της χούντας δεν ταιριάζει σε κυβέρνηση δημοκρατική.
Στη δημοκρατία η επιλογή του λαού είναι σεβαστή, ακόμη κι αν είναι πεπλανημένη. Ακόμη κι αν ψήφισε κάποιον που χρωστά ως κόμμα κι ως ιδιώτης στο κράτος, στη ΔΕΗ, στις τράπεζες. Στη νέα κυβέρνηση της χώρας όλες οι εξουσίες συγκεντρώθηκαν στα χέρια ενός ανδρός και μιας οικογένειας. Παρόμοιο φαινόμενο έχει να δει ο κόσμος μας από την εποχή του Λουδοβίκου του 14ου!