Εκεί ψηλά λοιπόν τον περασμένο Αύγουστο, πότε πάνω στις κορυφογραμμές, πότε μέσα από τα τούνελ, και άλλοτε πάνω στις τεράστιες γέφυρες χαμογέλασα αυτάρεσκα πολλές φορές στον παλιό μου συμμαθητή από το δυτικό Βερολίνο, του σιγοψιθύρισα αρκετές φορές, λοιπόν τι έχεις να πεις τώρα για την δική μας Αουτομπαν, μπορεί να μας πήρε πάνω κάτω μισό αιώνα αλλά τελικά τα καταφέραμε, και αν μετά σαράντα χρόνια τελειώσουμε και την Ιόνια οδό, ε τότε ποιός μας πιάνει φίλε Χάντς.
Για ένα πράγμα δεν είμαι σίγουρος, το ποιός θα την ολοκληρώσει, Καραμανλής ή Παπανδρέου. Ήθελα να πω και άλλα στον φίλο μου, αλλά δεν πρόλαβα, είχε φτάσει κιόλας στα Γιάννενα, έριξα μερικές κλέφτικες ματιές δεξιά και αριστερά στους άλλους οδηγούς τους ξένους κυρίως, προσπαθώντας να διακρίνω από την έκφραση στα πρόσωπά τους την γνώμη τους για την δική μας Αουτομπαν.
Ταξιδεύοντας λοιπόν κανείς από Θεσσαλονίκη για Ηγουμενίτσα για περίπου 3 1/2 ώρες έχει την αίσθηση πως βρίσκεται σε άλλη χώρα, οι πινακίδες όμως με τις ονομασίες των φαραγγιών και των πολλών τούνελ του υπενθυμίζουν πως βρίσκεται στην Ελλάδα, ταυτοχρόνα όμως θλίβεται κιόλας, σκέπτεται το πως θα έπρεπε και μπορούσαν να είναι πολλά πράγματα σε τούτη την ευλογημένη χώρα αν είχαμε λίγο προγραμματισμό, λίγη πειθαρχία, λιγότερη θεωρία και λιγότερα θα.
Εκεί ψηλά ο Έλληνας οδηγός αναζητά τώρα το βλέμα του Γερμανού, του Γάλλου, του Ιταλού οδηγού, δεν “κρύβεται” από ντροπή όπως έκανε πριν λίγο καιρό εκεί στις ατελείωτες στροφές, στις ατελείωτες ανηφόρες και κατηφόρες, αλλά είπαμε ως “σοφός” λαός που είμαστε “το καλό πράγμα αργεί να γίνει”. Στην Λευκάδα τελικά έμεινα μια ώρα μόνο, δεν υπήρχε ούτε κοτέτσι ελεύθερο, το ίδιο και στην Πάργα, 20 έως 30% παραπάνω επισκέπτες από Μακεδονία, Θεσσαλία αλλά και Θράκη λόγω Εγνατίας, χαμογελούσαν και τα μουστάκια τους οι έχοντες σχέση με τον τουρισμό και όχι μόνο. Αλήθεια για φανταστείτε να είχε τελειώσει η Εγνατία οδός πριν είκοσι χρόνια, να είχε εφαρμοστεί εκείνη η περιβόητη αποκέντρωση, να είχε εφαρμοστεί αυτό που κάνουν όλες οι πολιτισμένες χώρες, δηλαδή πρώτα υποδομές και μετά επεκτάσεις πόλεων. Ποιά είναι όμως αυτή η Εγνατία οδός; που αφού Ρωμαϊκή, εξεπλήρωσε επί αιώναες τον προορισμό της, και παρέμεινε άχρηστη επί αιώνες, τελιά χρειάσθηκε σχεδόν μισός αιώνας από τότε που άρχισε η σχετική συζήτηση για τη νέα χάραξη και κατασκευή της.
Η Εγνατία οδός με την μεγάλη στρατιωτική σημασία για τους Ρωμαίους άρχιζε από το Δυρράχιο (Αλβανία) και έφτανε στον ποταμό Έβρο. Περνούσε από την Αχρίδα, το Μοναστήρι, την Πέλλα, έξω από την Θεσσαλονίκη, έστριβε προς το Δερβένι, περνούσε τις λίμνες Αγ. Βασιλείου και Βόλβη, την Αμφίπολη, τους Φιλίππους, την Καβάλα, την Ξάνθη, την Κομοτηνή και κατέληγε στην Πόλη. Κατά τον Στράβωνα (Γεωγράφο από την Αμάσεια του Πόντου) είχε μήκος 535 ρωμαϊκά βήματα δηλαδή 800 χλμ το όνομά της προήλθε από την πόλη Γνάθια η Εγνατία της Απουλίας (κάτω Ιταλία) όπου κατέληγε η Τραϊνή οδός. Πιστεύεται ότι κατασκευάστηκε το 146-120 π.Χ. Μην το σκέπτεστε καθόλου, είναι μια πρωτόγνωρη οδηγική εμπειρία, και για όσους προβληματίζονται το τι θα ψηφίσουν ίσως τους διευκολύνει.
Υ.Γ. Η Εγνατία οδός είναι κάτσε καλά, κάτι μας ξέφυγε πάλι, δεν έχει σταθμούς εξυπηρέτησης οδηγών, υπομονή μέχρι το καλοκαίρι, είπαμε το καλό πράγμα αργεί να γίνει.