Κωνσταντινίδης Νίκος
Λογικό και παράλογο
Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός - συγγραφέας
Καμία αλλαγή υπέρ του δημοσίου συμφέροντος δεν μπορεί να γίνει από κυβέρνηση που υποστηρίζει τα συμφέροντα των λίγων. Καμία αλλαγή υπέρ του λαού δεν μπορεί να γίνει από πολιτική εξουσία που στηρίζει τα συμφέροντα των ιδιωτών σε βάρος του Δημοσίου. Καμία δικαιοσύνη δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεξάρτητη στη χώρα, όπου η δικαστική ηγεσία είναι τοποθετημένη από την εκτελεστική. Για την ευημερία ή την δυστυχία ενός έθνους, την κύρια ευθύνη την έχουν πρωτίστως οι τρεις εξουσίες μαζί με τα ΜΜΕ.
Εσύ, με ποιον θα έπρεπε να είσαι;
Γράφει
Ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός-συγγραφέας
Τα πάντα στη Φύση είναι ροή: η ζωή, η εποχή, ο χρόνος. Το νερό που δεν ρέει, θολώνει. Ο βυθός που δεν ανασαίνει, πεθαίνει. Αργοπεθαίνει και η ζωή, όταν από όνειρα αδειάζει, όσο η φύση σου, σε θέλει όρθιο στα δύο κι εσύ δέχεσαι να σε έχουν γονατιστό στα τέσσερα, θα σε κυβερνάνε πάντα τα τζάκια!
Τα funds, τα pass και τα sercvicers
Γράφει
Ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός - συγγραφέας
Το νόημα αρχίζει με τη λέξη και τελειώνει με την πράξη. Από τα δημοκρατικά συστήματα τα πιο επικίνδυνα είναι τα παρεκβατικά. Αυτά που μετατρέπουν τη δικαιοκρατία σε αδικοκρατία και τη δημοκρατία σε οικογενειοκρατία.
Αίσιο και ευτυχές το 2024
Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός – συγγραφέας.
Η αλλαγή του χρόνου είναι σταθμός και αφετηρία, είναι ανάμνηση και προσδοκία. Ένα κεφάλαιο που κλείνει και μια νέα σελίδα που ανοίγει. Ξεχωριστές στιγμές μας είναι οι θύμησες από εποχές που δεν οξειδώθηκαν. Από μέρες που ζυμώθηκαν με αρμύρα και ήλιο, από δειλινά με μυρωδιά από νοτισμένο χώμα, απ' όταν η ζωή ήταν ιδέα ανυποχώρητη και η αγάπη αίσθημα αδιαπραγμάτευτο.
Αίσιο και ευτυχές το 2024
Γράφει
Ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός – συγγραφέας
Η αλλαγή του χρόνου είναι σταθμός και αφετηρία, είναι ανάμνηση και προσδοκία. Ένα κεφάλαιο που κλείνει και μια νέα σελίδα που ανοίγει. Ξεχωριστές στιγμές μας είναι οι θύμησες από εποχές που δεν οξειδώθηκαν. Από μέρες που ζυμώθηκαν με αρμύρα και ήλιο, από δειλινά με μυρωδιά από νοτισμένο χώμα, απ’ όταν η ζωή ήταν ιδέα ανυποχώρητη και η αγάπη αίσθημα αδιαπραγμάτευτο.
Σύμβολα και Συμβολισμοί
Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός-συγγραφέας
Ενόψει της μάχης των Θερμοπυλών, μεταξύ των Σπαρτιατών, που είχαν παρουσιαστεί, για να επιλεγούν ποιοι θα πολεμήσουν, πήγε κι ένας κουτσός. Όταν τον ρώτησαν «γιατί ήρθες, αφού έχεις κινητικά προβλήματα», εκείνος απάντησε: «Στον πόλεμο πάνε όσοι μένουν για να πολεμήσουν κι όχι όσοι το βάζουν στα πόδια». Αυτό το 480 π.Χ., τότε που η λέξη πατρίδα ήταν η σημαντικότερη και τιμιότερη απασών των αξιών!
Το αιώνιο λογοπαίγνιο της Ιστορίας
Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός-συγγραφέας
Η παροιμία ότι «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι», είναι γνωστή κι αφορά μεταφορικά κάθε κεφαλή και κάθε κορυφή. Εξαίρεση από τον κανόνα αυτόν σπανίως υπάρχει. Η πιο μεγάλη ουτοπία είναι η ανεξαρτησία των «Εξουσιών», σε μια εμπλεκόμενη κοινωνία, σε όλα της τα πεδία και τα επίπεδα.
Δύο σταγόνες ζωής
Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός-συγγραφέας
Πιστές και φέτος στην ώρα τους έρχονται οι γιορτές των Χριστουγέννων. Ο Φοίβος είναι ένα αγόρι, κοντά στα δέκα, με μάτια μελιά και με αθλητική κορμοστασιά. Ένας μικρός Άδωνης, που «παίρνει» το βλέμμα σου, σαν περνά από κοντά σου. Στο σπίτι δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα και στο σχολείο έχει υποδειγματική συμπεριφορά. Στα μαθήματα τα πάει καλά, δίχως να έχει καμιά βοήθεια.
Τα βράδια, προτού κοιμηθεί, χαζεύει από το παράθυρο του δωματίου του τ’ αστέρια, που κρέμονται σαν κόκκοι αστραφτεροί από τον ουρανό. Φέτος περιμένει με μεγάλη χαρά τα Χριστούγεννα, γιατί θα επισκεφτεί τον μπαμπά του. Πάει καιρός, απ’ όταν βρέθηκαν για τελευταία φορά και η νοσταλγία του έχει γίνει βουνό.
Η «φίλη» Αγγλία
Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός - συγγραφέας
Ακούω και διαβάζω ότι η Ελλάδα έχει καλές ιστορικές και πολιτισμικές σχέσεις με την Αγγλία. Αν, όντως , τα πράγματα ήταν έτσι, τότε θα έπρεπε η Αγγλία να επιστρέψει τα κλεμμένα μάρμαρα του Παρθενώνα, δίχως δεύτερη κουβέντα, δίχως καν να της το έχει ζητήσει η Ελλάδα. Άλλωστε, οι αληθινοί φίλοι, δεν κλέβουν ο ένας τον άλλον!
Σχετικά, τώρα, με τον επίκαιρο καβγά μεταξύ του Έλληνα και του Άγγλου πρωθυπουργού, για τα κλεμμένα μάρμαρα του Παρθενώνα, ας θυμηθούμε δυο-τρία πράγματα: Η Αγγλία από τον δέκατο έβδομο αιώνα και μετά, σε καμία ιστορική στιγμή, δεν υπήρξε φίλη με την Ελλάδα.
"Άπονες Εξουσίες"
Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός-συγγραφέας.
Ο νεοέλληνας, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, μιλά συχνά για πολιτική. Παρόλα αυτά, ωστόσο, ελάχιστες ήταν οι φορές, που η χώρα είχε φιλολαϊκή πολιτική. Διάβασα πρόσφατα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ,ότι κόρη από γνωστό πολιτικό τζάκι, αγόρασε διυλιστήριο, όταν την ίδια στιγμή ο λαός στη χώρα, αγκομαχά για να τα βγάλει πέρα.