Τετάρτη, 5 Ιουνίου 2024, 6:40:12 μμ
Κυριακή, 12 Δεκεμβρίου 2010 18:57

Φλωρίδης: Η οικονομική και κοινωνική σύγκλιση αποτελεί τη μόνη συνταγή

floridis


«Τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων» έθεσε ο βουλευτής Γιώργος Φλωρίδης στη συζήτηση στη Βουλή με την ευκαιρία της παρουσίας εκεί του Επιτρόπου Όλι Ρεν.
Και την ώρα που η δημόσια συζήτηση τόσο εντός, όσο και εκτός Ελλάδας διεξάγεται με όρους χρέους, ελλειμμάτων και επιτοκίων ή το πολύ σε βραχυπρόθεσμες πυροσβεστικού χαρακτήρα συνταγές (ρόλος ΕΚΤ, δανεισμός τραπεζών, αγορά ομολόγων κρατών ακόμα και η έκδοση του ευρωομόλογου) ο βουλευτής του νομού, στον περιορισμένο χρόνο που είχε, πήγε στην καρδιά του προβλήματος που δεν είναι άλλη από τη διαφορά επιπέδου ανάπτυξης και την ανάγκη της σύγκλισης.
Ιδού το πλήρες κείμενο της πολύ ενδιαφέρουσας ομιλίας του:
Η Ενωμένη Ευρώπη αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του σύγχρονου κόσμου  και επιτελεί ρόλο ισορροπίας, ειρηνικής προοπτικής και ανάπτυξης για όλο τον πλανήτη. Γι’ αυτό δεν σας κρύβω την αγωνία της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, όπως πιστεύω και αυτής των υπόλοιπων ευρωπαϊκών λαών, για τα όσα συμβαίνουν στον ευρωπαϊκό χώρο εξ αιτίας της συνεχιζόμενης κρίσης χρέους, αλλά και της ευρύτερης παγκόσμιας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Είναι πανθομολογούμενο, ότι η βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος εξαρτάται καθοριστικά από την διασφάλιση της ενιαίας υπόστασης της Ευρωζώνης, η οποία είναι ο πυρήνας της ενοποιητικής διαδικασίας, αλλά παράλληλα και η αιχμή του ευρωπαϊκού οικουμενικού ρόλου.
Κατά μία άποψη, την οποία κι εγώ συμμερίζομαι, η ουσιαστική επίτευξη αυτού του στόχου και η ριζική υπέρβαση της κρίσης, προϋποθέτει την αποδοχή μιας στρατηγικής «συμμετρικής ανάπτυξης» της ευρωζώνης. Την υιοθέτηση δηλαδή ενός πολιτικοοικονομικού σχεδίου, που σε βάθος χρόνου  θα οδηγήσει τα διαφορετικά δημοσιονομικά, οικονομικά και παραγωγικά επίπεδα των κρατών –μελών σε σύγκλιση και εξισορρόπηση, με την σταδιακή άρση του χάσματος μεταξύ των πλεονασματικών και ελλειμματικών χωρών. Θα ήθελα λοιπόν την γνώμη σας:
1.  Κατά πόσο η Επιτροπή επεξεργάζεται, κατά πρώτον, ένα συνολικό σχέδιο για την κρίση και την διασφάλιση της ενότητας της Ευρωζώνης ή πρόκειται να συνεχίσει την  πολιτική του «βλέποντας και κάνοντας» καθώς και των πυροσβεστικών λύσεων που μας οδηγεί μέχρι σήμερα πίσω απ’ τα γεγονότα;
2. Με ποια συγκεκριμένα μέτρα και πρωτοβουλίες σκέφτεται η Επιτροπή να βοηθήσει την ανάπτυξη στις ελλειμματικές χώρες, δεδομένου ότι μόνο η περιστολή δεν αντιμετωπίζει την κρίση χρέους;
3. Ποιές  διορθωτικές λύσεις και διεξόδους επεξεργάζεται η Επιτροπή για το ενδεχόμενο πολιτικής και κοινωνικής κόπωσης, ή και αναποτελεσματικότητας των παρατεταμένων προγραμμάτων λιτότητας  όλων των χωρών της Ένωσης, και ιδιαίτερα των χωρών που βρίσκονται στο Μηχανισμό Στήριξης;
Αναμφίβολα το έργο που πρέπει να επωμισθεί η Επιτροπή είναι τεράστιο. Είναι η πιο άτυχη Επιτροπή ( από πλευράς όγκου και δυσκολίας του έργου που έχει να επιτελέσει) αλλά συνάμα και η πιο τυχερή ίσως, δεδομένου ότι, αν επιτύχει, η επιτυχία της αυτή θα περάσει στην Ιστορία και θα αφορά σε όλη την Ευρώπη. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που θα καθορίσει αν θα διακριθείτε ή θα κατακριθείτε, καθώς θα έχετε οδηγήσει εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίους είτε στην απόγνωση είτε, όπως θέλω να πιστεύω, στην ελπίδα και στην αισιοδοξία. Είναι τεράστια η ευθύνη που αναλαμβάνετε. Για τον λόγο αυτό επιτρέψτε μας, κύριε Rehn, να ανταποδώσουμε στην Επιτροπή και σε εσάς προσωπικά την ευχή που μας είχατε δώσει πριν μερικούς μήνες: «Καλό κουράγιο…» .