Γράφει ο Τάσος Ναούμης, παιδίατρος, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Είναι πλέον γεγονός, δεν υπάρχει επιδημία κορωνοιού. Μας το αποδεικνύει καθημερινά η συμπεριφορά της κοινωνίας, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό 1) Διαδηλωτές σε Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία και Βέλγιο βροντοφωνάζουν ότι δεν υπάρχει επιδημία ( Καθημερινή 18-8-20) και όπως είναι γνωστό, ο σοφός λαός που γνωρίζει τα πάντα, έχει πάντα δίκαιο 2) αυτό επιβεβαιώνει η συμπεριφορά της νεολαίας που γεμίζει ασφυκτικά τα μπαρ στα τουριστικά κέντρα ανά την υφήλιο 3) αυτό δείχνει η συμπεριφορά των Ελλήνων σε λαϊκές αγορές, σε τράπεζες και σούπερ μάρκετ που είτε δεν τηρούν αποστάσεις είτε δεν φοράνε μάσκες 4) αυτό αποδεικνύει η στάση των πιστών που δεν φορούν μάσκες στις εκκλησίες 5) αυτό φανερώνουν τα γκαρσόνια στις καφετερίες και στα εστιατόρια καθώς και οι υπάλληλοι στα μαγαζιά που αντί για μάσκα (που προστατεύει) φορούν κάτι διαφανείς προσωπίδες που δεν προστατεύουν κανένα 6) αυτό αποδεικνύουν και όλοι αυτοί που φορούν την μάσκα αλλά με λάθος τρόπο. Σαν μούσι κάτω από το σαγόνι, σαν γυαλιά ηλίου στο μέτωπο, σαν σκουλαρίκι που κρέμεται στο αυτί.

Γράφει ο Θεοφύλακτος Παγλαρίδης.

Καλά εσύ πιστεύεις αυτές τις διαδόσεις; Είναι δυνατόν έξυπνος άνθρωπος να δίνεις βάση σ’ αυτές τις μπούρδες με τους ιούς και τις μάσκες;
Αιφνιδιάστηκα, ομολογώ. Σε ρυθμό πολυβόλου ο φίλος συνέχισε πως στη Νορβηγία, όπως όλοι ξέρουν, κανείς δεν φορά μάσκα και κανείς δεν πέθανε από κορονοϊό.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός - συγγραφέας.

Ο Έλληνας μιλά για πολιτική, γιατί δεν απαιτεί καμία γνώση. Μιλά και για ηθική, όταν δεν αφορά τη δική του ζωή. Μιλά για το δίκαιο, αλλά προτιμά το άδικο. Υποστηρίζει το νόμο, αλλά χτίζει και το παράνομο μέσα στα δάση ή πάνω στο κύμα. Ο Έλληνας θαυμάζει τον Όμηρο, αλλά δεν τον διαβάζει. Το μόνο που  τον νοιάζει είναι  να βρίσκεται το κόμμα του στην εξουσία, κι ας χαθεί η πατρίδα του. Ο Έλληνας θαυμάζει τον υψιπετή αετό αλλά ποδοπατά το μικρό μυρμήγκι.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός - συγγραφέας.

Το Ευαγγέλιο δεν κάνει από μόνο του τον Χριστιανό, αν ο πιστός δεν τηρεί τα όσα γράφει. Η κοινωνία αλλάζει ως εκεί που αλλάζουν τα μέλη της. Ζούμε σε ημέρες στεγνές από πατριωτικές ιδέες. Σε εποχές που ο άνθρωπος δεν κρίνεται από το «είναι» του, αλλά από το «έχειν» του. Οι αρετές είναι στολίδια για τα παραμύθια, οι χαρές είναι μόνο  για όσους μπορούν να τις χαρούν και οι αξίες έγιναν «φυλαχτά», κλειστά  ερμητικά στα σεντούκια της ιστορίας.

Κάποτε ήταν ο αγαπημένος εχθρός των μανάδων και των γιαγιάδων μας. Ενέσκηπταν τα βράδυα στα κοτέτσια κι αν έβρισκαν ανοιχτή πόρτα, το άλλο πρωί δεν έβρισκαν κότες και νουσάκες και πιλίτζια οι νοικοκυρές. Ενίοτε μάλιστα συνιστούσαν και μαθηματικό πονοκέφαλο. Σαν κι αυτόν που βασάνισε την ταλαιπωρημένη πρόσφυγα μάνα στα μέσα της δεκαετίας του ’30 όταν στα μαθήματα που οργάνωνε τότε το κράτος για τις εγκύκλιες γνώσεις στους κατά βάση αγράμματους πρόσφυγες, ήρθε αντιμέτωπη με το εξής δυσκατάβλητο ερώτημα:

Γράφει ο Κώστας Πινέλης.

Περισσότερο από όλον τον Ελληνισμό οι Θρακιώτες είμαστε δεμένοι με την Πόλη και το Βυζάντιο.  Η Θράκη είναι η περιοχή με ελληνικό πληθυσμό, η πιο κοντινή στην Πόλη. Την Αγκαλιάζει κυριολεκτικά. Έχουμε και ζωντανές μαρτυρίες από τους παππούδες μας που επισκέφθηκαν και μέσα από εμπορικές συναλλαγές της τότε εποχής την Πόλη…

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, Δάσκαλος.

Ήταν εκεί κάπου στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1980 και υπηρετούσα ως δάσκαλος σε χωριό του νομού μας. Φρέσκο ακόμα το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και η εγκύκλιος του Υπουργείου ήταν σαφής. Έπρεπε να ψάξουμε στις αποθήκες του σχολείου, να βρούμε παλιές εικόνες με τα πρόσωπα των βασιλιάδων και των δικτατόρων, να συντάξουμε πρωτόκολλο καταστροφής και να τις παραδώσουμε.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός - συγγραφέας.

Η πολιτική είναι όπως κι ο έρωτας. Στην αρχή έχει ορμή και πάθος. Έχει ένταση και φαντασίωση. Διαπνέεται από αισθήματα επαναστατικά κι αγαπά το ωραίο και το όμορφο. Με τον καιρό, όπως ο Έρωτας, έτσι κι αυτή, χάνει το πάθος της κι αναζητά νέους ορίζοντες, αφήνοντας πίσω της υποσχέσεις, που ντρέπονται και οι ίδιες και παραβιάζοντας κάθε έννοια εμπιστοσύνης.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, Δάσκαλος.

Το 1975 ο πατέρας μου έκλεισε το κυλικείο της οδού Λαγκαδά και πήρε δεύτερο κυλικείο πάλι στην περιοχή του Βαρδάρη στο ισόγειο οικοδομής στην οδό Ειρήνης 17. Εκεί ήταν το πρακτορείο λεωφορείων Λαγκαδά που είχε δικό του κυλικείο και ο πατέρας μου πήρε το κυλικείο όλης της οικοδομής.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός - συγγραφέας.

Μία-μία πέφτουν οι θύμησες στην επιφάνεια των νερών της ψυχής σου ταράζοντας τα γαληνεμένα της νερά και σχεδιάζοντας σχήματα κυκλωτικά, που σου θυμίζουν ότι όλα κάνουν τον κύκλο τους, ακολουθώντας νομοτελειακά τη στράτα του ήλιου και τα τρίστρατα των άστρων.