Γράφει ο Ευάγγελος Μαυρογόνατος.

Την περασμένη  Κυριακή 3 Μαρτίου ε.ε., δεύτερη του τριωδίου, όσοι εκκλησιάζονται και προσέρχονται πριν την ανάγνωση του Ευαγγελίου, θα ακούσουν από τα χείλη των ιερέων να διαβάζουν την παραβολή του Ασώτου.

Ιδού και εφέτος, περιχαρείς και κατανενυγμένοι, καταλείψαντες επ’ ολίγον τους φρενήρεις ρυθμούς της αγχώδους βιοτής μας, συναχθήκαμε θεοκλήτως στο θεομητορικό αυτό σέμνωμα της Ιεράς Μονής της Παναγίας Γουμενίσσης.

Συναχθήκαμε και εφέτος ως ταπεινοί και αχρείοι δούλοι του Υιού Της. Αλλ’ ο υιοπρεπής μας προς Αυτήν πόθος μας παρακίνησε να υψώσουμε την ψυχή μας «ως το απογεγαλακτισμένον επί την μητέρα αυτού» (Ψαλμ. 130, 2).

Γράφει ο Ευάγγελος Μαυρογόνατος.

Τα τελευταία χρόνια αυτά της οικονομικής κρίσης, οι μέριμνες των περισσοτέρων Ελλήνων είναι επικεντρωμένες, στο να αντιμετωπίσουμε  την οικονομική δυσπραγία στην οποία  μας έχουν οδηγήσει οι εμπνευστές της νέας μορφής πολέμου, αυτού του οικονομικού, στον οποίο δεν χρειάζεται να χυθεί αίμα (δεν ομιλώ για αυτό των απογοητευμένων  που προβαίνουν σε απονενοημένες ενέργειες) να δαπανηθούν τεράστια χρηματικά ποσά από τους επιτιθέμενους, για οπλικά συστήματα, για μετακινήσεις στρατευμάτων και ότι άλλο συνεπάγεται από μια ένοπλη σύρραξη.

Δυστυχώς, ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια είναι μουδιασμένος. Είναι μουδιασμένος κι' απογοητευμένος από κόμματα και πολιτικούς... Είναι βαθιά απογοητευμένος; γιατί έχει χάσει εξ' ολοκλήρου την εμπιστοσύνη στην πολιτική!

Γράφει ο Σάββας Μαγλουσίδης.

28 Φεβρουαρίου 2024! Ένας χρόνος ήδη από την μετωπική σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών στα Τέμπη, με απολογισμό 57 νεκρά παιδιά και δεκάδες τραυματίες. Μια χρονιά κύλησε και οι έρευνες βρίσκονται πάντα στο σκοτάδι. 

"Πάμε και όπου βγεί" ακούστηκε μια φωνή και το τρένο ξεκίνησε, γεμάτο νεαρά παιδιά, νεανικά πρόσωπα γεμάτα ζωή, γέλια και νεανικά όνειρα για το μέλλον, αγαπημένοι γονείς, πρόσωπα γεμάτα προσμονή γιατί σε λίγες ώρες θα έφταναν, θα συναντούσαν τους αγαπημένους και τις οικογένειες τους φτάνοντας στον αγαπημένο τους προορισμό.

Γράφει ο Χρήστος Σπίγκος.

Η «αδιαμεσολάβητη» σχέση με τη βάση, είτε εννοούμε κομματικά μέλη είτε  λαό,  ακούγεται ωραία.

Άνοιξη του 1964, ακριβώς πριν 60 χρόνια, εννέα παλικάρια, απόγευμα Κυριακής λίγο πριν αρχίσει η βόλτα (νυφοπάζαρο) στην κεντρική οδό του Πολυκάστρου, Μ. Αλεξάνδρου, στο ύψος της Αγίας Τριάδος.

Γράφει ο Παναγιώτης Αδάμος.

Φανταστείτε ένα κτίριο οικοδομημένο σε σαθρά θεμέλια. Γίνεται ένας σεισμός που προκαλεί στο κτίριο σοβαρές ζημιές. Ποιο θα ήταν το ζητούμενο από εκεί και πέρα; Λογικά, δύο πράγματα: πρώτον, να τιμωρηθεί κάθε υπεύθυνος για την κακοτεχνία και, δεύτερον, το κτίριο – και κάθε κτίριο εφεξής – να χτίζεται με γερά θεμέλια.

Η βουλευτής της Ελληνικής Λύσης Μαρία Αθανασίου υπέβαλε στις 30 Ιανουαρίου 2024  ερώτηση προς τους Υπουργούς Υγείας και Υποδομών με θέμα τα προβλήματα καταλληλόλητας κτηρίων του Νοσοκομείου Κιλκίς.