Tα νοσοκομεία έχουν γεμίσει με μαύρες σακούλες από ακρωτηριασμένα μέλη παιδιών.
Οι ιατροί, άυπνοι επί τρία 24ωρα, χειρουργούν στο πάτωμα, τις πιο πολλές ώρες της ημέρας δίχως φως. Η Γάζα είναι  ένα μέρος όπου, πλέον, δεν κοιμάται κανείς. Και ενώ προσπαθώ, μάταια, να διώξω από το στήθος μου αυτό το βάρος που μου κάνει ακανόνιστη την αναπνοή, έρχεται η Τσεχία, ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως  θεσμικός «μου» εκπρόσωπος και προσπαθεί να εξοστρακίσει τις τύψεις μου: οι Ισραηλινοί εισβολείς βρίσκονται σε άμυνα.

Καίγονται για ρευστό χρήμα οι αγρότες, ιδιαίτερα εκείνοι που παρέδωσαν το στάρι τους από το καλοκαίρι κι ακόμα δεν πληρώθηκαν. Σεβαστή λοιπόν η θεση του προέδρου της ΕΑΣ Χαρ. Παυλίδη, αλλά μάλλον οφείλει να αναθεωρήσει τη στάση του στο ζήτημα των πληρωμών. Στην ΑΤΕ υπάρχουν ήδη “ζεστά” 2,5 εκατ. ευρώ  με τα οποία μπορούν να πληρωθούν την προκαταβολή οι αγρότες. Μάλιστα η  Τράπεζα διασφαλίζει τα συμφέροντα της ΕΑΣ φροντίζοντας να της δώσει τη δυνατότητα να παρακρατήσει τις οφειλές των αγροτών προς αυτήν (ΕΑΣ).

Μια πόλη είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας ή αν θέλετε, της ευρύτερης διοικητικής επικράτειας στην οποία ανήκει. Οπότε, καταστάσεις που καταγράφονται σε μια πόλη ισχύουν, στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον και σε ολόκληρη την επικράτεια. Ισχύει βέβαια και το αντίστροφο. Στην φωτογραφία έχει συλληφθεί μια στιγμή, από ένα τυπικό κρύο κυριακάτικο πρωινό λίγα εικοσιτετράωρα πριν τις Άγιες Μέρες των Χριστουγέννων σε μια πόλη της Βόρειας Ελλάδας. Ο γραφών και επίδοξος φωτογράφος στον δρόμο του για τον κυριακάτικο εκκλησιασμό, στο πλαίσιο της αιώνιας και διακαούς προσπάθειας του ανθρώπου για την ανεύρεση της λυτρωτικής ΑΛΗΘΕΙΑΣ, δεν προσπέρασε αδιάφορα αυτό το κυριακάτικο σκηνικό αλλά θεώρησε εύστοχο να το αιχμαλωτίσει.

Η φράση του τίτλου τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια φιγουράριζε στον γραπτό τοπικό τύπο τακτικά με αποτέλεσμα να εγγραφή με μελανά χρώματα στο μυαλό μου και να βγαίνει κάθε φορά που διαβάζω ή ακούω τις σύγχρονες παραλλαγές της. Παρά φύση θεωρώ την χρήση της για βουλευτές ή υπουργούς σε έργα δημοτικού, νομαρχιακού, περιφερειακού και γενικά τοπικού ενδιαφέροντος. Μόνο σε εθνικά έργα αρμοδιότητας των υπουργών θα μπορούσα να δεχθώ φράσεις «με παρέμβαση του ….».

Να κλαις και να γελάς… Να μην ξέρεις που σταματά και που αρχίζει το τραγικό, το γελοίο και το κωμικό… Θυμηθείτε ποιο ήταν το πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών; Αν θα ανοίξουν τα καταστήματα της Αθήνας την Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα!
Και γιατί να ανοίξουν μόνο της Αθήνας; Γιατί να δουλέψουν οι υπάλληλοι Κυριακή; Διασαλεύεται το ωράριο εργασίας, μπαίνει από την πίσω πόρτα η κυριακάτικη εργασία, δηλώσεις υπουργών, νομαρχών, δημάρχων, προέδρων εμπορικών συλλόγων, κομμάτων, συνδικαλιστών, ένα πραγματικό κομφούζιο.

Β’ μέρος

2. Εκπαιδευτικοί
Οι εκπαιδευτικοί (κι εγώ μέσα σε αυτούς μέχρι πρότινος) πρέπει νάχουμε το θάρρος να ομολογήσουμε και το ποσοστό της δικής μας ευθύνης στην εκπαίδευση, το οποίο, βέβαια, σε καμιά περίπτωση, δεν είναι αμελητέο. Δεν γνωρίζω αν είναι μόνο η έλλειψη πληροφόρησης-ενημέρωσης των αποσπασμένων εκπαιδευτικών για τα σχολεία του εξωτερικού.

Παραμονή Χριστουγέννων κάτι μέσα μας λαχταρά για χιόνι, για κρύο, για χιονάνθρωπο με μύτη από καρότο, με το Δέντρο, το Ελατο, στολισμένο με πολύχρωμες μπάλες στο παράθυρο και φωτάκια να αναβοσβήνουν για να φαίνεται απέξω το σπίτι ζεστό, φιλόξενο «σου ’στρωσα Χριστούλη μου, για να ζεσταθείς». Και από την κουζίνα μυρωδιές από τα μελομακάρονα στο φούρνο και φωνές χαρούμενες είναι τα παιδιά που βοηθούν στο γέμισμα της γαλοπούλας ή της κότας για το βραδινό οικογενειακό «ρεβεγιόν»... Μια εικόνα από τα αλλοτινά Χριστούγεννα τότε που οι γονείς ήταν νέοι, που είχαμε γιαγιά με κότσο πιασμένο με φουρκέτες και γάτες να μπαινοβγαίνουν και να στρογγυλοκάθονται στον καναπέ. Και μουσική από το πικ-απ, με ελληνικά τραγούδια, και τη θεία στο πιάνο να παίζει «Ας ερχόσουν για λίγο, μοναχά για ένα βράδυ» Χαιρόπουλος και Χριστόψωμο και ελληνικό κρασί και για τα παιδιά γλυκό σαμιώτικο «μέρα που είναι επιτρέπεται»...

Eλενη Mπιστικα
Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η τελευταία ένταξη στο κτηματολόγιο των πρωτευουσών των νομών της χώρας έφερε στην επιφάνεια της συνείδησης μου πολλά οικιστικά θέματα που με απασχόλησαν το νου από το απώτερο και εγγύς παρελθόν. Από την δικτατορία ακόμα ήταν θέμα η παράνομη οικοδομική δραστηριότητα στις παρυφές των πόλεων για την επίλυση του στεγαστικού προβλήματος φουκαράδων που είχαν ή έψαχναν πλάτες στις ελεγκτικές αρχές του αστυνομικού και στρατιωτικού κράτους. Όσοι δεν είχαν ή δεν ήθελαν πλάτες του αστυνομικού κράτους δεν μπορούσαν ούτε στην Γερμανία να πάνε και ποτέ δεν σκεφτόταν να υλοποιήσουν παράνομες οικοδομικές πράξεις.

Έρχεται αύριο στο Κιλκίς ο Γιώργος Σουφλιάς ή ο Γιώργος Αλογοσκούφης σε εκδήλωση της Ν.Δ. Γιατί να μην προσκληθούν και να μην παραστούν οι δήμαρ5χοι που πολιτικά πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ; Όταν κατήλθαν στις εκλογές μήπως δεν απευθύνονταν στο σύνολο των δημοτών τους; Ή μήπως θα υποστούν κατάθλιψη αν ακούσουν όσα οι κυβερνώντες εκτιμούν ως έργα τους και όσα καταλογίζουν ενδεχομένως στο «κόμμα τους»;

Ο Κύπριος υπουργός Δικαιοσύνης Κύπρος Χρυσοστομίδης υπέβαλε την παραίτησή του η οποία έγινε δεκτή από τον Πρόεδρο Δ. Χριστόφια.
Προηγήθηκε μια πρώτη παραίτηση που δεν έγινε δεκτή από τον πρόεδρο, αλλά ο κ. Χρυσοστομίδης επέμεινε με δεύτερη παραίτηση.